Blog

Voorspoedig Nieuwjaar (31-12-2024)

2024 loopt snel ten einde en 2025 staat voor de deur. Wat het oude jaar ook voor succes en malheur heeft gebracht, we beginnen, spreekwoordelijk, met een nieuwe lei. Het is een gelegenheid ons te bezinnen en plannen te smeden, op divers terrein. Vooral met nieuwjaar op het gebied van onze kwaliteiten en ons gedrag.
Er worden door velen ambitieuze voornemens gemaakt. Op zich niets verkeerds mee, integendeel, maar de kans dat het voornemen niet of niet helemaal slaagt, is groot. Het is bekend dat de overgrote meerderheid van goede voornemens na korte tijd in het water valt.
Dat is jammer, dat geeft geen voldoening, het frustreert.

Sommige ervaringsdeskundigen adviseren allereerst de voornemens niet te ambitieus te maken en in concrete doelstellingen te gieten. Verder de doelstelling in kleine taken op te delen. Als je jezelf elke week één procent verbetert , heb je na een jaar, zelfs zonder samengestelde interest, de eigenschap al meer dan 50% verbetert. Kleine stapjes maken het makkelijk om te slagen en ook om de gewoonte van verbetering aan te leren. Ben Tiggelaar heeft in zijn NRC rubriek een interessant artikel daarover onder de titel ’52 kleine voornemens’. Realistische doelstellingen maken op basis van gedegen zelfkennis, is van primordiaal belang. Goede voornemens in het wilde weg zijn niet productief. De houding die we bij het maken van voornemens aanmeten is van groot belang. In het algemeen zijn we te optimistisch over de omgeving en over ons eigen kunnen.
We leven in een tijd van aanzienlijke onzekerheden op politiek en maatschappelijk terrein. We moeten ons ook mentaal voorbereiden op eventuele rampen, zoals ziekte, natuurrampen, oorlog, werkeloosheid, etc. We dienen onze weerbaarheid op niveau te houden of op te voeren om deze eventualiteiten effectief het hoofd te kunnen bieden en eventuele schade te beperken.
Er lijkt ons een hoopt te wachten te staan. Er woeden nog steeds oorlogen, de klimaat verandering schrijdt voort zonder dat we dat probleem daadkrachtig aanpakken. Persoonlijke consumptieve opofferingen ten gunste van het klimaat zijn in het algemeen uiterst beperkt. Hier dienen we onze voornemens te versterken. We dienen te blijven strijden om de idealen van onze Verenigde Naties beter te realiseren.
De democratie functioneert maar ten dele en een groot deel van de toppolitici lijken zich te veel bezig te houden met nat pappen en manipuleren. Zij zijn geen goed rolmodel voor de jeugd en de maatschappij in het algemeen. Er is algemene schaarste in goede rolmodellen. Het neoliberale denken van alles voor zichzelf, zoveel mogelijk vrijheid en weinig of geen verplichtingen is schadelijk en niet eeuwig houdbaar.
Realistische en behapbare voornemens zullen in hun uitvoering voldoening geven, en hoewel ze niet feestelijk klinken, blijft er in onze samenleving nog voldoende over om van de welvaart te genieten. Laten we niet vergeten dat we tot een van de rijkste landen in de wereld behoren. Daarvan delen met minder begunstigden is een morele opdracht!

Laat eigenliefde jezelf en liefde voor de wereld stromen in het Nieuwe Jaar!

