Vertrouwen
Een man, een man, een woord, een woord!
Het artikel van Jort Kelder, journalist en presentator, in het Financiële Dagblad van vrijdag 9 augustus over vertrouwen raakte een snaar. Kort samengevat stelt Kelder dat onze complexe samenleving van wantrouwen aan elkaar hangt. Het maakt volgens hem ons land onwerkbaar en we moeten, net als vroeger, elkaar weer durven vertrouwen.
Het is inderdaad zo dat het vroegere persoonlijke vertrouwen in de medemens en in instanties gedaald is.
Volgens het CBS was in 2022 het algemeen vertrouwen in de medemens zo’n 65%. Het is, waarschijnlijk tijdelijk, gestegen sinds dit percentage 60% was in 2016. In instanties was het vertrouwen in de gezondheidszorg, de politie en de rechters het hoogst, tussen de 70 en 80 %. Bij banken iets minder dan 50%, voor ambtenaren en in de pers 40, grote bedrijven 35, de Tweede Kamer 30, Kerken iets minder dan 30 en politici iets minder dan 25 %
Het vertrouwen in medemens en instituties verschilt tussen bevolkingsgroepen, waarbij vooral leeftijd en het opleidingsniveau onderscheidend zijn. Jongeren en hoger opgeleiden hebben doorgaans meer vertrouwen dan ouderen en lager opgeleiden.
In de V.S. ligt het onderlinge vertrouwen een stuk lager. Volgens wetenschapper Brooks vertrouwen twee derden van de mensen in de V.S. anderen niet. Dit is aanzienlijk slechter dan in ons land, maar de V.S. staan dan ook bekend om hun sterke verdeeldheid en onderling wantrouwen.
Als je elkaar of instituties niet vertrouwt op hun woord is de enige oplossing een contract op te stellen en ervoor te zorgen dat dat nageleefd wordt. Het overgrote deel van contracten is waarschijnlijk constructief en eerlijk opgesteld. Maar een flink aantal loopt uit in een conflict. Die onenigheid wordt vaak uitgevochten in de rechtbanken en daar heb je advocaten voor nodig. Die hopelijk zelf eerlijk zijn en niet proberen je een poot uit te draaien. Contracten, schrijft Kelder plastisch, zijn gestold wantrouwen. Hij geeft verder aan dat de Orde van Advocaten in 1970 2000, in midden jaren tachtig meer dan 5000 en begin 2024 18.513 leden had. Meer regels, meer controleurs, meer conflicten en meer advocaten.
Dit is allemaal nauw verwant aan eerlijkheid. Als een essentieel engagement om waarheidsgetrouw te zijn ontbreekt, wordt het functioneren van de samenleving sterk bemoeilijkt. In beroepen en in het zakenleven wordt vaak gezegd dat, terwijl vroeger een verbale belofte voldoende was, dat nu anders ligt. Een overeenkomst werd vaak bezegeld door een ‘handjeklap’. Onderling elkaar vertrouwen en op iemands woorden kunnen afgaan is efficiënt, plezierig en productief. Plezierig, dat is duidelijk, het voelt aan als collegiaal en misschien zelfs vriendelijk. Efficiënt omdat je niet allerlei tijdrovende, schriftelijke of andere voorzorgsmaatregelen hoeft te nemen om je achterdocht gerust te stellen. En productief omdat je in een positieve en open atmosfeer diverse informatie kunt uitwisselen en daar samen verder op kunt bouwen. Het stelt ons in staat deel uit te maken van grote en opwindende projecten die we nooit zouden kunnen ondernemen als we alleen op economische principes af zouden gaan.
Wel zijn er enkele kerngebieden van het hedendaagse leven – onder meer rechten, zakenleven en politiek, waar er een perceptie is dat het verwachten van eerlijkheid op een regelmatige basis, een naïeve en domme houding is, de handelwijze van een ‘loser’ (verliezer). Een dergelijke perceptie is praktisch een mandaat voor persoonlijke oneerlijkheid en een concessie aan interpersoonlijk wantrouwen. Wanneer we niet langer aannemen dat degenen waarmee we communiceren ons ten minste de waarheid vertellen, zien we hen niet langer als vertrouwenswaardige personen en handelen alleen met hen op een strikt instrumentele manier. De grenzen van wederkerige morele verplichtingen lossen dan op en de wet van de jungle komt tevoorschijn.
Juridische scherpslijpers kunnen proberen de contractvoorwaarden naar hun hand te zetten en de moraliteit gaat eruit. Het omzeilt een vroeger gegeven eerlijk woord en holt de deugd van de eerlijkheid uit
Sociaal vertrouwen is delicaat en moeilijk op te bouwen; het te vernietigen is veel makkelijker. Laat ons beginnen in onze onmiddellijke omgeving dat vertrouwen in elkaar te versterken en ons leven aangenamer en productiever in te richten.
Geplaatst opAuteuradminCategorieënnieuws
Morele ambitie
We hebben, denk ik, allemaal gehoord over Rutger Bregman en zijn boek ‘De meeste mensen deugen’. Rutger is iemand die sterk begaan is met het lot van de mensheid en veel energie steekt in de verbetering ervan.Onlangs heeft hij een boek gepubliceerd onder de titel ‘Morele Ambitie’. Hij breekt daar een lans voor het zich inzetten voor projecten om de mensheid te verbeteren. Hij wil dat we aan de beste oplossingen voor de grootste wereldproblemen werken. Hij bouwt daarvoor ook aan een beweging voor pioniers die bruisen van morele ambitie.In zijn boek geeft hij markante voorbeelden van mensen die zich eerder voor goede doelen ingezet hebben, zoals Ralph Nader voor verkeersveiligheid; Thomas Clarkson voor de afschaffing van de slavernij; Rosa Parks voor rassendiscriminatie in de V.S. ;Jonas Salk voor het poliovaccin en nog meer. Er zijn ook pioniers op het gebied van technologie; hun uitvindingen hebben de mensheid grote diensten bewezen. Morele ambitie kan in feite niet zonder technologie, zo zegt Bregman.Hij onderscheidt vier types van mensen die goed willen doen, met name:
- Niet-zo-ambitieus, niet zo idealistisch: bullshit job, renteniers bestaan;
- Niet-zo-ambitieus, idealistisch: gepassioneerde deeltijder, online activist;
- Ambitieus- niet-zo-idealistisch: consultant, bankier, bedrijfsadvocaat;
- Ambitieus, idealistisch: de moreel ambitieuzen.
De laatsten hebben het idealisme van een activist, de ambitie van een startup oprichter; het kritisch vermogen van een wetenschapper en de bescheidenheid van een monnik.
Bregman moedigt ons aan onszelf in te zetten voor een lofwaardig doel en geeft daar een systematische aanpak voor.Het lijdt geen twijfel dat er nog veel misstanden en tekortkomingen in onze samenleving bestaan. Op bijvoorbeeld de gebieden van milieu, gezondheid, vrede en armoede. Op het gebied van deugdzaamheid is er ook nog werk aan de winkel. Je zou, via een blog en via X een bepaalde deugd of sterke eigenschap kunnen promoten, zoals verdraagzaamheid, maat houden en altruïstische liefde.Als je je geroepen voelt om je deels of geheel in dienst te stellen van heilzame projecten, is het raadzaam dit boek en zijn suggesties tot je te nemen, alleen of in groepsverband.Op het einde van ons website essay over de deugd moed wordt de parabel van de kaars genoemd, de eenzame kaars die licht brengt in de duisternis. Wij kunnen ieder van ons ook zo’n kaars zijn.Een gids voor hoe ook jij het pad van morele ambitie kunt volgen vind je in‘The School for Moral Ambition’ https://www.moreleambitie.nl
Geplaatst opAuteuradminCategorieënnieuws
Horloge terug
Geplaatst opAuteuradminCategorieënnieuwsTagsdiscretie, waardigheid
Een oude man ontmoet een jonge man die vraagt: “Herinner je je mij?” En de oude man zegt nee. Dan vertelt de jonge man hem dat hij zijn leerling was, en de leraar vraagt: “Wat doe je, wat doe je in het leven?” De jonge man antwoordt: “Nou, ik ben leraar geworden.” “Ah, hoe goed, zoals ik?” Vraagt de oude man. “Wel, ja. In feite ben ik leraar geworden omdat je me inspireerde om zoals jij te zijn.” Nieuwsgierig vraagt de oude man aan de jonge man wanneer hij besloot leraar te worden. En de jonge man vertelt hem het volgende verhaal: “Op een dag kwam een vriend van mij, ook een student, binnen met een mooi nieuw horloge, en ik besloot dat ik het wilde hebben. Ik heb het gestolen, ik heb het uit zijn zak gehaald. Kort daarna merkte mijn vriend dat zijn horloge ontbrak en klaagde onmiddellijk bij onze leraar, dat was jij. Toen sprak je de klas toe met de woorden: ‘Het horloge van deze leerling is vandaag gestolen tijdens de lessen. Wie het ook heeft gestolen, geef het alsjeblieft terug.’ Ik heb het niet teruggegeven omdat ik dat niet wilde. Je sloot de deur en zei dat we allemaal moesten opstaan en een kring moesten vormen. Je zou onze zakken één voor één doorzoeken tot het horloge gevonden was. Je zei echter dat we onze ogen moesten sluiten, omdat je alleen naar zijn horloge zou zoeken als we allemaal onze ogen dicht hadden. We hebben gedaan volgens de instructies. Je ging van zak naar zak, en toen je door mijn zak ging, vond je het horloge en nam het mee. Je bleef in ieders zakken zoeken en toen je klaar was zei je ‘doe je ogen open’. We hebben het horloge.’ Je hebt me niets gezegd. Je hebt ook nooit gezegd wie het horloge heeft gestolen. Die dag heb je mijn waardigheid voor altijd gered. Het was de meest beschamende dag van mijn leven. Maar dit is ook de dag dat ik besloot geen dief, een slecht mens, enz. te worden. Je hebt nooit iets gezegd, noch heb je me zelfs maar uitgescholden of apart genomen om me een morele les te geven. Ik heb je bericht duidelijk ontvangen. Dankzij jou begreep ik wat een echte opvoeder moet doen. Herinnert u zich deze situatie nog, professor? De oude professor antwoordde: ‘Ja, ik herinner me de situatie met het gestolen horloge, dat ik in ieders zak zocht. Ik herinnerde me jou niet, want ik sloot ook mijn ogen terwijl ik zocht.’ Dit is de essentie van lesgeven: Wanneer je wilt corrigeren door de ander te vernederen; dan weet je niet hoe je moet lesgeven.”
Yassine Nejjari
Eerlijk is heerlijk
Gisteren een essay op deze website geplaatst met de bovenstaande titel. Onder ‘Aparte Verhalen’, links onder. Het essay behandelt onder meer het belang van eerlijkheid, de voor- en nadelen ervan, het huidige gedrag, zowel maatschappelijk als persoonlijk, hoe eerlijkheid te promoten en toekomstige ontwikkelingen.
Eerlijkheid is een belangrijke karaktersterkte; samen met authenticiteit vormt het de eigenschap integriteit, die dan weer onderdeel is van de deugd ‘moed’.
Eerlijkheid is de laatste decennia op de achtergrond geraakt. Ook de vorming erin heeft geleden door geringere activiteiten van de godsdiensten en het onderwijs.
Een recht-door-zee maatschappij met eerlijke leden heeft grote voordelen en maakt het gemeenschappelijke en persoonlijke leven aangenamer, gemakkelijker en productiever.
EERLIJK DUURT HET LANGST
Pinokkio
Geplaatst opAuteuradminCategorieënnieuws
Vrede overal
Met het reactiveren van deze blog, gaat de prioriteit naar de situatie in het Midden-Oosten, speciaal naar Gaza. Na de bevindingen van veel organisaties en deskundigen is er weinig twijfel dat hier sprake is van volkerenmoord. De aanleiding, niet de oorzaak, is de inval van Hamas in kibboetsen in Israël met doden, gewonden en ontvoeringen. Hamas is voor deze inval door praktisch iedereen veroordeeld.
De oorzaak van de aanval is de behandeling van de Palestijnen, die al sinds de bezetting in 1967 in een openlucht gevangenis zijn ingekapseld en waarvan de inwoners continu verwaarloosd en vernederd werden. Geen enkel volk zou deze repressie lang geaccepteerd hebben en deze strijd tegen de bezetting valt in dat opzicht makkelijk te verklaren.
Wat Israël als reactie heeft gedaan gaat alle perken te buiten: 35.000 doden, meer dan 70.000 gewonden en bijna het hele Gaza gebied met de grond gelijk gemaakt. De meest gruwelijke en onmenselijke methoden zijn toegepast zoals we via de media hebben gehoord en gezien.
Het is bijna onbegrijpelijk dat ongeveer de hele westerse wereld, inclusief NAVO en de EU, dit zonder veel commentaar accepteren. Het wijst op een ijzeren politiek-diplomatieke grip op die instanties en hun lidstaten door de V.S en Israël. Het is niet begrijpelijk dat een land als Israël, wat geciviliseerd heet te zijn, zo onbarmhartig, wreed en arrogant te werk kan gaan, te meer omdat de Joden zelf een holocaust hebben meegemaakt. Zoals Obama het eens zei het Joodse volk zou de deugd van vergeven moeten leren.
Dat Amerika de Israëlische vergelding ondersteunt en af en toe maar zwakjes bekritiseert heeft te maken met de intensieve betrokkenheid bij de oprichting en ontwikkeling van Israël, de Israëlische rol in de Amerikaanse politiek, de courante militaire en politieke belangen van twee handen op één buik, en mogelijk ook, de eigen Amerikaanse geschiedenis van genocide op de Indianen.
Het zijn ook bijna alle westerse landen die de genocide, bijna stilzwijgend, laten gebeuren. Een ongelofelijke schande! Hulde aan senator Bernie Sanders in de Verenigde Staten, onafhankelijke observatoren, onder meer die van Consortium Nieuws, landen als Zuid-Afrika, Turkije, Nicaragua en enkele Europese landen zoals Spanje, Ierland en België, die voor rechtvaardigheid durven op te komen. Het is verontrustend dat de ‘ontwikkelde’ wereld zich zo weinig rechtvaardig en menselijk opstelt.
Wat nog verder stoort is dat er enorme goodwill en middelen uit westerse landen komen om Oekraïne te steunen in zijn strijd tegen Rusland. Een strijd die door de Verenigde Staten lijkt uitgelokt om Rusland een kopje kleiner te maken. Zoals velen zeggen wordt hier met twee maten gemeten. Discriminatie ten gunste van Europeanen in Oekraïne en ten nadele van een volk wat ons minder bekend is. In Palestina. Je kunt ernstige vraagtekens zetten bij het morele gehalte van de gevestigde machten, in Noord-Amerika en Europa. We dachten dat de wereld na WO II steeds rechtvaardiger en veiliger werd, maar het tegendeel lijkt helaas het geval.
Hoe kunnen we positief uit deze situatie evolueren? Een belangrijke rol is potentieel weggelegd voor het Internationale Gerechtshof en het Internationale Strafhof. Het laatste is al in ernstige mate gechanteerd door Amerikaanse senatoren. Hopelijk dat ze beide de morbide druk van buitenaf durven te weerstaan.
Er moeten nog veel constructieve stappen door alle betrokkenen worden gezet om tot een rechtvaardige, vredelievende situatie te komen. En de motivatie zal na de huidige genocidale ervaringen daartoe strikt beperkt, zo niet negatief, zijn. De schepping en ontwikkeling van de Staat Israël is in feite een kolonisatieproces geweest. Gerealiseerd met volle medewerking van de Verenigde Staten. Een permanente oplossing zou kunnen zijn de V.S. haar verantwoording te laten nemen en alle Joodse inwoners en hun sympathisanten uit te nodigen zich in Amerika te vestigen. Een ‘rijke’ aanwas voor Amerika en een vredevoller Midden-Oosten.Geplaatst opAuteurFrank CarisCategorieënnieuws
Stoutmoedig Avontuur Alex
Sinds geruime tijd staat er op deze website enkele artikelen over de deugd ‘moed’
Onder ‘Training’ aan de linker kant staan respectievelijk ‘Avontuur Stoutmoedig’ en dan hetzelfde artikel in het Engels vertaald onder de naam ‘Adventure Bold’. Deze zijn bedoeld voor vorming
Als je verder naar beneden scrolt staat er onder het kopje ‘Aparte Artikelen’ het essay ‘Moed’. Dit geeft een algemene beschrijving van de aard van deze deugd
We hebben hard geprobeerd de trainingsartikelen te gamificeren, d.w.z. ze aantrekkelijker te maken door de toepassing van positieve videogame-technieken. We zijn daar maar zeer ten dele in geslaagd. Wel hebben we aanpassingen in Avontuur ‘Stoutmoedig’ gemaakt. Allereerst door de titel te veranderen naar ‘Stoutmoedig Avontuur Alex’. In feite hebben we nu twee versies, één voor individueel gebruik, de ander voor groepsgebruik. Ze zijn als zodanig aangegeven.
De inhoudelijke aanpassingen spreken voor zich. Bij de individuele versie hebben we sterren gebruikt om de prestaties van de speler bij de diverse scenario’s aan te geven. Bij de groepsversie is het de bedoeling dat onderling overleg onder de deelnemers de resultaten bepaalt. Hoe de vorderingen van deelnemende individuen bij de diverse scenario’s worden aangegeven, wordt daar dus aan de creativiteit van de groep overgelaten.
Het essay ‘Moed’ onder aparte artikelen blijft onveranderd.
Mocht iemand belangstelling hebben om te helpen om Stoutmoedig Avontuur Alex’ te proberen verder te gamificeren, dan horen we dat graag via ‘a.h.j.vissers@kpnplanet.nl’.
Het ligt verder in de bedoeling voortaan regelmatig een blog te publiceren.
Dankjewel, Goede Moed!
Geplaatst opAuteuradminCategorieënnieuws
Liefde, dé gouden karaktereigenschap
Liefde, een veelvuldig gebruikt en veelzijdig begrip, met kalverliefde aan het ene eind van het liefdesspectrum en altruïsme aan het andere. Het eerste is bedwelmend. Sommigen geven het een status van waanzin. Het heeft een beperkte tijdsduur en is meer eigenliefde dan liefde voor de ander. Niettemin zo verrukkelijk dat je wenst dat iedereen het eens beleeft.
Na kalverliefde komt, in opgaande stijl, vriendschap, een positief gevoel voor één of meer anderen op basis van gelijkheid en wederkerigheid, meestal van hetzelfde geslacht.
De derde vorm is altruïsme: de liefde voor anderen met inbegrip van praktische inzet, de meest sociale liefdesvorm.
We mogen niet vergeten dat eigenliefde, liefde en waardering voor zichzelf een belangrijke basis is voor het goed functioneren van het zelf en voor de omgang met anderen. Zoals wijzen zeggen: als je niet van jezelf houdt, kun je ook niet van anderen houden.
Liefde wordt wel als de koningin onder de deugden genoemd. Het vormt, samen met hoop en geloof het trio van de christelijke deugden, toegevoegd aan de vier klassieke deugden van rechtvaardigheid, wijsheid, moed en maat houden, die uit de Griekse Oudheid stammen. De liefde wordt prachtig beschreven in het Hooglied van de Liefde in de eerste brief van de apostel Paulus aan de Korinthiërs 13:4-13
Al sprak ik de talen van alle mensen en die van de engelen – had ik de liefde niet, ik zou niet meer zijn dan een dreunende gong of een schelle cimbaal. Al had ik de gave om te profeteren en doorgrondde ik alle geheimen, al bezat ik alle kennis en had ik het geloof dat bergen kan verplaatsen – had ik de liefde niet, ik zou niets zijn. Al verkocht ik mijn bezittingen omdat ik voedsel aan de armen Wilde geven, al gaf ik mijn lichaam prijs en kon ik daar trots op zijn – had ik de liefde niet, het zou mij niet baten.
De liefde is geduldig en vol goedheid. De liefde kent geen afgunst, geen ijdel vertoon en geen zelfgenoegzaamheid. Ze is niet grof en niet zelfzuchtig, ze laat zich niet boos maken en rekent het kwaad niet aan, ze verheugt zich niet over het onrecht maar vindt vreugde in de waarheid. Alles verdraagt ze, alles gelooft ze, alles hoopt ze, in alles volhardt ze.
De liefde zal nooit vergaan. Profetieën zullen verdwijnen, klanktaal zal verstommen, kennis verloren gaan want ons kennen schiet tekort en ons profeteren is beperkt. Wanneer het volmaakte komt zal Wat beperkt is verdwijnen. Toen ik nog een kind was sprak ik als een kind, dacht ik als een kind, redeneerde ik als een kind. Nu ik volwassen ben heb al het kinderlijke achter me gelaten. Nu kijken we nog in een wazige spiegel, maar straks staan we oog in oog. Nu is mijn kennen nog beperkt, maar straks zal ik volledig kennen, zoals ik zelf gekend ben. Ons resten geloof, hoop en liefde, deze drie, maar de grootste daarvan is de liefde.
Welke vorm van liefde we zelf op een bepaald moment ambiëren of ondergaan, het is duidelijk dat iedereen veiligheid, sociaal contact en liefde behoeft. Terwijl de eerste twee functioneel zijn, voegt de liefde daar een overstijgende dimensie aan toe. Er zijn talloze onderzoeken die bevestigen hoe belangrijk het is voor baby, kleuter en kind geliefd te worden door ouders en/of anderen. Het geldt ook voor jeugdigen en jong volwassenen, die zich vaak vooral bezighouden met romantische liefde. Hoeveel eenzaamheid en onzekerheid is er niet onder deze groep omdat ze nog niet in de liefdesprijs of eruit is gevallen. Ook voor volwassenen en ouderen is zich gewaardeerd, of beter nog, geliefd te weten, een enorme stimulans en een bron van welbevinden.
Het blijkt dat jeugdigen en volwassenen die het rechte pad kwijt zijn, in hun jeugd vaak weinig of geen liefde ontvangen hebben. Het is goed dat deze met een zeker begrip behandeld worden, wat resulteert in een beperktere mate van recidive. Gelukkig worden de meeste van onze kinderen met veel zorg en liefde omringd. Jammer dat een ander deel getroffen wordt door scheiding van ouders, die helaas meer volgens eigen- dan anderliefde handelden.
Gouden karaktereigenschappen kunnen zich met motivatie en toepassing, ontwikkelen in de loop van het leven. Dat geldt ook voor de liefde. Niet alleen je naaste beminnen als jezelf, dat ook doen met vreemden en zelfs ‘vijanden’. Uiteindelijk zou je van ieder mens moeten houden. Als die zich goed gedraagt, is het makkelijk; als die antipathiek is of tekort schiet, zou je kunnen zien hoe je hem of haar kunt helpen beter te worden.