Vrede op Aarde(25-12-2024)

In de christelijke traditie, wordt Kerstmis vaak als symbool gezien voor vrede: ‘Vrede aan de mensen van goede wil’! Helaas komt het daar maar niet altijd van, zeker ook dit jaar niet. Met een genocide van de Palestijnse bevolking, een oorlog in Oekraïne en een aantal Afrikaanse landen zijn we nog ver van het ideaal van een vredevolle wereld.
En dan de wreedheid bij die gebeurtenissen. In Gaza 50.000 doden weerloos uitgehongerd, verjaagd en afgeslacht. Hoe kan men zo laag zakken, het is duivelswerk. En geen enkele aarzeling, integendeel, het gaat in die regio steeds verder, zonder enige aarzeling, spijt of empathie.
Israël is een terreur staat, en er is maar een kleine groep burgers die zich tegen de gruwelijkheden keert. En dan de supermacht de Verenigde Staten die dit alles steunt en mogelijk maakt. We hebben dat land na de bevrijding in de W.O. II half verafgood en zijn onder haar totale hegemonie geraakt. Maar het blijkt een oorlogszuchtig land te zijn, dat zijn hegemonie niet wil laten varen. En onze oud minister-president Rutte voor oorlogsophitser spelen!
Presidentskandidaat Trump laat verwarrende geluiden horen, ook vreedzame en laten we hopen dat die zullen zegevieren. Hij en zijn team lijken wel sterk Israël te gaan bevoordelen, wat de oneerlijkheid in het Midden Oosten in stand gaat houden of vergroten, met alle risico’s van dien voor later.
Waar komen deze agressie en gebrek aan vredesactiviteiten vandaan? Hebzucht, egoïsme, macht en rijkdom, slechte eigenschappen zoals jaloezie, na-ijver , discriminatie? Het neoliberalisme van de Amerikaanse cultuur heeft die eigenschappen sterk bevorderd. We moeten meer mensen hebben die zich serieus bezig houden met armoede en gelijkheid in de wereld, met het klimaat- en het vluchtelingenprobleem en met de morele gesteldheid van volk en persoon.
Onze wetgeving en instanties zijn gebaseerd op hoogst eerbare documenten zoals de Bijbel, de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens en het humanisme. In de praktijk hebben we moeite ons daar volledig aan te houden en worden die bakens op allerlei manieren omzeild. Top bestuurders kunnen niet meer als rolmodel fungeren want men ziet dat velen goed kunnen liegen en manipuleren. Geen wonder dat de politici een lage waardering krijgen.
De Kerken hebben hun publiek-morele rol gedeeltelijk verloren en het onderwijs doet er te beperkt aan. Ouders mogen ook meer verantwoordelijkheid nemen.
Er zijn ongetwijfeld nog voorbeeldige figuren die proberen de wereld bij het rechte eind te houden, De Secretaris-Generaal van de V.N. is zo’n persoon en hoge geestelijken zoals Paus Franciscus geven ook een goed voorbeeld. Laten we ons niet ophitsen door machtswellustelingen en oorlogszuchtigen, die nu hun pijlen aan het richten zijn op China en Rusland. Ik begin te geloven dat China een hogerstaande moraal heeft dan een aantal westerse landen die achter Amerika en Israël aanhollen en genocide toelaten.
Het lijkt erop alsof de samenleving met zijn maatschappelijk middenveld en individuele personen op zichzelf zijn aangewezen om het morele vaandel hoog te houden. Het maatschappelijk middenveld is veelbelovend. Laat de constructieve, morele geesten zich organiseren in actieve, inspirerende centra van bezinning en actie om de wereld te ’beveiligen’. Misschien is het nuttig te overwegen je aan te sluiten bij één of meerdere constructieve verenigingen of fondsen en daar je vrijwilligerssteentje aan bij te dragen.
Ondertussen moeten we moed houden, positief en hoopvol zijn en een voorbeeld van hoogstaand moreel gedrag voor onze omgeving zijn. Vrede met onszelf en onze omgeving zal feestelijker stemmen dan bij de pakken neer te zitten. En als we onze actieve cirkel van betrokkenheid willen vergroten, kunnen we allereerst denken aan de armen, de vluchtelingen en de oorlogsslachtoffers elders op de wereld.
Fijne Feestdagen!