N.B. In deze hoopvolle tijd van vrouwenemancipatie, mag gewezen worden, in het kader van de samenleving tussen en binnen de seksen, dat op 8 augustus International Female Orgasm Day gevierd wordt. De bedoeling ervan is om bewustzijn te scheppen, taboes te doorbreken en seksueel genot positief te presenteren. Het seksuele hoogtepunt kan, behalve fysieke en psychologische kanten, ook een hoogstaand spiritueel aspect hebben, deels bepaald door de beoefenare(esse)n. De eerst bekende beschrijving van het vrouwelijke orgasme kwam overigens van een vrouwelijke non uit de twaalfde eeuw, Hildegard van Bingen, een veelzijdig virtuoos beroemd vanwege haar muzikale composities, preken en geschriften over onder meer gender, gezondheid en theologie.
Geplaatst opAuteuradminCategorieënnieuws
Eerbied
De ouderwetse deugd eerbied heeft een religieuze achtergrond. Eerbied is een combinatie van vrees en ontzag. Het is de perceptie van het heilige en onbenaderbare, wat in de ervaring van de vroegere mens alles omgaf wat prijzenswaardig, machtig en beeldschoon was.
Het religieuze element is in de loop van de tijd op de achtergrond geraakt. Betekenis en waarde kregen in het begrip de overhand en maakten een respectvolle houding wakker, een eerbetoon aan grootheid.
Eerbied is de goed ontwikkelde capaciteit om gevoelens van ontzag, respect en schaamte te krijgen wanneer deze gevoelens van toepassing zijn.
Kwaliteiten van de persoon zoals waardigheid, vrijheid en het edele vragen om eerbied. In feite geeft ieder aspect van het menselijk leven de mogelijkheid om eerbiedig te zijn. Eenvoudige gebaren om anderen te groeten en herkennen kunnen meer dan tekenen van respect zijn, zelfs uitingen van eerbied. Ook erotiek kan door eerbied veredeld worden. Eerbied kan zichzelf diepgaander en waarachtiger uiten door stilte dan door spraak.
Eerbied houdt compassie in omdat zij de zwaktes aanvoelt die gedeeld worden met andere menselijke wezens.
Eerbied maakt geen onderscheid naar culturele achtergrond, sociale klasse, leeftijd en zelfs gender. Een eerbiedwaardige ziel luistert aandachtig naar andere mensen, zelfs als zij van eenvoudiger komaf zijn. Hij gaat ook eerbiedig met dwazen en misdadigers om.
Eerbied is op zich niet voldoende voor een totaal goed karakter. Maar eerbied, net als moed, is nodig voor de beoefening van de andere deugden.
Macht zonder eerbied is een ramp voor alle betrokkenen. Alle deugden zijn nodig voor goed leiderschap, maar eerbied neemt daar een speciale plaats in. Het is de basis voor het goede oordeel van een leider. Een eerbiedwaardige leider is toegewijd aan idealen zoals waarheid, vrijheid en rechtvaardigheid.
Eerbied is geen onderdanigheid. Het tegenovergestelde van eerbied is hoogmoed, dat altijd slecht is.
Eerbied, niet rechtvaardigheid is de deugd die leiders van dictators onderscheidt. Dit omdat er geen winnaars of verliezers zijn waar eerbied heerst. Succes en mislukking vallen in het niet bij de omvang van wat het is waar zij beiden ontzag voor hebben.
Ieder succes, iedere overwinning is een gelegenheid voor overmoed, een altijd aanwezig gevaar voor de menselijke geest. De beste verdediging ertegen is met eerbied luisteren naar anderen.
De traditionele taal van eerbiedig gedrag is de ceremonie. Religie is bij uitstek een gelegenheid voor eerbied en ceremonie. Zij toont respect voor andere mensen. Maar religies ontbreekt het soms aan eerbied en kunnen dan tot godsdienstoorlogen leiden.
Als een ceremonie geen eerbied bevat, verliest het zijn betekenis en wordt het een simpel ritueel.
Een gemakkelijke fout is om eerbied te verwarren met respect. Het grootste verschil tussen eerbied en respect is dat je te veel respect kunt hebben en dat ook voor foute dingen. Respect is soms slecht, soms wijs en soms ongepast. Het is bijvoorbeeld verkeerd om valse oordelen of gemene mensen te respecteren. Respect is nodig wanneer het menswaardige dingen betreft, zowel personen als hun producten.
In het rapport ‘Nederland deugt’ over een onderzoek van de Groningse Universiteit (2008) wordt aangegeven dat de grootste overeenstemming tussen vier groepen respondenten (ouders, leerkrachten, kerkelijke leiders en raadsleden) bestaat over het belang van de eigenschap ‘respect’.
Een goede test om eerbied van respect te onderscheiden zou de volgende kunnen zijn: als je zo goed bent dat je een misdadiger of andere maatschappelijk afwijkende wilt helpen beter te maken, dan heb je echt eerbied voor die persoon.
Een oneerbiedig persoon is arrogant en schaamteloos, niet in staat ontzag te voelen ten aanzien van hoogwaardigere dingen en van lager geplaatste mensen. Een laagstaande persoon heeft de neiging om de zwaktes van kinderen en onervaren personen uit te buiten. De eerbiedwaardige persoon daarentegen voelt zich gedwongen om zwakkeren te verdedigen.
Je kunt eerbiedwaardig worden door eerbiedwaardige dingen te doen, net als je moedig wordt door moedige dingen te doen. Een degelijke religieuze opvoeding kan daarbij een belangrijke stimulans zijn.
Aangezien eerbied af kan zwakken, moeten we manieren hebben die weer aan te vullen. Drie mogelijkheden daarvoor zijn: aandacht schenken, de taal van eerbied spreken en de juiste vragen stellen. De eerbiedige ziel doet meer goed door vragen te stellen dan door ze te beantwoorden.
Om eerbiedwaardigheid te onderwijzen, moet je de zaden van eerbied in iedere persoon vinden en die helpen groeien. Die zaden kunnen ontkiemen in iedere ziel, maar worden makkelijk vertrapt en drogen snel uit.
Als we een taal van eerbied kunnen scheppen, kan die ons samenbrengen. Muziek en poëzie kunnen als zo’n taal fungeren.
Een goede vraag die je jezelf kunt stellen is de volgende: kan ik datgene wat ik van zins ben, in een geest van eerbied uitvoeren!?
N.B. Behalve naar ‘Reverence’ verwijs ik ook met erkentelijkheid naar ‘Learning the Virtues’ van de vroegere kardinaal Romano Guardini.Geplaatst opAuteuradminCategorieënnieuws
Verzusteringsverdrag met Yuhang
Geachte voorzitter, geachte burgemeester, geachte commissieleden
- Dank U wel voor de toekenning van het inspreekrecht over het verdrag met Yuhang.
- De geschiedenis laat zien dat er twee hoofdmanieren zijn voor mensen en voor landen om met elkaar om te gaan. De ene manier is die van rechtvaardigheid, samenwerking en vriendschap. De andere is die van achterdocht, frictie en vijandschap. Omdat ik sterk overtuigd ben van het grote goed van de eerste optie, betreur ik het voorstel om het verdrag van de gemeente Weert met Yuhang te discontinueren.
- In het algemeen en op de inhoud van de betreffende documenten, zou ik de volgende opmerkingen willen maken:
- Hoewel de evaluatie anders probeert te suggereren, gaat het niet alleen over een handelsverdrag. Er wordt duidelijk gesteld dat naast commerciële belangen, het leren kennen en waarderen van elkaars cultuur ook onderdeel van het verdrag is. Overigens wijst de term ‘verzustering’ in het verdrag op een familieverwantschaps- in plaats van een zakelijke relatie
- COVID zou hier niet als beperkende factor aangehaald hoeven te worden. Dat probleem ligt achter ons. Dit op te brengen lijkt steun te geven aan de ongefundeerde suggestie dat China een rol zou hebben gespeeld bij de veroorzaking van deze pandemie.
- China wordt verweten veel verplichtingen op mensenrechtengebied niet nagekomen te zijn. De situatie in Xinjang is af te keuren, maar na ons slavernij- en kolonisatieverleden, mogen we misschien niet al te hoog van de toren blazen.
- Gesteld wordt dat mensenrechten en economie in verband moeten worden gezien. In het verleden zijn die, ook in het geval van China, doorgaans apart behandeld. Dit is het Nederlandse probleem koopman of dominee te willen zijn.
- De stadsdelen Yuhang en Linping hebben u gevraagd de samenwerking voort te zetten. Die opzeggen is, zegt het rapport, onherroepelijk en schadelijk op lange termijn. De gemeente wil, overhaast naar mijn idee, ronduit nee zeggen, en dat terwijl deze vrienden ons geen spierbreedte in de weg hebben gelegd. Dat zou anders moeten kunnen!
- Bij de evaluatie wordt niet gesproken over het effect van de beëindiging van het verdrag op de gevoelens van de ettelijke duizenden Weertenaren met niet-Westerse achtergrond.
- De kosten van het vriendschapsverdrag ad 12.000 euro zijn bijna verwaasloosbaar in het kader van een begroting van vele tientallen miljoenen.
- Wat nog het meeste stoort is het negatieve perspectief dat de evaluatie lijkt te onderschrijven.
Het beleid van de Nederlandse regering zou constructief-kritisch zijn, maar is aan het verschuiven onder invloed van geopolitieke factoren zoals Oekraïne en de economische boycot van China door Amerika.
Terwijl we tien jaar geleden nog goede maatjes van China waren, trekken we nu de kast open om negatieve dingen te vinden. Onder leiding van Amerika zijn we op weg naar een Koude Oorlog met alle gevolgen van dien. De evaluatie suggereert dat de gemeente Weert die lijn wil volgen.
Terwijl er honderden zo niet duizenden Weertenaren de wijde wereld over gaan voor ontspanning, cultuur en vriendschap, zou de gemeente zich willen terug trekken op het regionale.
Vernietiging van de verzusteringsovereenkomst zou tragisch zijn en een vlek op het morele blazoen van de gemeente.
Wat is de motivatie?
Onze illustere voorganger, Jakob van Horne, kan ons helpen inspireren van Weert een verlichte gemeente te maken die openstaat naar de wereld en helpt die wereld te verbeteren.
Als u het daarbij niet over uw politieke of ambtelijke hart zou kunnen verkrijgen om het verdrag te continueren, zet het dan in ieder geval voort in een slapende relatie.
De gemeente Weert is het aan zijn inwoners, aan onze Chinese vrienden en aan de wereld verplicht constructief en vooruitstrevend te denken en te handelen.
Dank u voor uw aandacht.
Geplaatst opAuteuradminCategorieënnieuws
VREDE
Aanstaande donderdag en vrijdag vieren we respectievelijk dodenherdenkings- en bevrijdings-dag in ons land. Dan is het 78 jaar geleden dat de Tweede Wereldoorlog ten einde kwam. De meesten van ons hebben geen directe ervaring met het leed van deze oorlog. Het is daarom des te belangrijker dat we op deze manier aan dat oorlogsleed herinnerd worden.
Door toeval bekeek ik de laatste dagen twee knappe, amateuristische oorlogsfilm uit de jaren tachtig, met name ‘Gevaar als beloning’ en ’Strijders achter het front’*. Door die films kreeg ik een beter beeld van wat de Duitse bezetting betekende voor bewoners, vooral diegenen die nauw bij het verzet betrokken waren. Hartverscheurende taferelen binnen gemeenschappen en gezinnen en veel persoonlijk leed.
Ik realiseerde me hoe veilig en comfortabel ons leven nu is in vergelijking met die tijd. Het is goed ons dat te realiseren, want hoe verder nieuwe generaties van de oorlog verwijderd raken, hoe makkelijker het is onze gevoelens van onrecht en onmacht te intensiveren en agressief te worden.
Na WO II had de wereld zozeer geleden dat de beste voornemens voor de toekomst werden gemaakt in de vorm van de oprichting van de Verenigde Naties: nooit meer oorlog!
De organisatie heeft veel bijgedragen, en nog, aan de promotie en handhaving van vrede, maar supermachten schijnen het nu toch niet eens te zijn over geopolitieke belangen en zijn gebrekkig in het nakomen van het V.N. Handvest.
We dienen nu naar de toekomst te kijken en lering trekken uit het verleden.
Wat we nog steeds hard nodig hebben is rechtvaardigheid, door het uitroeien van armoede in de wereld, verdraagzaamheid en samenwerking.
We hopen dat dat gerealiseerd gaat worden. Er zijn positieve en negatieve aanwijzingen. Terwijl we tot voor kort op constructieve voet met China omgingen, lijken we nu, onder inspiratie van de V.S., een Koude Oorlog op te starten. Veel Chinese activiteiten worden sinds kort als verdacht of ongewenst behandeld en samenwerking is op de terugtocht. De media lijken daar aan mee te doen en het publiek volgt gewoonlijk gedwee.
Toenemende frictie kan op langere termijn een recept voor oorlog vormen.
We moeten beter weten en handelen. We hebben democratische rechten, we hebben goede opleidingen genoten. We moeten zelfstandig en vredelievend denken. We moeten ons niet laten meeslepen door agressieve en machtswellustige partners. Laten we, aangespoord door de herdenkings- en bevrijdings-dagen, helpen voorkomen dat er nog ooit oorlog komt. Daar moeten we verdraagzaamheid en samenwerking voor nastreven in woord en daad, individueel en collectief.
*Website: Brabants Historisch Informatie Centrum
Het geheugen van Brabant
In Brabantse beelden: menu ‘Films’
Menu ‘Vervaardiger’
Kerkhof, Antoon
Film 1 of 2 aanklikken
Hoogmoed komt voor de Val
Hoogmoed is niet alleen een ondeugd die personen teistert, maar die ook een rol speelt bij landen en op internationaal niveau. Als internationale ondeugd heeft hoogmoed een aantal kenmerken die ook op personen van toepassing zijn.
In het onderstaande willen we een idee geven van hoe hoogmoed zich kan gedragen in de internationale geopolitiek, toegespitst op de V.S. van nu.
Waarschijnlijk hebben alle invloedrijke staten in het verleden last gehad van hoogmoed. Zoals Toynbee in zijn ‘Rise and Fall of Civilizations’ aangaf zijn er een flink aantal ‘beschavingen’ geweest die een belangrijke rol hebben gespeeld op het wereldtoneel. Degene die ons het meest bekend zijn en waar we de meeste invloed van hebben ondergaan zijn het Romeinse rijk, Karel de Grote, het Spaanse rijk (Karel V/Philips II), Frankrijk (Napoleon), het Verenigd Koninkrijk, Duitsland (Hitler) en de Verenigde Staten. Het lijkt erop dat ‘beschavingen’ op een bepaald moment aan kracht inboeten of zelfs verdwijnen, mede mogelijk door de negatieve gevolgen van hoogmoed.
In het onderhavige houden we ons bezig met de Verenigde Staten, de westerse supermacht sinds misschien de Eerste, maar zeker sinds de Tweede Wereldoorlog.
Het is niet mogelijk om de aanwezigheid en rol van hoogmoed in afzondering te bepalen. Collectieve hoogmoed heeft een aantal trekken van persoonlijke hoogmoed. De laatste lijkt makkelijker te bestrijden dan de collectieve, omdat in de politiek het absolute eigenbelang steeds individueel en groepsmatig prevaleert. Er is een conglomeraat van factoren die het morele karakter van een overheersende cultuur bepalen, zoals macht en agressie, (hebzucht), rijkdom, aanzien en bevolkingssamenstelling. Macht kan van diverse aard zijn, economisch, militair, cultureel en zelfs religieus. Die diverse factoren kunnen ieder bijdragen aan de ontwikkeling van de ondeugd hoogmoed. De diverse vicieuze cirkels versterken elkaar wederzijds
In het geval van de Verenigde Staten is agressie en militaire macht altijd belangrijk geweest. Gedurende haar 250-jarig bestaan hebben de V.S. 220 jaar oorlog gevoerd, te beginnen met de onafhankelijkheidsoorlog tegen de Britten en de strijd tegen de Indianen (61 oorlogen in de 19de eeuw, voor een groot deel tegen de Indianen). Andere grotere oorlogen waren die tegen Mexico (1846 – 1848), de Spaans-Amerikaanse oorlog (1898), de Filippijnse Oorlog (1899 – 1902), WO I (1917 – 1918), WO II (1941 – 1945), Korea (1950 – 1953), Vietnam, Yugoslavia (1992 – 1999), Afghanistan (2001 – 2021) en Irak (2003 – 2011).
De oorlogen met Mexico (Californië, Texas) en Spanje (Florida, Philippijnen) leverden grote gebiedsuitbreidingen op, evenals de aankoop van Louisiana in 1803 en van Alaska in 1867. Tot en met WO II wonnen de V. S. alle oorlogen. Daarna waren de oorlogen onbeslecht (Korea, Vietnam) of verloren door de V.S.
Hierdoor kunnen de V.S. bestempeld worden als een agressief expansionistische natie die steeds militaire macht inzette om zijn gelijk te krijgen. De gebruikelijke overwinningen (tot 1950) en de traditionele militaire agressie verleenden de V.S. een grote zelfverzekerdheid. Mogelijk dat de ethiek van emigrantengroepen, vaak geëmigreerd vanwege onwrikbare religieuze overtuigingen, daar mogelijk ook een rol bij gespeeld heeft. Dit werd in zekere mate bevestigd door een recent artikel van Bruce Fein in het interessante ‘Consortium News’ waarin hij het zojuist verschenen boek van Robert Kagan ‘The Ghost at the Feast. America and the Collapse of World Order’ (600+ blz.) recenseert onder de titel ‘The Calamity of America’s ‘Divine Mission’
Robert Kagan is een invloedrijk schrijver, politicus, lid van Brookings Institution en getrouwd met Victoria Nuland, Undersecretary for Policy in het State Department en Amerikaanse architecte van het Oekraïne debacle. Volgens Kagan zijn de Amerikanen ’a chosen exceptional people tasked by God to expand good in the world and to contract evil, by force of arms if necessary’. Richard Fein, bekend een criticus beoordeelt dit als volgt: ’All empires die from an insatiable craving for power’. ‘The epitaphs of empires are ‘Here lies a chosen people’. ‘The monumental error is his failure to see that Americans, like the rest of mankind, are made of crooked timber, craving power for its own sake’.
Maar het was vooral de overwinning in WO II die de V.S. de scepter gaven om de westerse wereld te reguleren, zo niet te beheersen.
Dat was allereerst militair, maar vervolgens ook economisch (o.m. Wereldbank, IMF, Marshall Plan). Eerdere economische grootmachten waren of verslagen (Duitsland, Italië) of uitgeput (U.K.). Naast de dominantie over individuele naties, werd er op internationaal geopolitiek terrein een raamwerk opgetrokken waarin de Amerikaanse dominantie bevestigd en uitgebreid werd. Hierbij kunnen de Verenigde Naties genoemd worden en in nog grotere mate de Bretton Woods instanties (IMF, Wereldbank) waar de V.S. een vetopower kregen. Vervolgens kwam in 1949 de NAVO, totaal gedomineerd door de V.S. en later nog, op Amerikaanse voorwaarden, de WTO.
Door de verkregen hegemonie op velerlei terrein was het relatief eenvoudig die macht verder uit te breiden en te consolideren. En er leken weinig situaties te bestaan waar de V.S. niet de grootste invloed had en dingen naar haar hand kon zetten. Door de enorme macht en invloed, ook op cultureel terrein, kregen de V.S. groot aanzien, wat haar invloed verder versterkte.
Dus de belangrijkste factoren van de egoïstische menselijke en maatschappelijke motivatie van machtswellust, rijkdom en aanzien kwamen hier samen. Macht corrumpeert en rijkdom wil zichzelf vermeerderen. De onverzadigbaarheid van relevante wensen draait om zelf-reflexiviteit, op de bezorgdheid van de hoogmoedige om de superioriteit en zelfvoorziening van zijn positie. En omdat er geen of onvoldoende internationale democratie is en er geen adequate tegenmachten zijn in de westerse wereld, gaat het via overdreven zelfvertrouwen en ongecontroleerde machtsuitoefening naar hoogmoed. Aanspraak op eigendom, privileges en macht is één van de vijf factoren die mensen, maar waarschijnlijk ook landen, van de waarheid verwijderd houden en integriteit kunnen compromitteren. De Verenigde Staten begonnen internationaal een houding van arrogantie en almacht aan te nemen. En omdat hoogmoedige entiteiten de belangen en meningen van anderen in de wind slaan, hebben ze geen tegenspel en geen toepasselijke informatie (laatste verloren oorlogen). Ze begonnen zichzelf als perfect, als de Almacht te zien. Hoogmoedige personen en instanties zijn voornamelijk of geheel op zichzelf georiënteerd. Ze zijn niet genegen naar anderen te luisteren.
De kloof tussen zelf of land en andere(n) geeft de hoogmoedige de gelegenheid om de behoeften, wensen en gevoelens van de laatste te veronachtzamen. Vandaar is het een makkelijke stap om de ander te verwaarlozen of te manipuleren voor eigen gewin. Deze aanname maakt de hoogmoedige vatbaar voor gevoelloosheid, die zelfs tot beestachtigheid of wreedheid kan leiden. Zoals in Irak of, zoals nu, via een proxy oorlog in de Oekraïne tegen Rusland.
Bij hoogmoed neemt men zichzelf als absoluut en verliest men contact met de realiteit, wat leidt tot slechte beslissingen. Voorbeelden zijn de oorlogen in Vietnam, Irak en Afghanistan. Een ander voorbeeld is de beslissing om de Nederlandse NAVO-bondgenoot militair binnen te vallen als Amerikaanse soldaten voor het Internationale Strafhof gedaagd zouden worden. Denk ook aan de Washington consensus, die er vanuit gaat dat de V.S. de enige supermacht zou moeten blijven. (zie ook het artikel van Hershey Seymour ‘”How America Took Out the Nord Stream Pipeline”.
Hoogmoedige personen helpen zichzelf in de vernieling. Ze hebben geen goed contact met de omgeving, ze hebben geen manieren om objectieve kennis te vergaren en raken verwijderd van de werkelijkheid.
Wat ook een rol speelt is dat de machthebbers de neiging hebben na gewonnen strijd op hun lauweren te gaan rusten. Belangenverschillen kunnen sneller beslecht worden door machtsmisbruik dan door overleg. Politieke beïnvloeding en draaideurpolitiek gaan het bestel corrumperen en er vindt een uitholling plaats van de maatschappelijke structuur. Belangen van derden worden beschadigd of onderdrukt en vroegere emigratielanden houden nieuwe emigranten tegen
Of de zelfbeschadiging van hoogmoedige landen precies is zoals bij personen, valt moeilijk te zeggen. De neergang van vroegere grote beschavingen suggereert een dergelijk verschijnsel. De ernstige tekortkomingen en fouten in de Amerikaanse binnenlandse en buitenlandse politiek doen in ieder geval het ergste vrezen voor de toekomst van de Verenigde Staten.
Gezegd dient nog te worden dat de westerse media weinig onafhankelijk ageren. Wat de Oekraïne-oorlog betreft durven ze geen afwijkende meningen te presenteren. Het artikel van Seymour Hersh over Nord Stream is buiten de pers gehouden en de demonstraties afgelopen weekend tegen de oorlog in de diverse hoofdsteden zijn niet gehonoreerd. Democratie kan op meerdere manieren uitgelegd worden!
Toon VissersGeplaatst opAuteuradminCategorieënnieuws
TOCH STEEDS BETER
Een fris, nieuw jaartje voor de boeg
Hoe was het dat Oudjaar zich gedroeg
Mengeling van goed en kwaad
Onzekerheid in het kwadraat
COVID heeft een dasje omgedaan
Is nu naar China toe gegaan
Oorlog en wreedheid in Oekraïne
Voor Rusland en de NAVO een morele ruïne
Betreur de hetze tegen het ‘Gele Gevaar’
Is Biden internationaal wel zo’n verbeteraar?
De prijs van energie rijst uit de pan
Maar comfortabel Nederland helpt je dan
Stikstof is goed voor de groei
Nu hebben we teveel koei
De media luisteren naar populariteit en macht
Maakt hun onafhankelijkheid en opvoeding verdacht
Onze jonkies kunnen niet zo goed meer rekenen en lezen
Moeten we voor onze alfabetische toekomst vrezen?
Er gebeuren veel goede zaken
Die een rozige toekomst maken
Het milieu krijgt een belovende tijd
Met een akkoord over biodiversiteit
Na eeuwen van menselijke razernij
Een gemotiveerde jeugd die dat belijdt
Wat we goed kunnen gebruiken
Is geloof, hoop en liefde te helpen ontluiken
Rechtvaardigheid te stimuleren
Franciscus en Guterres te imiteren
Goed gedrag na te streven
Door deugden volop te beleven
Liefde, vrede, vreugde en licht
Het komend jaar een inspirerend gezicht.
Geplaatst opAuteuradminCategorieënnieuws
Internationale Anti-Corruptie dag (Verenigde Naties)
Aerial group photo of staff in Geneva simulating the Sustainable Development Goals logo – SDGs targets include reducing bribery and strengthening institutions. Photo:UN Photo / Jean Marc Ferré
De wereld heeft vandaag aan de dag te maken met enkele van de grootste uitdagingen sinds lange tijd, uitdagingen die voorspoed en stabiliteit van de mensheid in gevaar brengen. De plaag van corruptie is betrokken bij de meeste van deze uitdagingen.
Corruptie heeft negatieve gevolgen voor ieder aspect van onze samenleving en is intensief vermengd met conflict en instabiliteit, wat op zijn beurt sociale en economische ontwikkeling in gevaar brengt en democratische instellingen en de rechtsstaat ondermijnt.
Corruptie is niet alleen een gevolg van conflict, maar is ook vaak een van haar oorzaken. Het bevordert frictie en belemmert vredesprocessen door het ondermijnen van de rechtsstaat, het verergeren van armoede, het faciliteren van het onwettig gebruik van hulpbronnen en het financieren van gewapend conflict.
Het voorkomen van corruptie, het bevorderen van transparantie en het versterken van instellingen is essentieel als de doeleinden van de Duurzame Ontwikkelingsdoelen gehaald moeten worden.
De internationale anti-corruptie dag 2022 op 9 december beoogt de fundamentele relatie tussen anti-corruptie aan de ene kant en vrede, veiligheid en ontwikkeling aan de andere kant te markeren. De kern van deze opvatting is dat het bestrijden van deze misdaad het recht en de verantwoordelijkheid van eenieder is en dat alleen door samenwerking en de betrokkenheid van iedere en elke persoon en instelling we de negatieve gevolgen van deze misdaad teniet kunnen doen. Landen, politieke autoriteiten, overheidsambtenaren, wetshandhavers, media vertegenwoordigers, de private sector, het maatschappelijk middenveld, de academische wereld, het publiek en de jeugd, ze hebben allemaal hun bijdrage te leveren om de wereld te verenigen tegen corruptie.
De 2022 anti-corruptie dag markeert de start van inspanningen om de 20ste verjaardag te vieren van de VN Conventie tegen Corruptie (UNCAC). Die werd op 31 oktober 2003 aangenomen, waarbij het VN Office on Drugs and Crime in Wenen het secretariaat werd van de Conventie Conference van de landendeelnemers. Sindsdien hebben 188 landen zich verbonden met de anti-corruptie verplichtingen van de Conventie, wat een bijna universele erkenning inhoudt van het belang van goed bestuur, verantwoordelijkheid, en politiek engagement. De Europese Unie heeft deze Conventie geratificeerd.
De Conventie is het enige juridisch-bindende universele anti-corruptie instrument. Het is uitermate geschikt om een alomvattend antwoord te geven op een wereldwijd probleem.
Corruptie kan moeilijk of niet alleen voorkomen worden door wetgeving, normstelling en sancties. Eerlijkheid, integriteit en transparantie zouden idealiter persoonlijke gedragskenmerken en deugden zijn. En daar wordt ook aan gewerkt. Maar deugdzaamheid dient vanaf de prille jeugd bijgebracht te worden. En zelfs als die in het karakter verankerd liggen, zijn er aanzienlijke tegenkrachten, waaronder sterke zakelijke en persoonlijke belangen. Het meest effectief is waarschijnlijk de tweevoudige aanpak van opvoeding en karakter aan de ene kant en maatschappelijke wetgeving en sancties aan de andere kant.
Er is goede hoop dat integriteit en anti-corruptie aan belang winnen en eventueel de overhand krijgen. Rechtvaardigheid op alle terreinen lijkt daarvoor een belangrijke stimulans.
Geplaatst opAuteuradminCategorieënnieuws
Dankzegging
Thanksgiving Day is een jaarlijkse nationale feestdag in de Verenigde Staten en Canada die de oogst en andere zegeningen van het afgelopen jaar viert. Amerikanen denken in het algemeen dat hun Thanksgiving is gemodelleerd op het oogstfeest in 1621 dat de Engelse kolonisten (Pilgrims) uit Plymouth samen vierden met de Wampanoag indianen.
Deze Amerikaanse feestdag is rijk in legende en symboliek. Het traditionele Thanksgiving gerecht bestaat uit kalkoen met broodvulling, aardappelen, zure bosbessen en pompoen cake. Wat betreft mobiliteit, is deze feestdag vaak de drukste van het jaar, als gezinsleden dan samen komen. Dit heeft te maken met het feit dat de V.S. steeds stedelijker werden en familieleden steeds verder uit elkaar kwamen te wonen.
Thanksgiving wordt gevierd op de vierde donderdag van november, dit jaar op donderdag de 24ste. De religieuze wortels van het feest zijn afgezwakt, waardoor immigranten van velerlei oorsprong aan deze gemeenschappelijke traditie deel kunnen nemen. Het feest is nu geëvolueerd in een moderne feestdag met de nadruk op een uitgebreide, smakelijke maaltijd en het doorbrengen van tijd met de familie.
Helaas roept voor veel indianen de feestdag een erfenis op van racisme, geweld, genocide en mishandeling. In de jaren zeventig rond het tweede eeuwfeest van de Amerikaanse onafhankelijkheid, begonnen indianen bijeen te komen om een rouwdag te houden, een traditie die bekend staat als ‘Unthanksgiving Day’.
Behalve in de V.S. en Canada wordt deze dag ook gevierd, op variabele datums, in Grenada, Sint Lucia en Liberia. Gelijksoortig genaamde dagen worden ook gevierd in Japan en Duitsland
Veel van de Pilgrims die migreerden naar de Plymouth Plantation woonden in Leiden van 1609 t0t 1620 en hadden hun gegevens van de burgerlijke stand geregistreerd in de Pieterskerk aldaar. Als herinnering daaraan wordt ieder jaar een niet-religieuze dankzeggingsdienst in de Pieterskerk gehouden. Daarbij wordt de gastvrijheid die de Pelgrims in Leiden ondervonden op hun tocht naar Amerika gememoreerd.
Thanksgiving wordt ook waargenomen door orthodox Protestantse kerken in Nederland op de eerste woensdag in november (Dankdag). Het is geen openbare feestdag.
Het zou fijn zijn als we in Nederland ook een openbare feestdag zouden hebben om onze dankbaarheid uit te drukken voor de gulle gaven die ons ten deel vallen. Vergeleken met de meeste aardbewoners, leven we, ondanks allerlei problemen, relatief nog steeds in een aards paradijs.
Je kunt dankbaarheid niet alleen voor jezelf ervaren maar ook voor algemene zaken en voor anderen.
Bij dankbaarheid voor algemene zaken kun je denken aan waardering voor bepaalde omstandigheden, talenten of bezit
Er zijn honderden wetenschappelijke studies gemaakt naar de positieve effecten van dankbaarheid. Je dankbaar voelen wordt gelinkt aan minder stress, diepere slaap en een betere gezondheid. Het maakt mensen vriendelijker, hulpvaardiger en minder materialistisch. Dankbaarheid is een positieve emotie net zoals blijdschap en liefde. De Amerikaanse psycholoog Robert Emmons doet al 15 jaar onderzoek naar de effecten van dankbaarheid. Hij zegt dat het erom gaat, dat we, net als bij zelfcompassie, dankbaarheid als een levenshouding ontwikkelen. Dankbaarheid is een keuze en een manier van leven. Het is een vorm van bewustzijn. Volgens Emmons zijn de volgende effecten door oefening in dankbaarheid aangetoond:
Vitaler en enthousiaster. Het vaker bereiken van persoonlijke doelen. Beter kunnen omgaan met stress. Meer waardering voor zichzelf hebben. Genereuzer en vriendelijker zijn en het hebben van hechtere relaties. Langer genieten van positieve ervaringen. Een gezonder hart hebben en veerkrachtiger zijn.
Sonja Lyubomirsky – hoogleraar psychologie aan de universiteit van Californië – is in haar onderzoek tot de conclusie gekomen dat geluk voor 50% aanleg, aangeboren en genetisch bepaald is. Gelukkig is er dan nog 50% over. Een klein deel, namelijk 10%, wordt beïnvloed door (leef)omstandigheden. En op de overige (maar liefst) 40% kun je zelf invloed uitoefenen.
Hoe kunnen we dan die overige 40% zodanig beïnvloeden dat we in ons dagelijkse leven gelukkiger worden.
Lyubomirsky omschrijft in haar boek ’De maakbaarheid van het geluk’ 12 strategieën voor een gelukkig leven die gestaafd zijn op gedegen onderzoek. Dit zijn allemaal mooie en praktische aanpakken zodat je een positieve invloed realiseert op hoe gelukkig je bent. Maar de top 3 zijn:
Nr.3: lange termijn doelen, waar je geëngageerd aan werkt.
Nr. 2: positieve, versterkende en verruimende gedachtes.
En Nr 1: dankbaarheid.
Martin Seligman is de grondlegger van de positieve psychologie. Hij vond dat er in de psychologie te weinig aandacht was voor wat mensen gelukkig maakt (de overgrote meerderheid van de onderzoeken richt zich op psychische stoornissen). In de vele psychologische onderzoeken die volgden, sprong dankbaarheid eruit als een eigenschap met opvallend veel positieve effecten.
• minder last van stress
• gelukkiger
• betere relaties
• positieve verwachtingen richting toekomst
• minder angst en depressie
• niet-materialistisch ingesteld
• niet snel jaloers
• behulpzaam
• inlevingsvermogen
• vergevingsgezind
• goed omgaan met tegenslag
Dankbaarheid blijkt meer een oorzaak te zijn dan een gevolg van deze kenmerken. Wanneer we onze aandacht richten op al het positieve, gebeurt er blijkbaar een hoop goeds.
Dankbaarheid ‘werkt’ alleen maar als het echt is. Wanneer het een trucje is die je inzet in de hoop gelukkiger te worden, dan is het effect klein. Maar wanneer dankbaarheid een authentieke levensinstelling wordt, dan is dat heel krachtig.
Door ‘dankjewel’ te zeggen, erkennen we de gaven die in ons leven komen en, bijgevolg ook, de waarde van andere mensen. Dankbaarheid kan ons minder doen focussen op ons zelf en meer op anderen, een kenmerk van nederige mensen. Een recente studie kwam tot de conclusie dat dankbaarheid en nederigheid elkaar wederkerig versterken. Dankbaarheid uitdrukken kan nederigheid in ons opwekken en nederige mensen hebben een grotere capaciteit om dankbaarheid uit te drukken.
Geplaatst opAuteuradminCategorieënnieuws
Leef deugdzaam (Gracián)
Sinds geruime tijd hebben we ‘voorschriften’ van Balthasar Gracián geblogd. Ze zijn naar mijn idee en dat van anderen indrukwekkend en erg waard om ter harte te worden genomen. We hebben daarvoor een selectie gemaakt uit de 300 wijsheden die in zijn boek’ Handorakel en Kunst van de Voorzichtigheid’ zijn gepubliceerd (1647).
We komen nu aan de laatste van zijn adviezen, nummer drie honderd en die heeft de welluidende titel ’Leef Deugdzaam’.
Als website over deugden, gaat zijn advies ons zeer ter harte en we reproduceren het hieronder:
‘Deze twee woorden geven alles aan. De deugd is het bindsnoer van alle volkomenheden, het middelpunt van het geluk. Zij maakt u tot een voorzichtig, opmerkzaam, wijs, scherpzinnig, begrijpend, dapper, beheerst, rechtschapen, gelukkig, gewaardeerd, authentiek en veelzijdig mens. Drie s’en bepalen ons geluk: santo, sano en sabio, heilig, gezond en wijs. De deugd is de zon van de wereld in het klein ( d.w.z.‘de mens’) en heeft als hemisfeer het goede geweten. Haar schoonheid is zo groot dat zij genade vindt bij God en de mensen. Alleen de deugd verdient onze liefde, alleen het kwaad onze afschuw. De deugd is het enige dat telt, het overige onzin. Bekwaamheid en grootheid dient men niet te meten aan het succes, maar aan de deugdzaamheid. Alleen de deugd heeft aan zichzelf genoeg. Zij bewerkstelligt dat een mens tijdens zijn leven wordt bemind en na zijn dood wordt herinnerd’
Geplaatst opAuteuradminCategorieënnieuws
Drie hoedanigheden
van een uitzonderlijk groot man (Gracián)
Zij vormen het grootste geschenk van de Goddelijke Goedgunstigheid: een vruchtbare geest, een scherp oordeel en een uitzonderlijk milde instelling. Een levendige verbeelding bezitten is een groot voorrecht, maar juist denken en het goede begrijpen is nog meer waard. Juist denken is de vrucht van een redelijke natuur. Op twintigjarige leeftijd laten wij ons leiden door onze impulsen, op dertigjarige leeftijd door ons intellect en op veertigjarige door ons inzicht. Er zijn heldere geesten die zelf licht geven, als de ogen van een lynx, en beter zien naarmate de duisternis dichter is. Andere mensen zijn geluksvogels. Hun overkomt steeds net wat zij nodig hebben.
Een milde instelling is bepalend voor de smaak van het leven.
Geplaatst opAuteuradminCategorieënnieuws
From Dutch to English (www.deugd.net)
With modern translation facilities, it is easy to change an article, essay or document from Dutch into English or into any of a variety of languages. That gives us the opportunity to translate part of our website into English. We are making a test with ‘Avontuur Stoutmoedig’, under ‘Training’ on the left site of the opening page. The translation of that article is entitled ‘Adventure Bold’.
Minor elements of the website have always been in English
We will gradually and selectively translate other articles or essays from Dutch into English to cover a wider audience. When in English, we will mark it after the title.
For the translation we have used the facility ‘Deep L’. Only minor corrections were required after the automatic translation.
Met modern vertaalfaciliteiten, is het makkelijk een artikel essay of ander document van het Nederlands naar het Engels of een andere vreemde taal om te zetten. Dat geeft ons de gelegenheid om een deel van deze website naar het Engels te vertalen. We gaan daar een test mee doen en het Nederlandse ‘Avontuur Stoutmoedig’, onder ‘Training’ links op de openingspagina, in het Engels weer te geven als ‘Adventure Bold’. Enkele elementen van de website stonden al in het Engels.
We gaan in het vervolg selectief andere artikelen of essays van het Nederlands in het Engels omzetten om een groter publiek te kunnen bestrijken. Voor de vertaling hebben we gebruik gemaakt van de vertaalfaciliteit ‘Deep L’. Slechts kleine aanpassingen waren nodig na de automatische vertaling.
Geplaatst opAuteuradminCategorieënnieuws
Niet belangrijk doen, maar zijn (Gracián)
De mensen die het minst presteren maken er de meeste drukte over. Zij doen overal geheimzinnig over, voeden zich als kameleons* met bijval, en vormen een onuitputtelijke bron van hilariteit voor de buitenwereld. IJdelheid is altijd stuitend, maar in hun geval ook bespottelijk. Deze miertjes van de eer bedelen eerbewijzen bij elkaar. Men moet zich echter op zijn grootste gaven het minst laten voorstaan. Volsta met het leveren van prestaties, en laat het ophemelen aan anderen over. Handel eervol, maar vraag niet om eerbewijzen. Streef er meer naar een groot man te zijn dan te lijken.
*Vroeger dacht men dat kameleons zich met lucht voeden
Geplaatst opAuteuradminCategorieënnieuws
EERBIED
Las onlangs het boeiende boek van Paul Woodruff over het verschijnsel ‘eerbied’ 1/. Hij zegt dat het een oude deugd is die in de huidige tijd geen plaats heeft in seculiere discussie over ethiek of politieke theorie. Door zijn boek wil Woodruff deze deugd laten herleven. Ik heb daar sympathie voor omdat ik denk dat hij gelijk heeft en omdat ik er in mijn opvoeding intensief kennis mee heb gemaakt.
Eerbied begint met een diep begrip van onze menselijke beperkingen. Het is de deugd die menselijke schepselen ervan weerhoudt om te proberen als goden op te treden. Een oneerbiedige geest is arrogant en schaamteloos, niet in staat om ontzag te voelen voor dingen die groter zijn dan hemzelf en niet in staat respect te tonen voor mensen die lager op de ladder staan dan hij/zijzelf. Macht zonder eerbied is blind voor het algemene belang en doof voor meningen van mensen zonder macht.
Eerbied moet niet verward worden met respect. Dat laatste is soms goed , soms wijs en soms gek. Je kunt te veel respect hebben en voor de verkeerde dingen. Het is onjuist om foute oordelen of gemene mensen te respecteren.
Eerbied is een soort deugd. Het is een van de sterktes in het karakter van een goed persoon. Een eerbiedige persoon zal uitzoeken hoe je eerbied op verschillende manieren en in verschillende omstandigheden kunt uitdrukken
Eerbied, vindt Woodruff, geeft betekenis aan veel van wat we doen. Eerbied is het degelijk ontwikkelde vermogen om gevoelens van ontzag, respect en schaamte te tonen, wanneer dat toepasselijk is. Alle eerbiedige handelingen moeten van binnenuit gemotiveerd worden en kunnen niet van buitenaf opgelegd worden.
Eerbied ontwikkelt warmte in vriendschap en het gezinsleven. Ieder aspect van het menselijk leven geeft gelegenheid voor eerbied, inclusief het seksuele leven.
Eerbied alleen is op zich niet voldoende voor een compleet goed karakter, maar het is noodzakelijk, net als moed voor de normale uitoefening van alle andere deugden.
Ceremonieel gedrag is een teken van eerbied. Het laat ook respect voor andere mensen zien. Wanneer een ceremonie ontdaan is van eerbied, verliest het zijn waarde en wordt het alleen ritueel. Eerbied helpt de juiste houding te geven aan een ceremonie.
Overmoed is een altijddurend gevaar voor de menselijke geest en de beste verdediging ertegen is luisteren naar anderen met eerbied. Eerbied betekent niet nederigheid. Het tegengestelde van eerbied is hoogmoed. Ieder succes , iedere overwinning is een gelegenheid voor overmoed. Daarom is een eerbiedwaardige geest achterdochtig als het om een overwinning gaat.
Je kunt eerbiedig worden door eerbiedige dingen te doen, net als dat je moedig kunt worden door moedige dingen te doen.
Alle deugden behoren toe aan leiderschap, maar eerbied in het bijzonder is een deugd van leiders. Eerbied, niet rechtvaardigheid, is de deugd die ware leiders onderscheidt van tirannen. Waar eerbied is, zijn er geen winnaars en verliezers.
Bijna alles kan heilig verklaard worden. De handelingen die iets heiligen worden sacramenten genoemd. Religies ontbreekt het vaak aan eerbied. Dat is waarom er godsdienstoorlogen zijn.
Eerbied brengt mededogen met zich mee, omdat eerbied begrip inhoudt voor de zwaktes die je deelt met andere menselijke wezens. Mededogen vraagt niet om medelijden of clementie. Het vraagt om begrip.
Eerbied toont zichzelf eerder door stilte , dieper en waarachtiger dan door spreken.
Als we samen een taal van eerbied kunnen ontwikkelen, zal het ons samenbrengen, zegt Woodruff. Muziek en poëzie zijn talen van eerbied. De traditionele taal van eerbied is ceremonie. Simpele handelingen van groet en herkenning kunnen meer zijn dan een teken van respect, kunnen zelfs in de taal van eerbied gegoten worden.
De eerbiedige geest doet meer goed door vragen te stellen dan door ze te beantwoorden – vragen aan zichzelf en vragen aan anderen. Een goede vraag aan zichzelf, zegt Woodruff, is deze: Kan datgene wat ik van plan ben te doen in een eerbiedige geest gedaan worden?
De aanwezige zaadjes van eerbied kunnen in iedere ziel ontluiken, maar ze kunnen makkelijk vertrapt worden of afsterven. Laten we ze helpen vruchtbaar te worden.