Internationale Solidariteitsdag (20-12-2024)

---

---

Solidariteit is een van onze grote sociale waarden. Door de geschiedenis heen heeft het de mensheid kracht en vooruitgang gebracht. Gebrek aan solidariteit, of het tegenovergestelde ervan, vijandschap, heeft de wereld onnoemelijk veel leed bezorgd. Er is ook nog de tussenvorm, onverschilligheid, gebrek aan belangstelling in de ander, die kansen voor samenwerking en vriendschap doet missen.
Sommige vormen van solidariteit zijn natuurlijk, zelfs aangeboren, zoals de saamhorigheid in gezinnen, families en kleinere, homogene gemeenschappen. Die solidariteit bestond van oudsher. En vaak vormden mensen en groepen buiten die kleine kringen een bedreiging en moesten geweerd of bevochten worden.
Slavernij en kolonialisme zijn de grote, negatieve geschiedkundige gebeurtenissen, die onnoemelijke ellende hebben gebracht en vaak maatschappelijk nog steeds doorspelen.
Geleidelijk aan begon de cirkel van solidariteit zich te verwijden: handel, geloofsverkondiging, studie, en later toerisme gingen een andere kijk ontwikkelen op de niet nabije medemens.
Volkeren die overwegend geknecht en uitgebuit waren, begonnen voor hun onafhankelijkheid en gelijkheid op te komen. Religieuze en maatschappelijke instanties gingen helpen met hun emancipatie. De frequentie van de contacten nam door allerlei activiteiten toe en het is een wet van Meden en Perzen dat omgang met anderen ons gewoonlijk dichter bij elkaar brengt. Het tegendeel is waarschijnlijk: dat hoe langer men van vrienden, kennissen en vreemden afgesloten is, hoe groter de kans dat onze positieve gevoelens afzwakken.
Het toenaderen tot vreemden is een ietwat complex psychologisch proces: een flink deel van de mensen durft het niet meteen aan met vreemden om te gaan: sociale drempelvrees. Het verschijnsel van onzekerheid en gebrek aan zelfvertrouwen vermindert de moed buiten zichzelf te treden. En dat kun je dan rechtvaardigen door negatieve gevoelens en opvattingen over de ander te ontwikkelen. Men wil eigenbelang en identiteit versterken door de ander negatief te bekijken en te behandelen. Dit is een fundamentele sociale werkelijkheid. Mensenrechten en wetgeving kunnen het juiste gelijkheidsgedrag promoten, in de praktijk blijft er helaas toch vaak een zekere informele discriminatie, zoals blijkt bij minderheden in de Verenigde Staten, Europa en elders ter wereld.

Hoe kom je tot grotere solidariteit? Misschien zijn er verstandelijke redenen om met vreemden op te trekken in activiteiten, projecten en ondernemingen. Waarschijnlijk dan een win-win situatie.
Als het op het gevoelsmatige aankomt, heb het lef en de belangstelling met vreemden om te gaan, ze op te zoeken, er eens praatje mee maken. Ze tegemoet treden met open vizier.
En als angst en onzekerheid parten spelen, krik je zelfvertrouwen op, waardeer en bemin jezelf; je bent een volwaardige, waarschijnlijk zeer begunstigde wereldburger en je kunt elkaar goed doen door vriendelijkheid en eventueel ondersteuning.
Kortom vergroot je cirkel van sociale betrokkenheid.
N.B. Het begrip ‘solidariteit’ heeft het werk van de Verenigde Naties gedefinieerd sinds de oprichting van de Organisatie. De schepping van de Verenigde Naties bracht volkeren en naties bij elkaar om samen vrede, mensenrechten en sociaaleconomische ontwikkeling te promoten. In de context van globalisering en toenemende ongelijkheid, is het versterken van internationale solidariteit broodnodig.
Dit geldt ook in ons dagelijks leven: degenen die het meeste lijden of het minste bezitten, hebben recht op hulp van de meest bevoordeelden, zoals de meesten van ons zijn.