1/ Reverence. Renewing a Forgotten Virtue, Paul Woodruff, Second Edition (2014) first edition 2001Geplaatst opAuteuradminCategorieënnieuws
Rijpheid van Geest (Gracián)
Deze straalt van het voorkomen af, maar nog meer van de levenswijze. Het stoffelijk gewicht bepaalt de waarde van goud, het zedelijk gewicht de waarde van de mens. Bezonkenheid geeft luister aan zijn gaven, doordat zij eerbied oproept. Het waardig voorkomen van een mens is de gevel van zijn ziel. Waardigheid is niet in toom gehouden dwaasheid, zoals oppervlakkige mensen denken, maar rustige ernst. Waardigheid betekent afgewogen spreken en doeltreffend optreden. Hiervoor is rijpheid vereist, want de waarde van een mens wordt bepaald door de mate van zijn volwassenheid. Zodra een mens ophoudt kind te zijn , begint hij wijsheid en gezag te krijgen.
Geplaatst opAuteuradminCategorieënnieuws
Nieuwe wereldorde
Het wordt tijd dat we ons laten horen over het drama van de Oekraïne-oorlog. We hebben ons allereerst verbaasd dat ‘westerse’ opvattingen daarover sterk homogeen zijn en dat er zoveel eensgezindheid in de publieke opinie heerst. Dit lijkt vooral gebaseerd op begrijpelijke emotionele reacties, waarbij mondiale rechtvaardigheid en geopolitieke overwegingen een beperkte rol spelen.
Onze algemene stelling is dat Europa en Rusland, in feite heel Europa nauw met elkaar zouden moeten samenwerken, op alle terreinen, inclusief uitwisseling van natuurlijke hulpbronnen. Dat zou perfect logisch zijn en met enkele uitzonderingen, gebeurt dit de hele wereld over bij buurlanden, bijvoorbeeld tussen de V.S. aan de ene en Mexico en Canada aan de andere kant. Daarvoor is in Europa de Europese Unie opgericht, maar men heeft Rusland en enkele andere landen opzettelijk daarbuiten gehouden.
Toen President Poetin aan de macht kwam in 2000 heeft hij uitdrukkelijk de wens uitgesproken om Rusland bij de Europese Unie en de NAVO te laten aansluiten. Maar dat viel op ongastvrije oren. Er was door het westen ook de toezegging gedaan dat de NAVO niet op zou schuiven naar het Oosten, maar daar hebben het westen/V.S./ NAVO zich niet aan gehouden. Men zou toch minstens een vredesarchitectuur hebben kunnen opzetten die een stevige garantie had geboden tegen onderlinge agressie en voor betere samenwerking. Maar het tegendeel gebeurde, de NAVO en vooral de Verenigde Staten waren Rusland vijandig gestemd. En die hebben, samen met neoliberale belangen een compromitterende rol gespeeld voor, gedurende en na de Oranje revolutie in Oekraïne in 2014. Zoals het ook Paus Franciscus verwoord heeft, bleef de NAVO aan de deur van Rusland morrelen om het land uit te lokken. Het leek er ook op dat in de periode kort voor de inval in Oekraïne, de V.S. een confrontatie zocht.
Rusland heeft herhaaldelijk gewaarschuwd dat bepaalde grenzen niet overschreden mochten worden; het westen leek erop uit dat juist wel te doen. De vastbeslotenheid van Rusland werd of onderschat of verwelkomd om nu, via een proxy oorlog, Rusland proberen in te dammen. Oekraïne wordt ten dele gebruikt om Amerikaanse imperiale ambities na te jagen.
Rusland had Oekraïne niet binnen moeten vallen. Oorlog is te onmenselijk en wreed om die te kunnen rechtvaardigen. Andere, diplomatieke en politieke kanalen, zouden gebruikt hebben moeten worden om een sterkere internationale vredesorde op poten te zetten. Er is hier een geopolitiek spel door het westen geënsceneerd, waar humanitaire drama’s uitgebuit worden, maar waar egoïstische geopolitiek de drijfveer is. Oorlog is niettemin alleen in het uiterste geval toegestaan uit zelfverdediging. President Poetin zegt dat dat nu het geval is met een niet erg betrouwbaar en agressief Amerika en met President Biden als een spreekwoordelijke wolf in schaapskleren. Maar een krachtig Rusland zou meer vreedzame middelen hebben moeten aanwenden voor de oplossing van dit conflict. Laten we hopen op een snelle wapenstilstand en vruchtbare vredesonderhandelingen.
Het is bewonderenswaardig hoe snel men in het westen welkom en hulp aan de Oekraïense vluchtelingen heeft gegeven. Menselijke solidariteit bestaat. Men zou hetzelfde moeten doen voor vluchtelingen uit andere landen om het verwijt van een zekere discriminatie te ontkrachten. Ook in ons land kan dat beter, zoals ook blijkt uit de anderhalf miljoen inwoners die zich gediscrimineerd voelen. Discriminatie is een taaie, moeilijk uit te roeien ondeugd.
Het lijkt nu onvermijdelijk dat er een nieuwe machtsstructuur gaat ontstaan in de wereld met aan de ene kant het neoliberale westen en aan de andere kant een structuur van nieuw opkomende landen, waarschijnlijk gegroepeerd rondom BRICS: China, Rusland en enkele grotere landen in Azië, Afrika en Latijns Amerika. Kleinere landen hebben zich hier ook al voor aangemeld. Er zou niets logischer zijn dan dat alle landen met elkaar samenwerken via democratische internationale organisaties. Maar de V.S. spant zich in om het westen zich eerst tegen Rusland en vervolgens tegen China te keren. De V.S. is een agressief land gebleken, verwend door haar westerse hegemonie na WO II en unipolariteit na 1990. Het heeft diepe interne problemen, waarbij het verleidelijk zou kunnen worden die te neutraliseren door een conflict op grotere schaal te ensceneren. Laten we hopen dat de klassieke deugden wijsheid en maat houden, de agressieve en zelfzuchtige ondeugden in toom kunnen houden. Die opdracht is door de wereldmachten aan de V.N. toegekend en die machten zouden haar en andere(n) de gelegenheid moeten geven die rol ten volle te spelen. Laat ook ons hier, waar mogelijk, collectief en individueel, inzetten voor een rechtvaardige en vreedzame wereldorde.
Het westen heeft de wereld goede dingen gebracht, zoals technologie en ontwikkeling. Aan de andere kant heeft het op grote schaal kolonialisme, slavernij en economische uitbuiting opgeleverd. Een toekomstige bipolaire wereld brengt risico’s met zich mee voor ernstige confrontatie. Een talrijkere multipolaire wereld zal het hopelijk beter doen dan de westerse machten het in het verleden gedaan hebben.
Geplaatst opAuteuradminCategorieënnieuws
De kunst anderen te doorgronden (Gracián)
De oplettendheid van een verstandig man dient de omzichtigheid van een listige belager te evenaren. Er is veel scherpzinnigheid voor nodig de scherpzinnigheid van anderen te meten. Het is belangrijker de aard en eigenschappen van de mens te bestuderen dan die van planten en stenen. Het doorgronden van mensen is een van de meest verfijnde bedrevenheden in het leven. Metalen herkent men aan hun klank, mensen aan hun woorden. Woorden, en nog veel meer daden, bewijzen rechtschapenheid. Hiervoor zijn buitengewone voorzichtigheid, grote opmerkingsgave, subtiel onderscheidingsvermogen en bezonken zelfoverleg vereist.
Geplaatst opAuteuradminCategorieënnieuws
Rechtvaardigheid
De afgelopen maanden zijn vooral besteed aan het redigeren van een essay over rechtvaardigheid. Sinds de Oudheid één van de kardinale deugden. In recente onderzoeken en opiniepeilingen wordt deze deugd nog steevast als belangrijk genoemd. Maar er zijn meerdere termen voor deze waarde in omloop, zoals integriteit en eerlijkheid.
Het is dan ook van vitaal belang dat er rechtvaardigheid is in een samenleving En dat op twee manieren, als een persoonlijke kwaliteit in de omgang met de medemens en in functie en op de tweede plaats als basis voor de samenleving in zijn geheel. Als er geen rechtvaardigheid bestaat in de maatschappelijke organisatie, krijg je ontevreden burgers en groepen en die ontevredenheid kan de maatschappelijke vrede in gevaar brengen. De meningen en bijdragen van grote filosofen op dit gebied worden in het essay weergegeven.
In de dagelijkse politiek wordt er op de diverse niveaus continu ‘gestreden’ om de rechtvaardigheidsbeginselen van diverse groepen in balans te houden of te brengen. Dit wordt bemoeilijkt door het feit dat ideeën over rechtvaardigheid evolueren, zoals emancipatie van de vrouw en uitroeiing van de slavernij aantonen.
Er is ook een delicate balans op het terrein van de rechtspraak. Wetten dienen rechtvaardigheid te promoten, maar dikwijls zijn wetten onvolkomen en is het aan de rechter om te interpreteren tegen het licht van echte rechtvaardigheid.
Voor verdere inzichten en informatie, wordt graag verwezen naar het Essay zelf, dat op website ‘www.deugd.net’ staat, links onder ‘aparte artikelen’.
“Gerechtigheid is er alleen in de hel; in de hemel is er genade.” Gertrud von Le Fort
Geplaatst opAuteuradminCategorieënnieuws
Rijpheid van Geest (Gracián)
Deze straalt van het voorkomen af, maar nog meer van de levenswijze. Het stoffelijk gewicht bepaalt de waarde van het goud, het zedelijk gewicht de waarde van de mens. Bezonkenheid geeft luister aan zijn gaven, doordat zij eerbied oproept. Het waardig voorkomen van een mens is de gevel van zijn ziel. Waardigheid is niet in toom gehouden dwaasheid, zoals oppervlakkige mensen denken, maar rustige ernst. Waardigheid betekent afgewogen spreken en doeltreffend optreden. Hiervoor is rijpheid vereist, want de waarde van een mens wordt bepaald door de mate van zijn volwassenheid. Zodra een mens ophoudt kind te zijn, begint hij wijsheid en gezag te krijgen.
Geplaatst opAuteuradminCategorieënnieuws
Kunnen vergeten (Gracián)
Kunnen vergeten, meer een gave dan een kunst. Juist de dingen die men het best zou kunnen vergeten, onthoudt men steeds. Het geheugen is niet alleen zo gemeen ons in de steek te laten wanneer we het nodig hebben, maar ook zo dom zich aan ons op te dringen als het ons ongelegen komt. Het is overdreven nauwgezet als het erom gaat ons verdriet te doen, maar laks als het genoegens betreft. Het geneesmiddel voor een kwaal bestaat soms uit vergeten – en wij vergeten het geneesmiddel. Men dient daarom zijn geweten goede manieren te leren, want het kan ons leven zowel in een hemel als in een hel veranderen. Een uitzondering hierop vormen de zelfgenoegzamen, die in een staat van onnozelheid van hun simpele gelukzaligheid genieten.
Geplaatst opAuteuradminCategorieënnieuws
Love Thy Neighbour as Thyself
Deugden zijn niet alleen van belang voor individuen, ze zijn dat evenzeer voor groepen, organisaties en landen. En er zijn paralellen te trekken in oorzaken van ondeugden en in deugdvorming tussen deze entiteiten. Hou van je naaste als van jezelf is een spreekwoord bij de deugd van de liefde.
In dit verband wil ik het hebben over de huidige confrontatie tussen de V.S., NATO en Europa aan de ene kant en Rusland aan de andere kant. Dit is, zacht gezegd, een vreemde situatie. Tenminste sinds de Koude Oorlog is die tegenstelling er al, met dien verstande dat Oost-Europese landen tot 1990 onder USSR gezag stonden. De NAVO was het militaristische bondgenootschap aan de Europese kant, waarbij die bijna totaal onder V.S. gezag stond. De Geallieerden, en daarbij vooral de V.S. , hebben ons bevrijd van de Hitler bezetting. Daar moeten we dankbaar voor zijn. Maar ook de USSR heeft enorme inspanningen getroost en verliezen geleden voor die bevrijding. Volgens sommige kenners heeft Rusland daarin een superieure bijdrage geleverd en zou zonder dat land Duitsland moeilijk of niet te verslaan zijn geweest.
Na de oorlog ontwikkelde zich de tegenstelling tussen Oost en West en werden achtereenvolgens de NAVO en het Warschau Pact opgericht. Niet alleen door de NAVO, maar door politiek in het algemeen en door een heel netwerk van belangen en organisaties, werd (en wordt) Europa gedomineerd door de V.S.
Bij de implosie van de USSR in 1990, beloofde de V.S dat NATO haar invloed niet oostwaarts zou uitbreiden. Het Westen hield evenwel niet haar woord en sindsdien zijn talloze Oost-Europese landen, in opeenvolgende golven, lid van de NAVO geworden. En de V.S. blijven zich, soms met minder scrupuleuze methoden, agressief opstellen voor de uitbreiding van de NAVO invloedssfeer, zoals in het geval van Oekraïne en Georgia.
Poetin heeft in 2000, om zijn land niet geïsoleerd te laten worden, publiekelijk voorgesteld, Rusland lid van de NAVO en de Europese Unie te laten worden, maar dat is hem geweigerd. Wat was er beter geweest dan deze integratie van de USSR in het westerse machtssysteem. Maar helaas waren de Amerikaanse ‘neocons’ en andere ‘warmongers’ aan onze zijde meer geïnteresseerd in de handhaving van een zondebok.
En vanwege de machten die er zijn, inclusief de internationale media, blijven we aan het lijntje van de V.S. en NAVO lopen. En niets is onnatuurlijker. We blijven ons verbinden met een agressief, minder betrouwbaar Amerikaans regime tegen onze grote buurman, Rusland. Die qua nabijheid, geschiedenis, cultuur en natuurlijke rijkdommen bij ons hoort. Maar nee we gaan liever met de Amerikanen een oorlog riskeren die op Europese bodem zou worden uitgevochten en waar wij, niet de Amerikanen, het gelag voor betalen.
En Nederland doet volop mee met dit gevaarlijke circus. We lopen gezapig aan de Amerikaanse leiband en durven of willen geen onafhankelijke stem laten horen.
Den Haag is de wereldstad voor Recht en Vrede. Wat we bijna vergeten zijn is dat dit oorspronkelijk te danken is aan Tsaar Nicolaas II van Rusland, die Nederland overtuigde de internationale Haagse Vredesconferenties op te zetten in 1899 en 2007. Bij de eerste Conferentie werd het permanente Hof van Arbitrage opgericht, wat nog steeds functioneert. In 1913 werden de sleutels van het Vredespaleis in Den Haag overhandigd waar dit permanente orgaan is gaan zetelen. Dit was een geschenk van de Amerikaanse staalmagnaat/weldoener Andrew Carnegie. In 1922 werd het Permanente Hof van Internationale Justitie van de Volkenbond daar ook gehuisvest en in 1945 verving het V.N. Internationale Hof van Justitie het Permanente Hof van de Volkenbond. Het Vredespaleis had nog meer belangrijke functies. Internationale Strafhoven voor Joegoslavië, Iran en Libanon zetelden ook in Den Haag. In 2003 volgde het Internationale Strafhof. Momenteel zijn er meer dan 350 internationale organisaties in Den Haag, vooral werkzaam op het gebied van vrede en internationaal recht. Die de stad het informele predicaat verlenen van Stad voor Recht en Vrede.
We zien hier dat er nog flink werk aan de winkel is om deugdzaamheid van landen te vergroten. Bemin je naaste als jezelf is er nog lang niet bij, zowel spreekwoordelijk als geografisch. Voor landen vaak moeilijker dan voor individuen, omdat in landen vaak machtswellustelingen boven komen drijven. De Verenigde Naties hebben de verplichting betrokken landen op hun tekortkomingen te wijzen en ze te helpen streven naar vreedzame onderlinge betrekkingen. Het zou onvergeeflijk zijn als het wel en wee van grote aantallen mensen opgeofferd zou moeten worden aan de machtswellust van superpowers en hun vazallen.
De V.N. is een hoogst deugdzaam instituut, maar de belangrijkste oprichters ervan, houden zich niet aan de loffelijke idealen en voorschriften die ze in het VN Handvest verwoord hebben. De V.N. is geboren uit het vuur en de misère van de Tweede Wereldoorlog. Laten we hopen dat er niet nog zo’n drama nodig is om de mensheid een stap verder te doen zetten op het spreekwoordelijke pad van de ‘Eeuwige Vrede” van Kant.
Geplaatst opAuteuradminCategorieënnieuws
De waarheid kunnen brengen (Gracián)
‘De waarheid is gevaarlijk, maar een rechtschapen mens kan er niet aan ontkomen haar te zeggen. Daarom is het nodig met beleid te werk te gaan. Kundige artsen van de ziel hebben naar een middel gezocht om haar te verzachten, want als zij tot ontgoocheling leidt, is zij de bitterheid zelve. Een goede aanpak hangt af van uw sluwheid: met dezelfde waarheid kan men de een vleien en de ander ergeren. Men moet iemand een fout onder ogen brengen door te spreken over vergissingen van anderen in het verleden. Voor een goed verstaander is een wenk voldoende. Blijkt echter niets doeltreffend te zijn, dan doet men er beter aan te zwijgen. Vorsten mag men niet met bittere medicijnen behandelen, daarom dient men er zich op toe te leggen de pil te vergulden.’
P.S. Bill Treasurer in zijn boek ‘Courage goes to Work’ (2008) geeft aan dat er drie primaire soorten morele moed bestaan: nieuwe dingen uitproberen, anderen vertrouwen schenken en als derde, de waarheid spreken.
Geplaatst opAuteuradminCategorieënnieuws
Kerst 2021
Het ziet er deze Kerst, evenals vorig Kerstseizoen, minder florissant uit dan het decennialang gezien heeft, vooral vanwege een voortwoekerend, corona-drama met minder bewegings- en contactvrijheid en meer zorgen. Er wordt een aanslag gepleegd op het geduld van de bevolking, die, begrijpelijkerwijs steeds grotere moeite heeft gedisciplineerd corona-gedrag te tonen. Hoewel dat nodig blijft!
We hebben op nationaal niveau wel een lichtpunt met het bereiken van een coalitieakkoord. Dat gaat ons meer politieke zekerheid geven en het land in staat stellen klimaat- en andere belangrijke projecten te realiseren.
Hoewel ongelukkigerwijze bedrijven sterk onder de gevolgen van de pandemie lijden, blijft ons welvaartsniveau en de verzorging door de overheid op een goed niveau.
Op Europees niveau strompelen we door; het Europese bastion is nog hecht na de nog nasmeulende Brexit maar enkele aspecten baren zorgen zoals democratische controle en rechtszekerheid in Polen en Hongarije. Buurland Duitsland daarentegen lijkt een constructieve overgang naar een nieuwe regering door te maken. Maar soms wekt de Europese Unie de indruk meer bezig te zijn met het formuleren en invoeren van sancties tegen Rusland en China, dan met een effectieve aanpak van ernstige EU-problemen.
Op wereldniveau ziet het er minder florissant uit. Zeker ook vanwege COVID en achterstallige vaccinaties in ontwikkelingslanden.
Verder zijn de V.S. vanwege de wens tot machtsbehoud en traditionele agressiviteit een hetze tegen China en Rusland begonnen. En de EEG en de NAVO-landen doen kritiekloos mee. De V. S. hebben eigenlijk weinig recht van spreken over inmenging in andere landen en mensenrechten, gezien hun militaire escapades in het Midden Oosten en elders en de (voortdurende) schendingen van mensenrechten in eigen land. Mensenrechten worden te pas en te onpas gebruikt om hegemoniale ambities na te streven.
Het is eigenlijk onnatuurlijk dat Europese landen zich zo sterk door Amerika laten beïnvloeden om stelling te nemen tegen China en Rusland. Het laatste is een groot buurland en heeft, net als de geallieerden een beslissende rol gespeeld in de bevrijding van Europa. Het bezit ook de natuurlijke hulpbronnen die we nodig hebben voor het goed draaien van onze economieën. En dan laten we ons overtuigen met dit land in sterke onvrede te leven tot grote geopolitieke en economische schade van onszelf.
De diplomatieke boycot van de Chinese winterspelen door een aantal westerse landen gaat rechtstreeks in tegen de geest van de Olympische Spelen dat sportevenementen dienen te verbroederen.
De Verenigde Naties blijven hun best doen brandhaarden in de wereld te kalmeren, duurzame ontwikkelingsdoeleinden te bevorderen en humanitaire rampen aan te pakken. Het Palestina probleem dient ook rechtvaardig opgelost te worden.
Welke deugden zijn het meest geschikt voor het nieuwe jaar?
Op persoonlijk en familiaal gebied, vanwege COVID, voorzichtigheid, discipline en mededogen met de zieken en nabestaanden. Op nationaal niveau solidariteit en samenwerking met andere landen, niet alleen de EU en de NAVO.
Op wereldniveau, ook vanwege eigenbelang, grotere solidariteit onder meer door grotere ter beschikking stelling van vaccins of patenten tegen COVID aan armere landen. Als we dit niet doen, zouden we, letterlijk en spreekwoordelijk, door nieuwere COVID-varianten ons eigen graf wel eens kunnen graven.
We dienen ons ook constructief te engageren met China en Rusland. Het is krankzinnig dat de wereld biljoenen aan defensie uitgeeft, terwijl er nog een miljard mensen onder de armoedegrens leeft en een deel ervan nagenoeg crepeert in Yemen
Graag wensen we u vrede voor de komende Feestdagen, evenals voorspoed en geluk voor het Nieuwe Jaar. Moge onze cirkel van betrokkenheid op anderen in de wereld steeds groter worden.
Geplaatst opAuteuradminCategorieënnieuws
Oog hebben voor ieders waarde
Er is niemand van wie een ander niet iets kan leren; hoe goed iemand ergens ook in is, er bestaat altijd iemand die hem overtreft.
Oog hebben voor ieders waarde is van veel nut. Een wijs man acht alle mensen van waarde, omdat hij het goede in iedereen opmerkt, en weet hoeveel moeite het kost iets goeds te doen. Een dwaas daarentegen miskent de waarde van anderen, omdat hij niet weet wat goed is en aan het slechte de voorkeur geeft. (Gracián, 1647).
Geplaatst opAuteuradminCategorieënnieuws
Vreedzaam leven, lang leven (Gracián).
Leven en laten leven. Vreedzame mensen houden zich niet alleen in stand in het leven, maar triomferen ook. Men moet horen en zien, maar zwijgen. Iedere dag zonder ruzie levert een goede nacht op.
Lang leven en prettig leven betekent dubbel leven, en is het resultaat van een vredig gemoed. Wie zich niet druk maakt over wat hem niet aangaat, bezit alles wat hij nodig heeft. Niets is onzinniger dan u alles aan te trekken. Het is even dwaas uw hart te openen voor iemand met wie u niets te maken heeft, als het af te sluiten voor iemand die voor u van belang is.
Geplaatst opAuteuradminCategorieënnieuws
Niet karig met lof zijn (Gracián. 1647)
Door te loven vergroot u uw aanzien als man van smaak. Het toont dat u weet wat voortreffelijk is, en dit naar waarde zult schatten als het zich voordoet.
Een ander lof toezwaaien levert stof tot gesprek en navolging. Het getuigt van tactisch inzicht de verdiensten van een aanwezige te prijzen. Anderen keuren daarentegen alles af en willen bij de aanwezige in het gevlij komen door de afwezige te kleineren. Dit lukt hun bij oppervlakkige mensen.
Sommige mensen hebben als tactiek het middelmatige van nu hoger aan te slaan dan het uitmuntende van vroeger. Een oplettend man mag zich noch laten ontmoedigen door de overdreven kritiek van de een, noch wentelen in de vleierij van de ander. Hij dient te begrijpen dat dergelijke mensen zich zowel tegenover de ene als de andere partij op deze wijze gedragen.
Geplaatst opAuteuradminCategorieënnieuws
Internationale Dag van Vrede
Hieronder vind je de toespraak van de Secretaris-Generaal van de V.N. ter gelegenheid van de Internationale Dag van Vrede, morgen 21 september (in het Engels). Vrede tussen landen is van primair belang, want oorlogen en revolutie veroorzaken onmetelijke maatschappelijke en persoonlijke catastrofes. De Verenigde Naties zijn opgericht om te voorkomen dat er nieuwe oorlogen ontstaan. Daar hebben ze een belangrijke bijdrage aan geleverd, maar helaas zijn we er nog niet. Zelfs het machtigste lichaam van de Verenigde Naties, de Veiligheidsraad, kan individuele naties niet altijd dwingen het pad van de vrede te kiezen.
Niet alleen is vrede op wereldniveau belangrijk, het is dat heel zeker ook op maatschappelijk en persoonlijk gebied. We hebben allemaal behoeften aan liefde en vrede. Om die vrede een sterke basis te geven is er rechtvaardigheid nodig op alle vlakken, internationaal nationaal en in ons persoonlijke leven. Daar is nog wel het nodige te doen. De inkomensongelijkheid tussen en binnen landen wordt groter en de emancipatie van de vrouw en andere minderheden laat te wensen over. Belangen zijn divers en vaak tegengesteld. We beschikken in de meeste westerse landen over een solide rechtssysteem wat die verschillende belangen naar oplossingen kan dirigeren. Maar er blijft nog een grijs gebied van interpersoonlijke en genderverschillen. We moeten leren problemen te benoemen, uit te praten en door oplossingen te vervangen.
Recovering better for an equitable and sustainable world
Each year the International Day of Peace is observed around the world on 21 September. The UN General Assembly has declared this as a day devoted to strengthening the ideals of peace, through observing 24 hours of non-violence and cease-fire.
In 2021, as we heal from the COVID-19 pandemic, we are inspired to think creatively and collectively about how to help everyone recover better, how to build resilience, and how to transform our world into one that is more equal, more just, equitable, inclusive, sustainable, and healthier.
The pandemic is known for hitting the underprivileged and marginalized groups the hardest. By April 2021, over 687 million COVID-19 vaccine doses have been administered globally, but over 100 countries have not received a single dose. People caught in conflict are especially vulnerable in terms of lack of access to healthcare.
In line with the Secretary-General’s appeal for a global ceasefire last March, in February 2021 the Security Council unanimously passed a resolution calling for Member States to support a “sustained humanitarian pause” to local conflicts. The global ceasefire must continue to be honoured, to ensure people caught in conflict have access to lifesaving vaccinations and treatments.
The pandemic has been accompanied by a surge in stigma, discrimination, and hatred, which only cost more lives instead of saving them: the virus attacks all without caring about where we are from or what we believe in. Confronting this common enemy of humankind, we must be reminded that we are not each other’s enemy. To be able to recover from the devastation of the pandemic, we must make peace with one another.
And we must make peace with nature. Despite the travel restrictions and economic shutdowns, climate change is not on pause. What we need is a green and sustainable global economy that produces jobs, reduces emissions, and builds resilience to climate impacts.
The 2021 theme for the International Day of Peace is “Recovering better for an equitable and sustainable world”. We invite you to join the efforts of the United Nations family as we focus on recovering better for a more equitable and peaceful world. Celebrate peace by standing up against acts of hate online and offline, and by spreading compassion, kindness, and hope in the face of the pandemic, and as we recover.
Background
The International Day of Peace was established in 1981 by the United Nations General Assembly. Two decades later, in 2001, the General Assembly unanimously voted to designate the Day as a period of non-violence and cease-fire.
Geplaatst opAuteuradminCategorieënnieuws
Lev Tolstoj
LEV TOLSTOJ: DE PROFEET WAAR NIET NAAR GELUISTERD IS
Kort geleden werd mijn aandacht gevestigd op het ethische gedachtegoed dat de beroemde Russische schrijver Leo Tolstoj eerder heeft ontwikkeld. Dat was na zijn beroemde romans ‘Oorlog en Vrede’ en ‘Anna Karenina’. Je hoort tegenwoordig niet veel meer over Tolstoj, maar hij was internationaal een van de belangrijkste apostelen voor vrede en geweldloosheid. Hij had een belangrijke invloed op Mahatma Gandhi en Martin Luther King.
Tolstoj heeft talrijke publicaties op zijn naam staan. Die kunnen allemaal geraadpleegd worden op de website ‘www.nonresistance.org/Tolstoy’.
Sieuwert Haverhoek, Nederlandse auteur/vertaler, beijvert zich om deze publicaties in het Nederlands te vertalen en heeft er al een aantal op zijn naam staan. Belangrijke daaronder zijn: ‘De verboden werken van Lev Tolstoj’, ‘De christelijke leer. Aanzet tot een deugdenethiek’ en ‘Het koninkrijk Gods is in u!’ De heer Haverhoek geeft hier ook lezingen over (sieuwert.haverhoek@gmail.com).
In het onderstaande vindt u een artikel van zijn hand, geredigeerd samen met de heer Korthalt Altes.
‘Woorden van wijzen, in rust aangehoord, zijn beter dan het geschreeuw van een heerser onder dwazen. Wijsheid is beter dan oorlogstuig, maar één zondaar bederft veel goeds.’ Prediker 9:17,18.
Tekst: Sieuwert Haverhoek en Edy Korthals Altes
In 2017 vond er in de Nieuwe Kerk te Amsterdam een tentoonstelling plaats onder de titel: “We have a dream”, waarbij het leven en werk van Mahatma Gandhi, Martin Luther King en Nelson Mandela werd getoond. Bas Heijne schreef er een essay over: “Wereldverbeteraars” en merkt op dat Gandhi met zijn leer en praktijk van geweldloze weerbaarheid sterk werd beïnvloed door Tolstoj. Ook Albert Schweitzer had grote bewondering voor het gedachtegoed van Tolstoj en noemde hem bij de uitreiking van de Nobelprijs voor de Vrede in 1954 de grootste vredesactivist van het fin de siècle.
Roem, crisis en bekering
Wie was deze Lev Nikolajewitsj Tolstoj (1828-1910) en waarom werd hij bewonderd door de grote persoonlijkheden van de 20ste eeuw? Tolstoj wordt algemeen beschouwd als één van de grootste romanschrijvers uit de wereldliteratuur met “Oorlog en Vrede” en “Anna Karenina”. Maar hij raakt, na een avontuurlijk leven, rond zijn 50ste levensjaar in een diepe existentiële crisis. Hij noemt zich een overtuigd nihilist. Door nood gedreven zoekt hij toch naar de zin van het leven bij alle mogelijke religies en hun heilige geschriften. Tenslotte vindt hij antwoorden in de Bergrede van Christus. Terwijl hij die leest komt de gedachte in hem op: Wat is het in mij dat naar waarheid zoekt? Als in een flits beseft hij: God, en Hij leeft in mij! En dus leeft God in ieder mens! Tijdens deze mystieke ervaring wordt de ware betekenis van de Bergrede hem duidelijk, namelijk dat de Leer van Christus bestemd is voor ieder mens. Hij schrijft zijn ervaring en de terugblik op zijn leven neer in “Mijn Biecht”1, waarin hij schoon schip maakt met zijn verleden. Hij werkt zijn nieuw verworven visie verder uit in “Wat Ik Geloof”2 en “Mijn Kleine Evangelie” 3 tot een radicale religie-overstijgende theologie. De laatste dertig jaar van zijn leven wijdt hij zich met niet aflatende inzet aan zijn vredesmissie.
Censuur
Deze boeken werden alle door de Russische censuur verboden vanwege de kritiek op Kerk en Staat, die Tolstoj beschouwde als instituties die samenwerken in het onderdrukken en uitbuiten van de arme, gelovige massa. De manuscripten vinden toch hun weg naar het buitenland waar ze worden vertaald en verspreid. In kringen van theologen en wetenschappers worden deze werken met
verwondering, maar ook met argwaan, ontvangen vanwege zijn breuk met het dogmatisch denken en zijn handreiking voor vrede naar andere landen, culturen en religies. Naast kritische commentarenontvangt Tolstoj ook documenten uit Quaker-kringen over andere historische vredesinitiatieven.
Al deze informatie en zijn uitvoerige antwoorden op de kritieken worden later verwerkt in het magnum opus van zijn christelijke werken “Het Koninkrijk Gods is Binnen in U!” (1893). Ook dat boek wordt verboden in Rusland. Tolstoj besluit nu dat zijn christelijke boeken vrij van auteursrechten moeten zijn om zijn universele vredesboodschap een zo groot mogelijke internationale verspreiding
te geven. Hij wordt daarbij geholpen door Quaker-vrienden uit Engeland en andere sympathisanten, die de vertalingen vanuit het Russisch verzorgen.
Theologie voor wereldvrede
De verdienste van Tolstoj is dat hij de boodschap van universele wereldvrede een theologische basis heeft gegeven met zijn radicale interpretatie van de Bergrede van Christus. Zijn visie staat haaks op de houding van de dogmatische kerken die geweld vanaf de 4e eeuw mede hebben gelegitimeerd en gepraktiseerd, waardoor de christelijke cultuur bij velen als gewelddadig wordt beoordeeld. De
meeste burgeroorlogen en wereldoorlogen en de daaraan voorafgaande wapenwedlopen, zijn gevoerd door christelijke naties tegen elkaar! De Kruistochten, inquisitie, ‘kettervervolgingen’ en het koloniale verleden hebben dat schandelijke beeld versterkt.
Tolstoj biedt een uitweg uit het ‘wij-zij’-denken in al zijn werken van na 1880. Maar hij is overal doodgezwegen, zoals met veel profeten en geloofshervormers in de geschiedenis is gebeurd. Vooral zijn religie-overstijgende visie op de wereldvrede vond in het sterk verdeelde Europa geen weerklank bij politici, kerkleiders en ook niet bij wetenschappers. Men vond hem veel te radicaal in zijn ondermijning van de fundamenten en structuren van Kerk en Staat.
Dat geldt niet voor een man als Mahatma Gandhi (1869-1948), die Tolstoj als zijn belangrijkste inspirator heeft beschouwd door zijn leer en praktijk van geweldloze weerbaarheid, die uiteindelijk geleid heeft tot de bevrijding van India na eeuwen van Engelse koloniale onderdrukking. Gandhi vertelt in zijn autobiografie (4) dat twee boeken hem als jonge vredesactivist in Zuid-Afrika bijzonder
hebben geïnspireerd: Tolstoj: ‘Het Koninkrijk Gods is Binnen in U!’ (5) en John Ruskin “Unto this last” (6)
Missie
Zijn missie was de mensheid weer terug te brengen naar de Weg (de Waarheid en het Leven) die Christus wees naar een toekomst van Liefde, Vrede en Gerechtigheid. Hij ziet daarin een taak voor christenen in al hun pluriformiteit zoals het geval was vóór het concilie van Nicea (325). Toen werden de dogma’s vastgesteld, die andere christenen (Arianen, Manicheeërs, Nestorianen en vele anderen) als ketters buiten het heil plaatsten. Vanaf die tijd is het religieuze ‘wij-zij’-denken ontstaan en is de
gefragmenteerde christelijke Kerk een starre, onverdraagzame en krachteloze religie geworden, die uiteindelijk door interne verdeeldheid te gronde gaat. Daarom is volgens Tolstoj van de Kerk als instituut geen heil meer te verwachten omdat die op uiterlijk vertoon, uitbuiting, bijgeloof, angst, uitsluiting en geweld is gebaseerd. De dogma’s moeten worden verworpen omdat die tot wantrouwen en scheiding tussen de volken en religies leiden en uiteindelijk tot geweld en oorlog, zoals de geschiedenis ons leert. Christenen dienen slechts de leefregels van Christus na te leven.
Leefregels van Christus
De leefregels van Christus vat hij in “Wat Ik Geloof” als volgt samen: a. niet boos worden en geen boosheid uitlokken; b. blijf trouw aan je eerste (ge)liefde; c. nooit een eed zweren en niet oordelenof veroordelen; d. het kwaad niet met geweld bestrijden maar met vreedzame middelen en e. nationalisme is uit den boze, dus geen wij-zij-denken.
Als mensen deze leefregels toepassen dan komt in de visie van Tolstoj het Koninkrijk Gods dichterbij. Interessant en baanbrekend is dat deze leefregels, ontdaan van dogma’s, door alle religies kunnen worden onderschreven en dus een basis vormen voor een universele wereldvrede. Dat is het profetisch perspectief dat Tolstoj schetst.
In ‘De Wet van de Liefde en de Wet van Geweld’ en zijn ‘Laatste Boodschap aan de Mensheid’ (7), doet hij aan het eind van zijn leven een laatste profetische appèl aan alle weldenkende en vredelievende mensen.
Deugden
In zijn totale oeuvre, van zowel vóór als na zijn bekering (hij noemt dat zelf ‘opstanding’) spelen morele aspecten een prominente rol. Pas in zijn christelijke periode is hij in staat de deugden religieus te duiden als stappen op de weg van het heil (Matt.5:48; 1Petr.1; Lev.19), de weg die leidt tot het Koninkrijk Gods op aarde.
In ‘Mijn Biecht’ toont hij aan dat ieder mens leeft omdat God in hem of haar is, ook al beseft men dat niet altijd. In ‘Wat Ik Geloof’ legt hij een theologische basis voor een moreel christendom op basis van de leefregels van Christus. De vraag: ‘Als God in mij is, waarom komt Hij dan niet in en door mij tot uitdrukking?’ beantwoordt Tolstoj met: ‘Ons ego (de beschermlagen, die ons ware ‘goddelijke zelf’ afdekken) verduistert de goddelijke vonk in ons. Alleen als de graankorrel sterft kan hij vrucht
dragen.’ (Joh.12:24)
In ‘Mijn Kleine Evangelie’ vat hij de vier evangeliën samen volgens de structuur en de diepe zin van ‘Het Onze Vader’, n.l. het ‘zoonschap’ van ieder mens. In dat werk laat hij de ‘wonderen’ met opzet weg, want zegt hij: wonderen leiden af van de kern van de boodschap van Christus, n.l. het ‘doen’ van Zijn Leer (Matt.7:24). Dit komt opvallend overeen met het Thomas Evangelie (8), dat pas 35 jaar na
de dood van Tolstoj gevonden in Nag Hammadi (Egypte) en waarschijnlijk van zeer vroege datum is. Hierin staan 114 uitspraken van Jezus (logions). Het geboorte- , levens- en lijdensverhaal ontbreken
hierin en ook de wonderen worden niet genoemd.
Heel concreet en actueel maakt Tolstoj zijn deugdenleer in het boekje ‘De Eerste stap’, 1892 (9), dat ‘avant la lettre’ gaat over aspecten van duurzaamheid, te beginnen met matigheid als eerste stap. Hierin legt hij de verantwoordelijkheid voor ons voortbestaan niet bij overheden, bedrijven of God,maar bij ieder mens persoonlijk.
Betekenis
De visie van Tolstoj kan juist in onze tijd van grote betekenis zijn nu de mensheid is in een cruciale fase van haar bestaan is beland, waar overconsumptie, bewapening en uitputting van grondstoffen de aarde en het leven zelf ernstig bedreigen.
Beslissende keuzes zijn noodzakelijk:
- Gaan we voort op de huidige weg van ongelimiteerde economische groei ten koste van milieu, grondstofbronnen, veiligheid en klimaat? Gaan we door met megalomane projecten zoals de bewapeningswedloop die ten koste gaan van de armen en kwetsbaren in de wereld, met grote risico’s van allesvernietigende oorlogen? Volharden we in het eigen gelijk, onze vermeende
superioriteit en schijnzekerheid, gesteund door religieuze en kerkelijke dogma’s? - Of keren we terug naar de bron (Christus) die inspireert tot vrede, liefde en gerechtigheid, maar die wel zelfverloochening van ons vraagt?
De oude Tolstoj helpt om verantwoorde morele keuzes te maken. Zijn vredesboodschap en geloofsvisie zijn tijdloos en dus ook nu nog actueel en inspirerend. Het denken van Tolstoj komt in belangrijke mate overeen met dat van hedendaagse christelijke denkers, zoals Huub Oosterhuis, Brian McLaren, Gregory Boyd en Karin Armstrong, die echter niet naar Tolstoj verwijzen. Ook bij hen is hij onbekend. - N.B. Sieuwert Haverhoek (1945) heeft zich ten doel gesteld de onbekende
geschriften van Tolstoj vanuit het Engels weer voor geïnteresseerden
beschikbaar te maken. Daartoe kan men hem benaderen via
sieuwert.haverhoek@gmail.com voor een lezing over Tolstoj en zijn
gedachtegoed. Zijn vertaalde werken worden dan gratis ter
beschikking gesteld.
Edy Korthals Altes (1924) is een oud- diplomaat en vredesactivist, die met
name strijdt tegen de toename van de verspreiding van kernwapens. Hij laat
zich eveneens door Tolstoj inspireren door diens religie-overstijgende visie.
1 Lev Tolstoj.‘Mijn Biecht’ (1880), vert. Arthur Langeveld in 1998, uitg. Bijleveld
2 Lev Tolstoj. ‘Wat Ik Geloof’ (1884) vert. en uitg. Sieuwert Haverhoek in 2018
3 Lev Tolstoj. ‘Mijn Kleine Evangelie’ (1884) vert. Arthur Langeveld in 2002, uitg. 4 4. 4.M.K. Gandhi. Autobiografie (tot 1921) ‘Het verhaal van mijn eksperimenten met de waarheid’, Stichting
Actieve Geweldloosheid (1986).
5. Lev Tolstoj. ‘Het Koninkrijk Gods is Binnen in U!’ (1893). Vert. en uitg. Sieuwert Haverhoek 2019.
6. John Ruskin. “Unto this last” (1860), als E-book verkrijgbaar
7. Lev Tolstoj. ‘De Wet van de Liefde en de Wet van Geweld’ vertaling en uitgave door Sieuwert Haverhoek.
Vredesweekgeschenk 2019
8. ‘Het Evangelie van Thomas’, Bram Moerland, uitg. Ankh Hermes (2014)9. Lev. Tolstoj. ‘De Eerste Stap’ vertaling en uitgave Sieuwert Haverhoek 2019Geplaatst opAuteuradminCategorieënnieuws
Dag van de democratie
15 september is door de Verenigde Naties aangewezen als Internationale Dag voor de Democratie. Respect voor de mensenrechten en de fundamentele vrijheden en het principe van eerlijke, periodieke verkiezingen door algemeen kiesrecht zijn essentiële elementen van democratie.
Los van een volksvertegenwoordiging, gekozen op basis van vrije, eerlijke en geheime verkiezingen, hangt democratie nauw samen met de scheiding van de machten, met name tussen de wetgevende (tweede Kamer), de uitvoerende (regering) en de rechterlijke macht. Normaliter is democratie gebaseerd op een grondwet die de vrijheid van burgers beschermt. Er hoort ook een maatschappelijk middenveld bij, wat gezien kan worden als het kloppende hart van een democratie. Dat middenveld bestaat uit duizenden organisaties die los van de overheid functioneren. Het maatschappelijk middenveld dient corrigerend op te treden.
Een volledige democratie kent ook een vrije pers en andere media, die door controle en onderzoek misstanden voor het voetlicht brengen.
Voor een democratie is het van belang dat zoveel mogelijk mensen meedoen: insluiting is het devies, niet uitsluiting. Helaas neemt niet iedere kiesgerechtigde deel en afhankelijk van het type verkiezing (Europa, nationaal, provinciaal en gemeente) varieert de deelname in Nederland tussen de 50 en 75 percent. Niet-deelnemers zijn ongeïnteresseerd of ontgoocheld in het functioneren van overheid en het politiek systeem of denken dat hun stem toch geen verschil maakt.
We zijn ver gekomen in de loop van de geschiedenis in de deelname van het ‘volk’ in bestuursaangelegenheden. Het is nog maar iets meer dan een eeuw geleden dat in Nederland het algemene kiesrecht werd ingevoerd, eerst voor mannen en vervolgens voor vrouwen.
Maar democratie kent ook zwaktes. Het laat lobbying toe van speciale belangen en daar wordt enorm in geïnvesteerd door gevestigde belangen. Bij de Europese Unie bijvoorbeeld, werken zo’n 25.000 lobbyisten, voor het overgrote deel voor grote bedrijven en andere zakelijke belangen. In Nederland is lobbying nog niet goed bij de wet geregeld en wordt er voortdurend misbruik gesignaleerd. De ogenschijnlijk permanente strijd tussen macht (van geld en kapitaal) aan de ene kant en maatschappelijke rechtvaardigheid aan de andere kant wordt nog steeds gestreden. En gezien de toenemende inkomensverschillen tussen rijk en arm, lijkt de eerste groep aan het langste touw te trekken. Deze strijd vindt ook plaats op wereldniveau, waar de belangen van arme ontwikkelingslanden het onderspit delven tegen rijke landen.
Er zijn buiten democratie weinig alternatieve systemen om maatschappelijke rechtvaardigheid tot stand te brengen. Volgens een bekend gezegde van Churchill is democratie ‘de slechtste van de bestuursvormen, behalve al de andere’. De recente Amerikaanse presidentsverkiezingen zijn daar een illustratie van.
Je zou kunnen denken dat democratie alleen op algemeen politiek niveau zou spelen, maar dat is veel te beperkt. Democratie betekent inclusiviteit, inspraak en deelname, overal waar organisaties en maatschappelijke groeperingen zijn. Het dient ook plaats te vinden in persoonlijke relaties en in gezinnen. Het is daar zelfs essentieel, want daar kan het aangeleerd en geoefend worden. Het is een vorm van respect voor de ander. Democratisch opgevoede jongeren en andere personen kunnen een belangrijke bijdrage leveren aan democratie in de wijdere maatschappij.
Fijne democratisch dag!
Geplaatst opAuteuradminCategorieënnieuws
Internationaal recht en de V.N.
De Verenigde Naties zijn misschien wel het belangrijkste toonbeeld van de ontwikkeling van internationaal recht. De invloed daarvan op de recente geschiedenis en op het huidige wereldbestel is groot.
De V.N. hebben zelf, zoals opgedragen in haar Charter, het internationale recht verder ontwikkeld. Meer dan 500 internationale verdragen zijn op die manier tot stand gekomen. Bekende voorbeelden daarvan zijn de oprichting van V.N. Fondsen en Programma’s. Die hebben op hun beurt ook weer internationaal recht ontwikkeld; een voorbeeld daarvan is het United Nations Environment Program dat aan de oorsprong van talloze milieuverdragen staat. De Gespecialiseerde Organisaties van de Verenigde Naties hebben ook internationale verdragen opgesteld.
Een belangrijk element in de structuur van de Verenigde Naties en het internationale recht is het Internationale Gerechtshof. Dat zetelt in Den Haag, internationale stad van recht en vrede.
Onder de rubriek ‘aparte artikelen’ van deze website vind je een kort essay over dit onderwerp.
Geplaatst opAuteuradminCategorieënnieuws
Internationale Dag ter Nagedachtenis aan de Slavenhandel en haar Afschaffing (UNESCO, 23 augustus)
Deze Dag is door UNESCO aangewezen ter nagedachtenis aan de Atlantische Slavenhandel.
De datum van de Dag, 23 augustus, verwijst naar de nacht van 22 op 23 augustus 1791 toen in het huidige Haïti een slavenopstand begon die uiteindelijk een cruciale rol zou spelen in de afschaffing van de trans-Atlantische slavenhandel.
N.B. UNESCO sponsort ook het Slavernij-route project, gelanceerd in 1994 in Benin.
Trans-Atlantische Slavenhandel
Deze handel is uniek geweest in de hele slavernijgeschiedenis vanwege zijn duur, ongeveer vier eeuwen, de specifieke slachtoffers, zwarte Afrikaanse mannen, vrouwen en kinderen; en vanwege de intellectuele rechtvaardiging, d.w.z. de ontwikkeling van een anti zwarte ideologie en de wettelijke organisatie daarvan.
De trans-Atlantische slavenhandel vormde de grootste deportatie van mensen in de geschiedenis en was een beslissende factor in de wereldeconomie van de 18de eeuw. Ze werd ook gedefinieerd als driehoek handel, die de economieën van drie continenten aan elkaar smeedde. Goederen uit Europa (vooral wapens en buskruit, maar ook textiel en andere producten), werden naar Afrika gebracht, waar die geruild werden voor slaven. Deze werden dan overgebracht naar Amerika en het Caraïbische gebied. Vandaar werd dan door dezelfde schepen vooral suiker, katoen, koffie, tabak en rijst naar Europa gebracht.
Naar schatting zijn tussen de 25 en 30 miljoen mannen, vrouwen en kinderen gedeporteerd en als slaven verkocht in de diverse slavenhandel systemen. In de trans-Atlantische handel alleen al is de schatting 17 miljoen. Overledenen gedurende transport en als gevolg van twisten en kloppartijen niet meegerekend. Op Hollandse schepen kon de sterfte tot een derde van het aantal slaven oplopen.
De drie-continenten trip duurde ongeveer 18 maanden. Spanje, Portugal, Nederland, Engeland en Frankrijk waren de belangrijkste Driehoeks handelsnaties
Weerstand en afschaffingen
De eerste voorvechters voor de afschaffing van de slavernij waren de gevangenen en slaven zelf. Rebellie en zelfmoord werden vaak gebruikt als de belangrijkste vormen van weerstand.
Vanaf de jaren 1730 werd er al weerzin tegen slavernij in het Caraïbische gebied gesignaleerd, wat culmineerde in de bovengenoemde opstand in Haïti in 1791. Daar begon de aftakeling van het slavernij systeem, welke het begin aangaf van een drievoudige vernietiging van slavernij, de slavenhandel en het koloniale systeem.
Al op het einde van de 17de eeuw waren er individuen en organisaties die pleitten voor de afschaffing van de slavernij, vooral in Engelssprekende gebieden. Twee belangrijke besluiten voor de afschaffing waren de ‘Abolition Bill’ in het V.K. in 1833 en een Frans decreet in 1848. In de V.S. moest de afschaffing wachten tot het einde van de Burgeroorlog (1865). Er kwamen daar vier miljoen slaven vrij.
Slavernij en Nederland
Het aandeel van de Republiek in de Atlantische slavenhandel was gemiddeld zo’n vijf procent, ongeveer 500.000 mensen. De slavenhandel door de West-Indische Compagnie (WIC) heeft vooral in de beginjaren bijgedragen aan de status van de Nederlanden als economische wereldmacht.
De slavenhandel werd echter aanvankelijk immoreel gevonden in de Nederlanden. Het ging in tegen christelijke normen en waarden en aanvankelijk hield men zich er daarom buiten.
De Nederlandse slavenhandel nam later grote vormen aan, waarbij men in het Bijbelboek Genesis 9 – waarin de nakomelingen van Cham tot slavernij vervloekt worden – de rechtvaardiging vond: niet-christenen mochten als slaaf worden verkocht.
In de achttiende eeuw groeide de slavenhandel enorm. Er waren jaren dat er meer dan honderdduizend slaven werden vervoerd. Frankrijk en Engeland namen echter de positie over van de Republiek, zoals dat ook ging met de overige handel. De slavenhandel bleek ook niet erg winstgevend voor de Nederlanders, in tegenstelling tot de Engelsen. Dit kwam mede door de hoge sterfte onder de slaven op de overtocht. Het kwam voor dat 30% van de slaven stierf aan boord van de schepen.
Einde van de slavenhandel en afschaffing
Door de economische recessie van 1773 was er een neergang van de gehele koopvaardij en daaronder ook de slavenhandel. Op economisch gebied werd de slavenhandel minder interessant door opkomst van de Europese suikerbietencultuur. De ontwikkeling van landbouwmachines zorgde voor een extra reden om de slavernij af te schaffen.
In een overeenkomst met het V.K. werd in 1814 de Nederlandse Trans-Atlantische slavenhandel afgeschaft.
Nederland schafte de andere slavernij in etappes af, eerst in de onder direct bestuur staande delen van Nederlands-Indië met ingang van 1 januari 1860 vervolgens in Suriname en de Nederlandse Antillen per 1 juli 1863. Op die dag kregen zo’n 35.000 slaven in Suriname en 12.000 slaven op de Nederlandse eilanden in het Caribisch gebied hun vrijheid.
In sommige onder indirect bestuur staande delen van Nederlands-Indië en in de Nederlandse Goudkust bleef de slavernij nog een tijd voortbestaan.
Moderne vormen van slavernij
Slavernij komt ook nu nog voor. Sommige auteurs menen dat er in de hedendaagse wereld zo’n 200 miljoen slaven zijn. Zij duiden daarmee op al degenen, vooral vrouwen en kinderen in ontwikkelingslanden, die door contracten en horigheid tot bepaald werk voor bepaalde werkgevers zijn gedwongen (bijvoorbeeld sekstoerisme). Andere schattingen van slavernij, waarin alleen de werkelijk gedwongen vormen van werk zijn geteld, komen op ongeveer 28 miljoen.
De ‘oude’ slavernij was gebaseerd op bezit dat wettelijk werd erkend en op het onderscheid naar etnische en raciale kenmerken. Slaven waren duur en de relaties tussen slaven en slavenbezitters waren vaak voor lange tijd, soms van generatie op generatie.
De ‘nieuwe’ slavernij daarentegen is niet gebaseerd op officieel bezit, maar op andere wettige documenten, zoals contracten en schulden. Deze hedendaagse slaven zijn goedkoop, er is snel van hen af te komen, en het zijn eerder armen, kwetsbaren en ontheemden dan mensen met een bepaalde huidskleur of uit een bepaalde etnische groepering.
De hedendaagse slavernij omvat:
• ‘Pure’ slavernij van een mens die aan een meester is verkocht en geen rechten heeft.
• Schuldslavernij, gedwongen tewerkstelling bij een bepaalde meester vanwege eerdere schuld of contractuele verplichting.
• Dwangarbeid met het oog op productie, in onder meer gevangenissen, werkkampen en krijgsgevangenschap.
• Gedwongen werk en uitbuiting in de prostitutie, vooral jonge kinderen en slachtoffers van mensenhandel. UNICEF schat dat er ieder jaar tussen de een en twee miljoen kinderen onder de 18 jaar via prostitutie geëxploiteerd worden. In Azië alleen al bijna 1 miljoen. Hun aantallen zijn het hoogst in India (400-500.000) en in Thailand (200.000)
• Werk onder dwang en in onmenselijke omstandigheden tegen geen of ongeregelde betaling, zoals minderjarige meisjes die in fabrieken worden ‘opgesloten’ en wier loon wordt achtergehouden
• Gedwongen werk en opsluiting voor huishoudelijke werksters
De top-10 van landen met de hoogste percentages slaven bestaat verder uit Haïti, Pakistan, India, Nepal, Moldavië, Benin, Ivoorkust, Gambia en Gabon.
In Nederland leven naar schatting 30.000 mensen in moderne slavernij. Dat is meer dan werd gedacht, stelt mensenrechtenorganisatie Walk Free Foundation in de jaarlijkse Global Slavery Index.
Geplaatst opAuteuradminCategorieënnieuws
International Day of the World’s Indigenous People
De laatste tijd is er regelmatig sprake van de behandeling van inheemse volken. Het gaat onder meer over de vernieling van culturele erfgoederen van de originele inboorlingen (aboriginals) in Australië door mijnbouwmaatschappijen, de achterstelling van de Maori’s in Nieuw Zeeland, de gedwongen assimilatie van Indiaanse kinderen in Canada (en van aboriginal kinderen in Australië). Het bekende Engelse dagblad de ‘Guardian’, publiceerde op 27 juli een artikel over de protesten die in heel Noord- en Latijns Amerika zijn uitgebroken over de erfenissen van geweld, uitbuiting en culturele vernietiging die inheemse culturen in de loop van de geschiedenis ondergaan hebben. Standbeelden van Europese vorsten en veroveraars sneuvelen en inheemse bewoners ageren voor een regio-wijde afrekening met de moordpartijen en culturele vernielingen van een bittere koloniale erfenis.
Het is een tragisch deel van de politieke, economische en maatschappelijke overheersing, de uitroeiing en uitbuiting door dominante, vooral Europese machtshebbers. Samen met slavernij en kolonisatie is de onderdrukking van de inheemse volken een schandvlek op onze geschiedenis. Dergelijke tragische situaties hebben bestaan sinds het begin van de geschiedenis van de mensheid en veel volkeren zijn in de loop van de tijd onderworpen, verdreven of uitgeroeid door hun overwinnaars. En deze problemen, en zeker hun gevolgen, zijn er nog steeds.
Er zijn meer dan 476 miljoen inheemse personen die in 90 landen over de wereld wonen en die iets meer dan 6 percent van de wereldbevolking vormen. Ze vertegenwoordigen wel ongeveer 15 percent van de allerarmsten op de wereld.
Twee derde van de inheemse bevolkingen in de wereld woont in Azië, wat het tehuis is voor meer dan 2000 beschavingen en talen. Ze sluiten dikwijls groepen in die als stammen worden aangemerkt (Er is geen eensluidende definitie over wat inheems inhoudt).
De eilanden in de Stille Zuidzee, inclusief Nieuw Zeeland (Maori’s, 15 % van bevolking), Australië (aboriginals, 2% van bevolking), Hawai (Manoli, 15%) zijn het tehuis voor een gediversifieerde groep van inheemse bevolkingen, die 19 percent van de geschatte 5000 tot 7000 talen op de wereld spreken.
Meer dan 86 percent van de inheemse bevolkingen werkt globaal in de informele economie, vergeleken met 66 percent van hun niet-autochtone tegenhangers.
Wereldwijd, hebben 47 percent van alle inheemse volken die werk hebben, geen onderwijs gehad, vergeleken met 17 percent van hun autochtone tegenhangers. Deze kloof is nog groter bij vrouwen.
Ondanks een diepgaand gebrek aan informatie over de gezondheidstoestand van inheemse volken, zijn er sterke aanduidingen dat zij disproportioneel worden geraakt door zwangerschapssterfte, gebrek aan toegang tot vrijwillige geboorteplanning en moderne methoden van contraceptie.
Kindersterfte komt ook veel voor onder inheemse volken.
Beschikbare gegevens suggereren dat inheemse volken een buiten verhouding groot aantal zelfmoorden onder de jeugd hebben. Hoewel de redenen voor zelfmoord onder jeugd complex en moeilijk te definiëren zijn, heeft inmenging en vernietiging van culturele structuren stress veroorzaakt onder opeenvolgende generaties, wat gewoonlijk een belangrijke bijdrage levert aan zelfmoord gedrag.
96 percent van de ongeveer 5000 tot 7000 talen wordt gesproken door slechts 3 percent van de wereldbevolking. Het overgrote deel van deze talen, grotendeels inheems, zal in 2100 uitgestorven zijn. Naar schatting verdwijnt er iedere twee weken een inheemse taal. De dreiging voor deze uitroeiing wordt algemeen gezien als het directe gevolg van kolonisering en koloniale praktijken die resulteerden in de decimering van inheemse volken, hun culturen en hun talen. Inheemse talen zijn niet alleen manieren van communicatie maar ook uitgebreide en complexe kennissystemen. Ze zijn ook centraal voor de identiteit van inheemse volken, het bewaren van hun culturen, wereldbeschouwingen en visies en een expressie van zelfbeschikking.
Inheemse volken zijn de bezitters van een grote diversiteit van unieke culturen, tradities, talen en kennissystemen. Ze hebben een speciale relatie met het land waarop ze leven en hebben gevarieerde begrippen van ontwikkeling.
Inheemse volkeren zien zichzelf vaak betrokken in conflictsituaties, die meestal verband houden met hun land, gebieden en hulpbronnen, of hun burgerlijke, politieke, culturele sociale en economische rechten. Bij het gebruik van geweld, behoren inheemse volken vaak tot de meest kwetsbare vanwege hun situatie van armoede, politieke marginalisatie en systematische discriminatie, waar velen nog onder lijden.
Hoewel talrijke inheemse volkeren op de wereld zichzelf besturen en sommige succesvol zijn geweest in verzelfstandiging op gevarieerde manieren, komen veel inheemse volken nog onder het uiteindelijke gezag van centrale regeringen, die controle uitoefenen over hun gronden, gebieden en hulpbronnen. In bijna iedere regio van de wereld, worden inheemse volken verjaagd en ernstig verstoord door geweld. In sommige landen zijn inheemse personen slachtoffer van massamoorden die bij conflicten uitgevoerd worden door het leger of paramilitaire groepen.
De rechten van inheemse volken zijn over de afgelopen drie decennia een belangrijk onderdeel geworden van internationaal recht en politiek als gevolg van een beweging gestuwd door inheemse personen, maatschappelijke organisaties, internationale mechanismes en publieke instanties. Om internationale samenwerking te versterken voor de oplossing van problemen die inheemse bewoners hebben op gebieden zoals mensenrechten, milieu, ontwikkeling, onderwijs en gezondheid, heeft de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties eerder twee Internationale Decennia voor Inheemse Volken uitgeroepen en een jaarlijkse Internationale Dag op 9 augustus.
De V.N. richtte het Permanent Forum on Indigenous Issues op (marks the date of the inaugural session of the Working Group on Indigenous Populations at the United Nations in 1982). Een van de belangrijkste resultaten was de aanname door de Algemene Vergadering van de V.N. in 2007 van de Verklaring van de V.N. over de Rechten van Inheemse Volken.
DeCOVID-19 pandemie heeft veel bestaande ongelijkheden blootgelegd en verscherpt die onevenredig bevolkingen treft over de hele wereld die al lijden onder armoede, ziektes, discriminatie, institutionele instabiliteit of financiële onzekerheid. Naar de mening van de V.N. is het, op zijn minst, nodig het sociale contract met de inheemse volken te herzien. Dit is dan ook de titel van het virtuele evenement‘ Laat Niemand Achter: Inheemse Volkeren en de Roep om een Nieuw Sociaal Contract’, dat het V.N. Permanente Forum op 9 augustus gaat houden en waarvoor inheemse personen, vertegenwoordigers van V.N. lidstaten, VN organisaties, maatschappelijke bewegingen en het algemene publiek allemaal uitgenodigd worden.
Het recht van inheemse volken om deel te nemen aan het nemen van beslissingen is van essentieel belang om verzoening tot stand te brengen tussen inheemse bevolkingen en de staten waarin ze wonen. Daarom moet een sociaal contract de wettigheid van de uitsluiting en de marginalisering van inheemse volken bestrijden, door hun betekenisvolle en effectieve deelname en het verkrijgen van hun vrijwillige, voorafgaande en geïnformeerde toestemming. Een dergelijk contract zou de individuele en collectieve rechten van inheemse volken moeten omvatten zoals neergelegd in V.N. Declaratie over de Rechten van Inheemse Volken.
Geplaatst opAuteuradminCategorieënnieuws
Enige Durf bij Alles wat Men Onderneemt (Gracián, 1647)
Enige durf bij alles wat u onderneemt is verstandig en zinvol. Men moet zijn oordeel over anderen matigen en niet zo’n hoge dunk van hen krijgen dat men hen vreest. Uw verbeeldingskracht mag u nooit de baas worden. Sommige mensen lijken heel wat tot men in persoonlijk contact met hen komt. Dan leidt die omgang meer tot ontgoocheling dan waardering. Niemand kan buiten de nauwe perken van het menselijke treden; voor eenieder geldt een limiet, bij de een heeft deze betrekking op zijn verstand, bij de ander op zijn karakter. De waardigheid van het ambt dat iemand bekleedt, gaat maar zelden samen met persoonlijke waardigheid. Meestal wreekt het lot zich op de hoogheid van een ambt door de inferioriteit van de verdiensten van wie het uitoefent. Onze fantasie overdrijft alles en schildert de dingen mooier af dan ze zijn. Zij toont ons niet alleen hoe iets is, maar ook hoe het zou kunnen zijn. Ons door ervaring ontgoocheld verstand dient haar terecht te wijzen. Zoals wijsheid niet gepaard mag gaan met vreesachtigheid, zo mag dwaasheid geen risico’s nemen. Als zelfvertrouwen al kracht schenkt aan eenvoudigen van geest, hoeveel te meer aan mannen van verdienste en ontwikkeling.
Geplaatst opAuteuradminCategorieënnieuws
InternationaleVriendschapsdag
Gewoonlijk denken we bij vriendschap aan persoonlijke vriendschappen, van één of enkele personen met één of enkele andere mensen. Persoonlijke vriendschappen zijn essentieel als uiting van onze persoonlijke liefde en relaties met anderen. Ze zijn fundamenteel voor een gezond geestelijk en ook fysiek leven.
Vriendschap is een vorm van liefde. Zo goed als iedereen is geïnteresseerd in de liefde, meer dan in wat dan ook. Volgens de Franse filosoof Comte-Sponville (Een Kleine Verhandeling over de Grote Deugden) zijn er drie soorten liefde: eros, philia en agapè.
Allereerst eros, de specifieke begeerte voor een bepaald object, voor zover we speciaal dát object missen. De onvolledigheid is zijn lot, want hij wordt gedefinieerd door gemis. Liefde, ‘kalverliefde’, die vleselijke begeerte, is niet meer en niet minder dan dat: verliefd zijn betekent de ander liefhebben om er zelf beter van te worden. Zulke liefde is niet het tegenovergestelde van egoïsme, het is er de gepassioneerde, relationele vorm van.
Niettemin, liefde is goed, en de hartstochtelijke liefde, die de eenvoudigste is, kan ons misschien leren om meer en beter lief te hebben.
De tweede vorm van liefde dan is vriendschap (philia) waarbij er geen sprake is van gemis, van angst, van jaloezie, van lijden.
De grote Griekse wijsgeer Aristoteles, schreef in zijn beroemde deugdenleer ‘Ethica Nicomachea’ dat vriendschap voor het leven allernoodzakelijkst is. Dat vriendschap een voorwaarde is voor geluk, een plaats om te schuilen tegen ongeluk, dat ze tegelijkertijd nuttig, aangenaam en goed is.
Philia is liefde wanneer ze opbloeit tussen mensen, liefde in welke vorm dan ook mits ze zich niet laat herleiden tot gemis of hartstocht (tot eros). Philia is liefde-als-vreugde, voor zover ze wordt of kan worden beantwoord. De vriendschappelijke liefde is een edelmoedige liefde: ze houdt in dat we de ander liefhebben om der wille van die ander.
Agapè, de derde vorm van liefde is, volgens Comte-Sponville, goddelijke liefde, als God bestaat, en misschien nog wel meer als God niet bestaat.
Niet langer gemis, hartstocht of hebzucht (eros), niet vrolijk expansief vermogen, de gemeenschappelijke bevestiging van een over en weer aangewakkerd bestaan, de liefde voor onszelf verdubbeld door de liefde van de ander (philia), maar terugtreden, zachtmoedigheid, de tact om minder te bestaan, onszelf minder op de voorgrond te plaatsen, minder ruimte in te nemen, de zelf opgelegde inperking van onze macht, de onbaatzuchtige liefde, de belangeloze liefde. Het is op een andere wijze bezitten, op een andere wijze vreugde beleven, geven aan de vreemdeling (niet aan een vriend, waardoor je eigenlijk niets afstaat), de onbekende, de vijand.
Door vriendschap de menselijke warmte delenNaast persoonlijke vriendschappen, heb je ook collectieve vriendschappen en daar is de Internationale Dag vooral op gericht.
(https://www.un.org/en/observances/friendship-day)
Onze wereld kent veel uitdagingen, crises en tegenstellingen – zoals armoede, geweld en misbruik van mensenrechten, die vrede, veiligheid, ontwikkeling en sociale harmonie in de wereld ondermijnen.
Om deze crises en uitdagingen het hoofd te bieden, moeten hun fundamentele oorzaken aangepakt worden door een gemeenschappelijke menselijke solidariteit te promoten en te verdedigen. Deze solidariteit kan verschillende vormen aannemen; de meest eenvoudige is vriendschap. Door vriendschap – d.w.z. door banden van camaraderie en vertrouwen – kunnen we bijdragen aan fundamentele veranderingen die nodig zijn om duurzame stabiliteit te bereiken, een veiligheidsnet te weven dat ons allemaal zal beschermen, en passie op te roepen voor een betere wereld waar we allemaal verenigd zijn om het gemeenschappelijke grotere goed te realiseren. Sportevenementen zijn een fantastisch middel om verdraagzaamheid en vriendschap te scheppen tussen diverse groepen. De huidige Olympische Spelen zijn een prachtvoorbeeld!
Achtergrond
De Internationale Vriendschapsdag is in 2011 uitgeroepen door de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties met het idee dat dat vriendschap tussen volken, landen, culturen en personen kan inspireren tot inspanningen voor vrede tussen gemeenschappen.
De betreffende V.N. Resolutie plaatst de nadruk op het engageren van jonge mensen, als toekomstige leiders, in gemeenschapsactiviteiten, die verschillende culturen omvatten en die internationaal begrip en respect voor diversiteit promoten.
Geplaatst opAuteuradminCategorieënnieuws
Wereldbevolkingsdag 2021
Ontwikkelingen in de wereldbevolking
Het duurde honderd duizenden jaren voor de wereldbevolking om 1 miljard te halen – toen in zo’n tweehonderd volgende jaren verzevenvoudigde de wereldbevolking. Die bedraagt momenteel 7.7 miljard en wordt verwacht toe te nemen tot ongeveer 8.5 miljard in 2030, 9.7 miljard in 2050 en 10.9 miljard in 2100.
Hoewel de groei van de wereldbevolking sinds het eind van de jaren tachtig van de vorige eeuw afneemt, komen er tegenwoordig per saldo toch nog altijd ongeveer 83 miljoen mensen (1,1%) per jaar bij, ongeveer de omvang van de bevolking van Duitsland.
Het recente verleden heeft enorme veranderingen in vruchtbaarheidscijfers en levensverwachtingen gezien. In het begin van de jaren zeventig in de vorige eeuw hadden vrouwen gemiddeld ieder 4.5 kind; in 2015 was het wereldvruchtbaarheidscijfer gemiddeld minder dan 2.5 kind per vrouw. Ondertussen iss de levensverwachting toegenomen van 64.6 jaar in het begin van de jaren negentig tot 72.6 in 2019.
Tegelijkertijd kent de wereld een hoog niveau van urbanisatie en toenemende migratie. In 2007 woonde voor het eerst meer mensen in stedelijke gebieden dan op het platteland; in 2050 is de verwachting dat 66 percent van de wereldbevolking in steden woont.
De coronapandemie heeft gezondheidsvoorzieningen beschadigd vooral op het gebied van reproductie en seksuele gezondheid. Die heeft ook genderongelijkheden blootgelegd en verscherpt: gender-gebaseerd geweld nam toe onder de ‘lockdown’, evenals het aantal kinderhuwelijken en genitale verminking omdat programma’s die die kwalijke praktijken moesten afschaffen, verstoord werden. Het gevaar van deze veranderingen is dat mensenrechten in het algemeen en die van de vrouwen in het bijzonder worden gekortwiekt. Ondanks dat veel landen gelijkheid van vrouwen als een grondrecht erkennen, hebben vrouwen wereldwijd gemiddeld slechts 75 % van de wettelijke rechten van de man.
Kwantitatieve onderzoekingen suggereren dat tussen vier en negen en twintig procent van de vrouwen die aan geboorteplanning doen, dit zonder medeweten van hun man of partner doen. Een geschatte 58 % van vrouwelijke moordslachtoffers worden jaarlijks gedood door een intieme partner of lid van hun eigen familie, 137 vrouwen per dag
Uitgebreide gegevens over de status van de wereldbevolking, ook per land, vind je op het World Population Dashboard, inclusief gegevens over vruchtbaarheidsindex, gender gelijkheid in het onderwijs, seksuele en reproductieve gezondheid, en nog veel meer .(https://www.unfpa.org/data/world-population-dashboard). De gegevens worden jaarlijks geactualiseerd.
Het VN Bevolkingsfonds (UNFPA) is de invloedrijke en actieve arm van de Verenigde Naties voor bevolkingsvraagstukken. Nederland levert belangrijke financiële en andere bijdragen aan deze organisatie
UNFPA stelt dat goede seksuele en reproductieve gezondheid een staat van complete fysieke, mentale en sociaal welzijn betekent in alle zaken die met reproductie te maken hebben. Het houdt in dat mensen in staat zijn een bevredigend en veilig seksueel leven te hebben, de gelegenheid hebben om zich voort te planten en de om vrijheid te beslissen of, wanneer en hoe vaak ze dat doen.
Om seksuele en reproductieve gezondheid in stand te houden, hebben mensen toegang nodig tot correcte informatie evenals veilige, effectieve en de betaalbare contraceptiemethode van hun keuze. Ze moeten voorgelicht worden en in staat gesteld zichzelf te beschermen tegen seksueel overdraagbare aandoeningen. En wanneer ze beslissen kinderen te hebben, moeten vrouwen toegang hebben tot de zorg die hun kan helpen een gezonde zwangerschap te hebben, een veilige bevalling en een gezonde baby
een drukke winkelstraat in Azië
Nederland
Nederland doet het goed wat seksuele en reproductieve gezondheid betreft. De percentages aan abortussen, teenager zwangerschappen en seksueel overdraagbare aandoeningen horen tot de laagste in de wereld. Openheid voor seksuele aangelegenheden en toegang tot seksuele gezondheidszorg voor eenieder zijn belangrijke factoren achter deze successen.
Om keuzevrijheid voor vrouwen en jongeren te verschaffen, investeert de regering in informatie, gezondheidsproducten, goede gezondheidszorg en de rechten van alle personen
In 2018-2019 verschafte de regering alomvattende seksuele opvoeding voor 1,077,261 jongeren. Het doel van het programma seksuele vorming is dat kinderen en jongeren van 0 tot 25 jaar compleet ondersteund worden in hun seksuele vorming. Zodat ze (later) prettige, gewenste, veilige en gelijkwaardige (seksuele) relaties aan kunnen gaan. Sinds 2012 hebben 2.750.000 meer vrouwen en meisjes toegang gekregen tot moderne anticonceptie.
618,937 personen van kwetsbare groepen waren bereikt door HIV/AIDS gezondheidsdiensten
In vergelijking met andere landen is het anticonceptiegebruik in Nederland relatief hoog en de abortuszorg is in Nederland van hoge kwaliteit. Maar er zijn nog steeds vrouwen die onbedoeld en ongewenst zwanger raken en vrouwen die geen goede toegang hebben tot abortuszorg. Jaarlijks kiezen ongeveer 27.000 in Nederland wonende vrouwen ervoor een zwangerschap af te breken. Een derde van hen gebruikte geen anticonceptie. Twee derde wel, maar daar ging dus iets mis. Het bevolkingsonderzoek ‘Seksuele Gezondheid in Nederland 2017’ laat zien dat 8% van de seksueel actieve vrouwen geen anticonceptie gebruikt terwijl ze wel vruchtbaar zijn en geen kind willen. Deze groep loopt dus een risico op onbedoelde zwangerschap.
Seksuele grensoverschrijding is een groot maatschappelijk probleem. Als zoenen en aanraken tegen de wil worden meegerekend, heeft 53% van de vrouwen en 19% van de mannen dat wel eens meegemaakt. Deze cijfers verschillen niet veel met cijfers uit internationaal onderzoek, en laten al jaren zien dat ongewenst seksueel gedrag een omvangrijk probleem is, waarbij de impact op slachtoffers enorm kan zijn.
Als conclusie kunne we zeggen dat Nederland een soort gidsland is dat een goed voorbeeld en steun kan betekenen voor grote noden in de rest van de wereld.
Geplaatst opAuteuradminCategorieënnieuws
Onderscheid tussen woorden en daden (Gracián, 1647)
Onderscheid maken tussen mensen van het woord en van de daad.
Dit onderscheid vergt dezelfde uitzonderlijke nauwkeurigheid als vereist is voor het beoordelen van vrienden, mensen en beroepen, die alle zeer verschillend zijn.
Woorden kan men niet eten, ze zijn lucht, en van complimenten kan men niet leven, het zijn beleefde illusies. Vogels met een spiegeltje vangen is hen letterlijk verblinden. Opgeblazen mensen betaalt men met wind. Woorden dienen het onderpand van daden te zijn, en daardoor waarde te bezitten. Bomen die geen vruchten maar alleen loof dragen, zijn meestal hol; men dient ze te onderscheiden om te profiteren van de opbrengsten van de ene en de schaduw van de andere.
Geplaatst opAuteuradminCategorieënnieuws
Een eerlijke tegenstander zijn (Gracián)
Een wijs man kan weliswaar gedwongen worden strijd te leveren, maar niet tot lage strijdmethodes. Iedereen moet handelen zoals hij is, niet als degene die men wenst dat hij is. Ridderlijkheid bij het rivaliseren wekt bijval op. Men moet bij het strijd leveren zowel door kracht als stijl zegevieren. Een met laaghartige methodes behaalde overwinning strekt niet tot eer, maar is een nederlaag. Grootmoedigheid behoudt altijd de overhand. Een rechtschapen man gebruikt nooit verboden wapens, zoals die van vroegere vriendschap tegen ontkiemende haat, want wat ooit in vertrouwen is verteld, mag nooit voor wraakdoeleinden worden gebruikt. Alles wat zweemt naar verraad werpt een smet op uw naam. Bij mensen die aanspraak op achting maken, valt het geringste spoor van laagheid al sterk op; ziele-adel en laaghartigheid moeten ver van elkaar blijven. Als ridderlijkheid, edelmoedigheid en trouw van de aardbodem zijn verdwenen, dient u ernaar te streven dat men deze in uw persoon nog aantreft.
Geplaatst opAuteuradminCategorieënnieuws
Gekwetter in je hoofd
Ethan Kross heeft een informatief boek geschreven, getiteld ‘Chatter’ (Het Stemmetje in je Hoofd). Dat stemmetje analyseert continu hoe we er voorstaan, reflecteert over verleden en toekomst, en vertelt ons wie we zijn. Terwijl die stem soms vriendelijk en optimistisch is, kan die ook kritisch en negatief zijn. Het kan ons beschuldigen van fouten of beslissen dat ons leven in puin ligt. Het kan negatieve gevoelens en ervaringen in stand houden en die opdiepen zonder enige constructieve oplossing.
Volgens Kross zijn er drie hoofdmanieren om dat geklets in ons hoofd af te zwakken: ons perspectief veranderen, zodat we niet in onze problemen ondergedompeld worden; met anderen contact maken om steun te krijgen en; de omgeving om ons heen veranderen.
Ons perspectief kunnen we veranderen door afstandelijk tegen onszelf te praten (je met je voornaam of jij/hij aanspreken); een vriend virtueel adviseren met hetzelfde probleem; je perspectief verruimen door het gebeuren te plaatsen naast eerder soortgelijke ervaringen; je negatieve ervaring herformuleren als een uitdaging; de reactie van je lichaam op je klets-stemmetje herinterpreteren als mogelijk een normale reactie; de ervaring als normaal zien want gedeeld door anderen; mentale tijdsverandering: je ervaring bezien vanuit een waarschijnlijke toekomst; je gezichtshoek veranderen (bijvoorbeeld kijk er naar als een vlieg op een muur); je ervaring opschrijven; het perspectief aannemen van een neutrale buitenstaander; een talisman of een bijgeloof en een ritueel volgen of ontwerpen.
Voor hulp voor en van anderen is het belangrijk dat we tegelijkertijd de emotionele en de cognitieve behoeften steunen, d.w.z. zorg en emotionele steun aan de ene kant en concreet advies hoe verder te gaan aan de andere kant. Vaak wordt het sterk gewaardeerd als er onzichtbare hulp gegeven wordt; dat tast de autonomie en zelf-effectiviteit van de ander niet aan. Respectvol, lichamelijk contact, zoals een omhelzing of hand op de schouder is ook krachtig. En als een placebo fungeren voor anderen door optimisme en positieve verwachtingen op te roepen.
Om zelf steun te ontvangen is het goed om een groepje sympathisanten te hebben die zowel je emotionele als je cognitieve behoeften kunnen vervullen. Je kunt ook zelf lichamelijk contact met anderen initiëren; het bekijken van een foto van een geliefde; een ritueel samen met anderen doen; passief gebruik van sociale media minimaliseren en die media gebruiken voor ondersteuning.
De omgeving om ons heen veranderen is volgens Kross de derde manier om ons negatieve stemmetje te kalmeren. Kross maakt daarvoor drie suggesties;
- Omgeef jezelf met natuur, op welke manier dan ook. Zelfs dat virtueel doen heeft zijn voordelen. Onderzoek bevestigt dat praktisch zonder uitzondering. Een straat met bomen levert al aanzienlijke voordelen vergeleken met puur stenen straten.
- Maak gelegenheden voor ontzagwekkende dingen, ook buiten de natuur om, zoals fraaie prestaties op het gebied van literatuur, muziek of sport. Het is een zelf-transcenderende emotie die mensen in staat stelt hun eigen behoeften en wensen te overstijgen;
- Orde op zaken. Als we onze gedachten en gevoelens niet onder controle hebben, is een manier om grip te krijgen, om controle over onze omgeving uit te oefenen, door orde in de chaos te scheppen.
Op het einde van het boek vat Kross de diverse manieren van het stemmetje tot zwijgen te brengen, samen. Dat stemmetje kan soms als onze vijand over komen maar er zijn talloze manieren dat die conversatie in een positieve richting veranderd kan worden.
Geplaatst opAuteuradminCategorieënnieuws
Dwazen kunnen verdragen (Gracián, 1647)
Hoogontwikkelde mensen stellen altijd hoge eisen: met de kennis groeit het ongeduld. Wie van veel op de hoogte is, neemt niet met weinig genoegen. Volgens Epictetes is kunnen dulden de belangrijkste levensregel en kan men de helft van alle wijsheid daartoe herleiden. In het geval dat wij alle vormen van dwaasheid moeten verdragen, dienen wij over veel geduld te beschikken.
Soms hebben we het meest te verduren van degenen van wie we het meest afhankelijk zijn, wat een goede oefening in zelfoverwinning betekent. Berusting leidt tot de onschatbare zielsrust die het geluk van deze wereld vormt. Wie echter van nature weinig verdraagzaam is, kan zich beter in zichzelf terugtrekken, als hij wel in staat is zichzelf te verdragen.
Geplaatst opAuteuradminCategorieënnieuws
Moed
We weten allemaal hoe belangrijk het is om moedig in het leven te staan. Moed is sinds de oudheid een van de vier kardinale deugden, naast rechtvaardigheid, wijsheid en maat houden.
Volgens Aristoteles, de Griekse Vader van de deugden, is een deugd het midden tussen twee extremen, in het geval van moed tussen roekeloosheid en lafheid. Moed dient in dienst van het goede te staan om als deugd aangemerkt te kunnen worden.
We zijn vaak bevreesd voor omstandigheden en personen en het is met moed dat die angst overwonnen kan worden. Er is fysieke en morele moed, en een combinatie van die twee. Een deskundige op dit gebied, zegt dat er voornamelijk drie categorieën zijn van morele moed: initiatieven nemen, vertrouwen aan anderen schenken en de waarheid spreken. Je dient uit je comfortzone te komen om nieuwe prestaties te leveren en te groeien.
We hebben een essay opgesteld ‘Essay Moed’ om meer inzicht in deze deugd te krijgen. Dat essay staat onder ‘Andere artikelen’ op deze website. Het bevat talrijke ideeën om moediger te worden. Onder het kopje ‘Training’ op deze site staat ‘Avontuur Stoutmoedig’, wat toegespitst is op het ontwikkelen van moed. We proberen dit Avontuur verder te gamificeren om het nog aantrekkelijker te maken om de deugd moed te versterken en daardoor beter uitgerust in het leven te staan.
Geplaatst opAuteuradminCategorieënnieuws
Kunst Uw Emoties te Beheersen (Gracián, 1647)
Voorkom zo mogelijk door voorzichtig zelfoverleg dat u door vulgaire opwinding wordt meegesleept. Een voorzichtig man (of vrouw, TV) zal dit niet moeilijk vallen. Als u zich opwindt, dient de eerste stap te zijn dat u zich daar rekenschap van geeft, wat betekent dat u uw gemoedstoestand beheerst en kunt bepalen tot waar, en niet verder, uw boosheid mag gaan. Door deze voorname berekening bent u in staat naar believen uw woede weg te sturen of te ontbieden. U moet tijdig en op goede wijze kunnen ophouden.
Het getuigt van veel wijsheid de controle over uzelf te behouden als uw emoties u tot dwaasheid aansporen. Elke buitensporige emotie is een aanslag op ons redelijk denken, maar dank zij deze superieure waakzaamheid raakt onze rede niet van slag en overschrijden wij de grenzen van het gezond verstand niet. Om een heftige emotie te bedwingen dient men haar voortdurend bij de toom van de bezinning te houden, waardoor men de eerste, zo niet de laatste ‘wijze te paard’ zal zijn.
Geplaatst opAuteuradminCategorieënnieuws
Wereld Water Dag
De Algemene Vergadering van de Verenigde Naties riep in 1992, 22 maart ieder jaar als Wereld Water Dag uit. De lidstaten worden opgeroepen op die dag de mondiale waterproblematiek bij een breed publiek kenbaar te maken, dit middels het organiseren van evenementen en het verspreiden van informatie over water.
Terwijl aanzienlijke vooruitgang is geboekt in de toegang tot Schoon Water en Sanitair, missen nog miljarden mensen, voornamelijk op het platteland, nog deze basisvoorzieningen.
Wij realiseren ons in Nederland doorgaans niet hoe zeer wij het getroffen hebben met onze watervoorziening: goedkoop, stromend water, overal en altijd beschikbaar en zo schoon dat we het zonder verdere behandeling direct kunnen consumeren. Er wordt flink wat water verkwist en we kunnen ons die luxe permitteren omdat water bij ons van alle kanten komt, vanuit de hemel, van de grote rivieren en van de zee (hoewel het laatste niet direct drinkbaar). Jammer dat we het overtollige niet naar ‘droge’ gebieden kunnen sturen!
Een verwacht tekort van veertig procent aan vers water in 2030, samen met een groeiende wereldbevolking, maakt dat de wereld afstevent op een wereldwijde water crisis.
Naast de Wereld Water Dag, hebben de Verenigde Naties vanwege die toenemende watertekorten, 2018 – 2028 als het Decennium voor Water Actie uitgeroepen, met de bedoeling om stappen te ondernemen voor de verbetering van watergebruik.
We moeten dit zien tegen de achtergrond van de volgende omstandigheden:
- Een op de vier gezondheidscentra ontbreekt essentiële watervoorzieningen;
- Drie op de tien mensen ontbreekt schoon drinkwater en zes op de tien mensen hebben geen veilige toilet faciliteiten;
- Twee miljard vier honderd miljoen mensen ontbreekt het aan veilige toiletfaciliteiten of latrines; minstens zeven honderd miljoen mensen doen nog steeds hun behoeften in de open lucht;
- Vrouwen en meisjes zijn verantwoordelijk voor water halen in tachtig procent van de huishoudens die thuis geen water hebben;
- Tussen 1990 en 2015, is het aandeel van de wereldbevolking met een verbeterde drinkwatervoorziening toegenomen van zes en zeventig tot negentig procent;
- Tekort aan water raakt meer dan veertig procent van de wereldbevolking en wordt geprojecteerd toe te nemen. Meer dan 1.7 miljard mensen leven momenteel in riviervalleien waar meer water wordt gebruikt dan wordt aangevuld;
- Meer dan tachtig procent van menselijk afvalwater wordt rechtstreeks geloosd in rivieren of in zee, zonder enige reiniging;
- Ongeveer zeventig procent van alle water dat uit rivieren, meren en waterhoudende grondlagen gehaald wordt gebruikt voor irrigatie;
- Overstromingen en andere watergerelateerde rampen zijn verantwoordelijk voor zeventig procent voor alle slachtoffers door natuurrampen.
Children carrying a water container in Jowhar, Somalia.
Photo:UN Photo/Tobin Jones
Vooruitgang in Duurzaam Ontwikkelingsdoel 6 ‘ Verzeker Toegang tot Duurzaam Beheer van Water en Sanitatie voor Iedereen’ loopt flink achter op de plannen. De water en sanitatie crisis wordt steeds ernstiger en gebrek aan vooruitgang op dit duurzaam ontwikkelingsdoel ondermijnt vooruitgang in andere ontwikkelingsdoelen, vooral globale gezondheid, onderwijs, voedsel, gendergelijkheid, energie en klimaatverandering. De COVID-19 pandemie heeft de situatie nog kwetsbaarder gemaakt
Daarom is er een nieuw Kader, het ‘SDG Global Acceleration Framework’ geformuleerd om vooruitgang te bespoedigen
Dat Kader is ontwikkeld in samenwerking met meer dan dertig VN en veertig andere internationale organisaties en beoogt een efficiëntere en beter gecoördineerde ondersteuning voor landen om beschikbaarheid en duurzaam beheer van water en sanitair voor iedereen te verzekeren.
Een jaarlijkse inventarisatie zal de betrokken instanties in staat stellen momentum voor SDG 6 aan te houden en opgedane ervaringen en ‘best practices’ met elkaar te delen. Deze jaarlijkse inventarisatie zal dit jaar plaatsvinden op 18 maart.
Bedrijven doen het wat dit duurzaam ontwikkelingsdoel betreft beter dan landen. Volgens de statistieken van Visual Capitalist zijn van de 388 bedrijven actief op dit gebied er 17 die het heel goed doen, 325 die het goed doen, 36 minder goed en 10 ronduit slecht.
Alle 193 VN lidstaten, inclusief hoog ontwikkelde zoals Nederland, doen mee aan de Duurzame Ontwikkelingsdoelen 2015 – 2030. Het Centraal Bureau voor de Statistiek meldde in ‘SDG’s in the Netherlands: Status Report 2020’ dat de doeleinden met betrekking tot schoon water en sanitair (6.1.1 en 6.1.2) waren bereikt. Ondanks de eerder genoemde verkwisting, neemt de efficiency in watergebruik in ons land toe. Water productiviteit en het niveau van water stress zijn ook op weg om hun doelen te behalen. Nederland komt in de EU op de tweede plaats voor wat betreft het niveau van geïntegreerde beheer van waterbronnen. Andere doeleinden zijn ten dele bereikt.
In Nederland is het initiatief van Wereld Water Dag opgepakt door veel partijen, die jaarlijks rondom 22 maart aan water gerelateerde evenementen organiseren. Het gaat daarbij veelal om evenementen waarbij samenwerken, kennisoverdracht en innovatieve ontwikkelingshulp centraal staan.
Geplaatst opAuteuradminCategorieënnieuws
Verkiezingen en koele deugden
17 maart is het dan weer zover: we mogen onze stem laten horen voor de nieuwe volksvertegenwoordiging. Zowel een burgerlijk recht als een burgerlijke plicht. Een kostbaar recht dat aan de basis van onze democratie ligt. In Nederland sinds 1917 voor mannen en sinds 1919 voor vrouwen.
Er zijn 37 partijen om uit te kiezen, een naoorlogs record. Misschien dat een vijftiental ervan effectief in de kamer komt. Het is dikwijls onhandig om kabinetten te formeren en beleid op te stellen met zoveel partijen. In Duitsland is het een vereiste om tenminste vijf procent van de stemmen te verwerven om in het parlement te mogen komen. Aan de andere kant heb je bij ons een betere afspiegeling van wat er onder de bevolking leeft en kun je vernieuwingen krijgen, zoals VOLT, die voor de eerste keer meedoet en een pan-Europese, progressieve partij is. Er zijn vier partijen die een vrouwelijke lijsttrekker hebben: D66, PvdA, SP en PvdD. Dat is welkome vooruitgang ten gunste van de emancipatie van de vrouw. Er heerst wel een zeker seksisme op de sociale media, uitgedrukt in het gezegde dat als een vrouw te professioneel is, ze niet echt vrouw is en als ze aantrekkelijk is, niet goed professioneel kan zijn!
Om een idee te krijgen wat er voor prioriteiten onder de bevolking leven, organiseerde de NRC een min of meer representatief, grootschalig buurtonderzoek waarbij 32 verslaggevers 304 inwoners over de staat van het land vroegen. Dergelijke buurtonderzoeken zijn vaker door NRC gedaan. De belangrijkste inzichten uit deze rondgang waren in het kort:
- Veel mensen vinden het coronabeleid onduidelijk en verwarrend. Tegelijk is er ook veel begrip voor de zware taak van het kabinet;
- Over Rutte wordt milder geoordeeld dan over het kabinet. Iets meer dan de helft van de ondervraagden gaf aan dat hij wat hen betreft premier mag blijven;
- Ruim een derde van de ondervraagden gaf aan niet op dezelfde partij te willen stemmen als vier jaar geleden. Van die groep gaf 60% aan nog niet te weten waarop ze wel gaan stemmen;
- Ongeveer 60 procent gaf aan dat de coronacrisis zonder meer invloed heeft gehad op het vertrouwen in de overheid;
- Ruim 70 procent van de ondervraagden denkt dat niet iedereen gelijke kansen heeft in Nederland;
- Sigrid Kaag werd na Rutte als eerste alternatief genoemd voor premier, daarna Hoekstra.
- Een terugkerende ergernis volgens het buurtonderzoek is de individualisering van de samenleving. Mensen kijken niet meer naar elkaar om. Veel mensen zien ook verharding bij de overheid,
- Nederland is duidelijk een minder optimistisch land geworden, vooral ook door de coronacrisis.
In de verkiezingsprogramma’s van de politieke partijen worden veel beloftes gedaan. Toch heeft een onderzoek geconstateerd dat er een behoorlijke overeenkomst bestaat tussen deze beloftes en het regeringsakkoord daarna: 69 procent van de beloftes van de deelnemende partijen stonden vorige keer in het regeerakkoord. De morele deugd van de waarheid spreken en je beloftes nakomen, lijkt aardig tot zijn trekken te komen.
Hoewel weinig mensen de verkiezingsprogramma’s rechtstreeks lezen , raken kiezers blijkbaar op de hoogte door indirecte informatie, zoals kritiek of lofzangen van maatschappelijke organisaties en samenvattingen in de media. Er is ook een Stemwijzer en Kieskompas. De Tweede Kamer Stemwijzer was vier jaar geleden 7 miljoen keer bekeken
Er is ook een zeer actief verkiezingsprogramma in de media, geprononceerd op de TV en radio voornamelijk in de vorm van dagelijkse interviews met, en debatten onder lijsttrekkers. Vanwege de corona-epidemie zijn er beperkte activiteiten op straat- en buurtniveau. Die terughoudendheid geldt normaliter ook in vergelijking met andere landen zoals de Verenigde Staten, waar mensen en groepen fanatiek voor partijen of kandidaten op treden via persoonlijke contacten en buurtbezoek. Deze relatief passieve houding hier komt ten goede aan onderlinge verdraagzaamheid. Misschien een deugd, maar dat is openhartig uitkomen voor je mening eigenlijk ook. Het voelt hier soms aan alsof verkiezingen op persoonlijk niveau omgeven zijn door een behoorlijke dosis privacy.
De belangrijkste punten die in de verkiezingsprogramma’s staan volgens de NRC zijn de volgende:
- Dromen mag weer en er is veel geld beschikbaar door de coronacrisis. Door de pandemie is er meer nadruk op ambities en idealisme, minder op haalbaarheid en kosten;
- De publieke sector doet er weer toe. Het neoliberalisme is voor een goed deel uit de gunst;
- Rechtse middenpartijen zijn sinds vier jaar linkser geworden; linkse partijen eveneens;
- Stijgende maatschappelijke onvrede. Nederland is stuk en moet gerepareerd worden: sociale zekerheid, onderwijs, belastingstelsel, ruimtelijke ordening, landbouw, woningmarkt en zorg;
- Grotere worsteling met Europa. Meer of minder Europa? Nederland te klein voor onafhankelijke koers;
- Grotere bedrijven minder populair; einde mogelijk van hun gunstig belastingregime. Nederland belastingparadijs een probleem;
- Cultuurstrijd in het onderwijs; wat moet onderwezen worden: progressieve ideeën of anti-links en anti-islamitisch?
- Klimaatbeleid is mainstream;
- Migratie politiek mijnenveld.
Drie rechtse partijen, VVD (36 – 40), PVV (18 – 20), CDA (16 – 18) domineren volgens projecties van rond 10 maart de verkiezingen met bij elkaar tussen de 73 en de 83 zetels.
De politieke partijen zijn niet allemaal verdraagzaam, met name PVV en FvD wat betreft politieke vluchtelingen en immigranten. De eerste wil hun zelfs de grondrechten ontnemen
De onderliggende waarden en deugden van democratische verkiezingen zijn rechtvaardigheid en menselijkheid. Rechtvaardigheid omdat iedere persoon of groep de gelegenheid wordt geboden zijn inzichten en belangen te verdedigen tegenover andere personen en groepen. Burgerschap, sociale verantwoordelijkheid, eerlijkheid en rechtschapenheid horen daar ook bij. De rechtsstaat waakt ervoor dat de resultaten van verkiezingen gehonoreerd worden.
We mogen ook de deugd van dankbaarheid eren en blij zijn dat we in zo’n welvarend land met zo’n goed-functionerende democratie wonen. Vergeleken met landen in ontwikkeling en veel ontwikkelde landen steken we er democratisch en bestuurlijk met kop en schouders boven uit. Laten we het door deze verkiezingen proberen zo te houden en ons recht en onze plicht effectief uitoefenen.
Geplaatst opAuteuradminCategorieënnieuws
Internationale vrouwen Dag
Aanstaande maandag, 8 maart, is een belangrijke datum. In veel landen is deze Vrouwendag een officiële feestdag. In andere landen, ook in Nederland, is het geen feestdag, maar wordt die toch gevierd. In ons land worden veel activiteiten georganiseerd. Hét landelijk platform voor Internationale Vrouwendag is https://www.internationale-vrouwendag.nl/
Het thema voor 2021 is: ‘Invloed met Impact. Op welke manier kunnen vrouwen op een positieve manier invloed uitoefenen?’ Het thema huldigt de enorme inspanningen door vrouwen en meisjes wereldwijd in het scheppen van een meer gelijke toekomst, het herstel van de gevolgen van de COVID-19 pandemie en het belichten van bestaande leemtes.
Deze Internationale Dag is uitgeroepen door de Verenigde Naties. Sinds een aantal decennia heeft de V.N. belangrijke vooruitgang geboekt in het bevorderen van gendergelijkheid, inbegrepen mijlpalen zoals de Verklaring en het Platform voor Actie van Peking en de Conventie over de Uitroeiing van alle Vormen van Discriminatie tegen Vrouwen (CEDAW). De Internationale Vrouwen Dag dit jaar is een strijdkreet voor Generatie Gelijkheid (Generation Equality) om voor een gelijke toekomst voor iedereen te strijden.
United Nations observance of International Women’s Day 2021
Wereld situatie
Er zijn een aantal, overwegend schrijnende, omstandigheden die vrouwen als zodanig treffen alsook in vergelijking met het mannelijk geslacht. Het gaat dan onder meer om onderwijs, genitale verminking & geweld, kinderhuwelijken, mensenhandel en arbeid.
Onderwijs
Een lichtpuntje. De wereld heeft wezenlijke vooruitgang geboekt in het bereiken van universeel lager onderwijs, met gelijke deelname van jongens en meisjes in de meeste regio’s. Terwijl schoolsluitingen in verband met COVID-19 een terugslag geven in toegang tot onderwijs, tonen de gegevens dat, als meisjes eenmaal toegang tot onderwijs hebben, zij het in termen van academische prestaties beter doen dan jongens. In het hoger onderwijs zijn er meer vrouwen dan mannen en het aantal inschrijvingen van hen groeit sneller dan die van mannen. Vrouwen blijven nog wel ondervertegenwoordigd in de exacte wetenschappen, technologie, engineering en wiskunde, waarin zij iets meer dan 35 % van de afgestudeerden leveren.
Genitale verminking en geweld
Zo’n 200 miljoen vrouwen en meisjes in dertig landen, vooral het Midden-Oosten, zijn genitaal verminkt. Er is vooruitgang: de verhouding van verminkte meisjes in de leeftijd 15 – 19 jaar is gedaald van 1 op 2 in 2000 tot één op drie in 2017.
Dertig procent van de mensen wereldwijd denkt dat het acceptabel is voor een man om zijn partner te slaan. In de meest extreme gevallen is geweld tegen vrouwen dodelijk: geschat wordt dat iedere dag wereldwijd 137 vrouwen vermoord worden door hun intieme partner of een familielid. De V.N. schat dat er jaarlijks 5.000 vrouwen vermoord worden vanwege ‘honor killings’, die vooral plaats vinden in het Midden-Oosten en Zuid Azië.
Recent sociaal onderzoek van het UNDP kwam tot de bevinding, dat 90% van ondervraagde personen in 75 landen, inclusief vrouwen, ten minste één duidelijk vooroordeel tegen gendergelijkheid hadden op terreinen zoals politiek, economie, onderwijs, partnergeweld en voortplantingsrechten van vrouwen. Als een aanwijzing dat houdingen aan het veranderen zijn, daalde de tolerantie van vrouwen om geslagen worden door hun partners over de laatste zeven jaar in bijna 75 % van de landen waarover gegevens beschikbaar zijn. Maar wetten tegen huiselijk geweld zijn er nog maar in 153 landen. De grootste leemtes zijn in Noord Afrika, West Azië en Sub-Sahara-Afrika, waar minder dan de helft van de landen die wetten heeft aangenomen. De pandemie heeft ook geleid tot een sterke toename in geweld, vooral huiselijk geweld, tegen vrouwen en meisjes.
Waar vrouwen ook bovenmatig door getroffen worden is slavernij en mensenhandel. Naast de 30 miljoen mensen die al in slavernij leven, worden jaarlijks zo’n 800.000 mensen als slaaf verhandeld; 80 % daarvan zijn vrouwen, voornamelijk verkocht voor seksuele slavernij.
Kinderhuwelijken
Wereldwijd zijn er 750 miljoen vrouwen en meisjes die getrouwd waren voor hun achttiende. De V.N. schat dat COVID-19 tot een extra 13 miljoen kinderhuwelijken zal leiden.
Arbeid
Minder dan de helft van de vrouwen in de arbeidsleeftijd maakt deel uit van de beroepsbevolking, een proportie die nauwelijks veranderd is gedurende de laatste kwart eeuw. Voor mannen is dit aandeel driekwart. Onbetaald huishoudelijk werk komt onevenredig ten laste van vrouwen. Op een gemiddelde dag spenderen vrouwen ongeveer drie keer zoveel uren aan onbetaald huishoudelijk werk en zorg als mannen (4.2 tegen 1.7 uur). De COVID-pandemie verscherpt deze genderverschillen verder, omdat vrouwen in sub-sectoren werken die het hardst getroffen worden door de pandemie en ‘lockdowns’, zoals betaald huishoudelijk werk, accommodatie, voedselvoorziening en de detailhandel. V.N. schattingen geven aan dat de corona-epidemie zo’n 47 miljoen meer vrouwen in de armoede doet belanden. Vrouwen maken ook 70 % uit van werkers in de gezondheidssector, waardoor ze hogere infectiekansen hebben dan mannen.
Er zijn 18 landen in de wereld waar de echtgenoot legaal kan voorkomen dat zijn vrouw gaat werken. Een recent Wereldbankrapport geeft aan dat vrouwen, gemiddeld wereldwijd slechts driekwart van de wettelijke rechten van de man hebben.
In termen van macht en beslissingen, bezetten in 2019 vrouwen wereldwijd slechts 28 % van de management posten, ongeveer dezelfde proportie als in 1995. En slechts 18 % van de onderzochte bedrijven hadden een vrouwelijke Chief Executive Officer in 2020. Onder de Fortune 500 bedrijven was dit percentage 7.4 %.
In het politieke leven is de vrouwelijke vertegenwoordiging in parlementen wereldwijd meer dan verdubbeld en staat op ongeveer 25 %. Onder cabinet ministers is die verviervoudigd tot 22 %. Vrouwen zijn Staats- of Regeringshoofd in 22 landen.
Nederland
Zoals we weten is Nederland een hoogontwikkeld land, op praktisch alle terreinen, inclusief vrouwenemancipatie. Ons land heeft, deels op zichzelf, maar grotendeels in samenwerking met andere landen, inclusief de Verenigde Naties, zich sterk beijverd voor de emancipatie van de vrouw. Vergelijkenderwijs doen we het goed, ook in Europa. De Gender Equality Index van het European Institute for Gender Equality stond in 2019 op 72.1 van 100 punten. Daarmee staat Nederland op de zesde plaats in de Europese Unie, 4.7 punten hoger dan de gemiddelde EU score. Tussen 2005 en 2017 nam de Nederlandse score 4.3 punten toe. Ons land gaat wel op een langzamer tempo naar gendergelijkheid toe dan andere EU lidstaten. Onze positie is daarom sinds 2005 met één plaats verslechterd. De Nederlandse scores zijn hoger dan de gemiddelde scores van de EU, behalve op het terrein van ‘macht’. Genderongelijkheid is daar het scherpst met 50.0 punten, hoewel de score verbeterd is met 9.7 sinds 2005. De hoogste score van Nederland is op het gebied van gezondheid: 90.0 punten.
De volgende paragraaf is een quote van de NRC aangaande de Tweede Kamerverkiezingen:
“Seksisme: Van de 37 partijen die meedoen aan de komende verkiezingen, voeren 10 vrouwen de kandidatenlijsten aan. Van de (middel)grote partijen dat zijn er vier: Sigrid Kaag, Lilian Marijnissen, Lilianne Ploumen en Esther Ouwehand. Hoewel het honderd jaar geleden is dat vrouwen kiesrecht kregen, is seksisme de wereld nog niet uit en dus ook niet uit de politiek. Kaag werd afgelopen weekend ‘trending topic’ op Twitter. Haar naam ging rond onder een denigrerende hashtag. Maar vaak zit seksisme in de dubbele maatstaven die de maatschappij hanteert: „Als een vrouw een stereotype masculiene leiderschapseigenschap heeft, vinden we haar geen goede vrouw. Maar als ze stereotiep vrouwelijke eigenschappen heeft, vinden we haar geen goede leider.’’ Deze typeringen en de benamingen die daarvoor circuleren worden een afschrikmiddel voor vrouwen om zich in de politieke arena te begeven”.
Conclusie
Twee personen van wereldformaat, Antonio Guterres, van de Verenigde Naties en Jimmy Carter, oud-President van de Verenigde Staten, beschouwen genderongelijkheid en de slechtere behandeling van vrouwen de overweldigende onrechtvaardigheid en de grootste schender van mensenrechten in onze tijd. De voorschriften van de Heilige Boeken zijn door mannen geïnterpreteerd op een manier die vrouwen in een onderdanige positie brachten en hielden. Mannen hebben macht gedurende millenia gebruikt en misbruikt om vrouwen te controleren en te voorkomen dat ze hun potentieel konden bereiken. Diepgeworteld patriarchaat en vrouwenhaat hebben een gapende machtleegte geschapen in onze economieën, onze politieke systemen, onze bedrijven, onze samenlevingen en onze cultuur. Volgens Guterres is gendergelijkheid puur een vorm van machtsuitoefening.
Jimmy Carter zegt dat mannen zich in het algemeen niet druk maken over vrouwendiscriminatie. Ze kunnen zich daar, net als bij rassendiscriminatie, publiekelijk positief over uitlaten, maar in de praktijk genieten ze van de voordelen van hun hegemonie en hebben ze de neiging om het zo te laten. En dan is het heel moeilijk om alle bolwerken waar mannen de scepter zwaaien te transformeren. Hij raadt vrouwen aan, waar mogelijk, het heft zelf in handen te nemen en de situatie te keren.
In een recente toespraak zei Guterres dat hij op dit terrein veranderingen had geconstateerd, met name dat vrouwen er genoeg van hebben. Ze protesteren tegen het vermoorden van vrouwen op straat, ze staken voor gelijke beloning en arbeidsvoorwaarden en zij protesteren tegen machtige mannen vanwege geweld en misbruik. Jonge vrouwen zijn bezig opnieuw te definiëren wat macht betekent. Ze scheppen nieuwe, inclusieve vormen van leiderschap die mensen over landsgrenzen bij elkaar brengt rond gemeenschappelijke doelen. Gendergelijkheid is niet alleen een fundamenteel mensenrecht maar ook een noodzakelijk fundament voor een vredevolle, welvarende en duurzame samenleving. De positieve evolutie in vrouwenrechten over de laatste 50 jaar is wezenlijk. Helaas is er nu een tegenreactie. En niet alleen door COVID-19. Vijf en twintig jaar na de Peking Conferentie is de voortgang in vrouwenrechten tot stilstand gekomen en soms zelfs omgedraaid. Sommige landen hebben wetten ontbonden tegen huiselijk geweld; andere hebben de maatschappelijke bewegingsruimte ingeperkt; weer andere volgen een economisch en immigratie beleid dat indirect tegen vrouwen discrimineert.
Guterres roept op om de tegenreactie terug te dringen. Het is belangrijker dan ooit voor mannen om solidair met vrouwen te zijn en de rechten van vrouwen en gendergelijkheid te verdedigen.
Koele deugden
Bij de emancipatie van de vrouw zijn diverse deugden en ondeugden betrokken. Kan moeilijk anders met zo’n fundamenteel maatschappelijk fenomeen. Omdat we persoonlijk te maken hebben met het vrouwelijke geslacht en haar emancipatie, dienen deugden individueel en persoonlijk uitgeoefend te worden. Omdat Internationale Vrouwen Dag het probleem collectief aanpakt, willen we hier de nadruk leggen op de collectieve beoefening van de deugden:
De belangrijkste kardinale deugd lijkt rechtvaardigheid te zijn, het rechtzetten van een ernstige onrechtmatige situatie. Hier is vooral de man aan bod. Verder de kardinale deugd van wijsheid, de bereidheid om de historische en actuele situatie te begrijpen en hem met verstand en verdraagzaamheid te beoordelen. Ook de kardinale deugd moed komt er aan te pas, bij vrouwen, die hun nek dienen te blijven uitsteken en, desnoods gewaagde, initiatieven voor verdere verandering moeten nemen. Mannen moeten voor de verandering ook moed opbrengen door de emancipatie met woord en daad te steunen tegen eventueel ‘beter weten van de omgeving’ in, en om hun privileges op te durven geven.
De christelijke deugd van de liefde komt ook als geroepen, want deze deugd dienen mannen en vrouwen volop te gebruiken om hun belangentegenstellingen te transcenderen en samen een rooskleurigere toekomst op te bouwen!
Geplaatst opAuteuradminCategorieënnieuwsTagsInternatiobnale Vrouwendag
Moed
Na de karaktersterkte ‘bescheidenheid’ hebben we ons verdiept in de sterkte ‘moed’. Een essay daarover is bijna rond en zal op de website gezet worden.
Ondertussen hebben we parallel ‘Avontuur Stoutmoedig’ ontwikkeld en op www.deugd.net geplaatst (links) onder het kopje ‘Training’. Dit avontuur beoogt belangstellenden de gelegenheid te geven zich via elf taferelen vertrouwd te maken met diverse aspecten van deze karaktersterkte. En daardoor hopelijk hun moed op te porren. Het Avontuur wordt opgeluisterd met video’s over het onderwerp en met suggesties voor opdrachten. Dit is een voorlopige versie. We hopen uiteindelijk nog bijdragen uit de definitieve versie van het essay te kunnen opnemen en het Avontuur ook verder te gamificeren.
Als voorproefje hieronder het fraaie gedicht ‘Bang’ van Toon Hermans.
Bang
Ik ben niet bang voor stroppen
Voor floppen ben ‘k niet bang
Voor klappen noch voor schoppen
Voor kleunen op mijn wang
Ik wil geen woord meer horen
Van angst voor zorg en pijn
‘k heb al te veel verloren
Met botweg bang te zijn
Mijn moed was maar héél pover
Mijn lef was valse schijn
‘k heb nu geen tijd meer over
Om bang voor iets te zijn
Nu wil ik vrijuit leven
Als ’t effen kan héél lang
‘k ben niet kapot te krijgen
Dat komt: ik ben niet bang.