Internationale Dag van de Mensenrechten (10-12-2024)

Op zondag 10 december vieren we de 76ste verjaardag van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens (UVRM). De proclamatie van deze rechten in 1948 was een mijlpaal in de wettelijke erkenning van de waardigheid van de mens. Na de gruwelijke Tweede Wereldoorlog was het de weduwe van President Roosevelt, Eleanor, die een sleutelrol speelde in de formulering en proclamatie van deze basisrechten door de Verenigde Naties.
De Verklaring was en is van universele betekenis, omdat ze altijd en overal geldig is, voor alle landen en volken. De erkenning van gelijke en onvervreemdbare rechten voor alle leden van de menselijke familie wordt erkend als de basis voor vrijheid, rechtvaardigheid en vrede.
De Verklaring is kort, bevat slechts dertig artikelen en heeft geen bindende wetskracht. Die legale binding is wel gekomen door VN-verdragen die nadien zijn opgesteld over een groot aantal onderwerpen, zoals burger- en politieke rechten; economische, sociale en culturele rechten; discriminatie, foltering, gehandicapten, senioren, kinderen en migranten. Er zouden nog meer rechten bij kunnen komen, zoals het recht op vrede, op een ontwapende planeet en de rechten van toekomstige generaties.
Terwijl verdragen vooral volkenrechtelijke betekenis hebben en primair voor overheden van belang zijn, kunnen een aantal mensenrechten ook op gezins- en persoonlijk niveau toegepast worden, zoals vrijheid van meningsuiting en van geloof. Uiteindelijk zijn de mensenrechten bedoeld voor de bescherming van het individu.

Het College voor de Rechten van de Mens is het mensenrechteninstituut van Nederland. (https://www.mensenrechten.nl/). Het bestaat sinds 1 oktober 2012. Als onafhankelijke toezichthouder belicht, beschermt en bevordert het College de mensenrechten in Europees en Caribisch Nederland. Daarnaast oordeelt het over discriminatieklachten.
Rechten brengen plichten met zich mee. Artikel 29 van de Universele Verklaring stelt: ’Eenieder heeft plichten jegens de gemeenschap, zonder welke de vrije en volledige ontplooiing van zijn persoonlijkheid niet mogelijk is’.
Op persoonlijk niveau kunnen die rechten als tweevoudig gezien worden; ten eerste ervoor te zorgen dat men de rechten passief en/of actief uitoefent, bijvoorbeeld het recht op vrije meningsuiting. Een ander voorbeeld is het recht op een adequate levensstandaard, via een betaalde baan of via sociale voorzieningen.
Ten tweede kunnen deze rechten behalve voor individueel of familiaal genot, ook ten behoeve van anderen worden verdedigd en uitgeoefend.
Je zou vanwege hun algemeenheid de begrippen in de Universele Verklaring als waarden kunnen bestempelen, de uitwerking ervan in mensenrechtenverdragen als normen. Maar hoe breng je de samenleving en het individu ertoe het gewenste gedrag te vertonen. Want, ondanks continue vooruitgang, is er nog een wereld te winnen voor een betere naleving van die waarden en normen, zowel wat landen als wat personen betreft. Volgens de bekende theoloog Hans Küng hebben de Verenigde Naties door de Universele Verklaring en daaropvolgende Verdragen een enorme bijdrage aan globale vooruitgang geleverd. Niettemin, vond hij, dat een wereldethiek, die meer is dan alleen maar rechten, nog ontbrak. Rechten bestaan op het niveau van wetten en sancties. Hoewel die belangrijk zijn, maken de afwezigheid van eerlijkheid, innerlijke overtuiging en onvoorwaardelijke criteria het moeilijk om mensenrechten te verwezenlijken. Bijgevolg heeft de wereld een ethische basis nodig om de mensenrechten veilig te stellen, aldus Küng.
Het aankweken van deugden zou een waardevolle stap zijn in de versterking van de ethiek in het algemeen en van de mensenrechtenethiek in het bijzonder, omdat deugden het gedrag grondvesten op innerlijke overtuiging en persoonlijke motivatie. We denken hierbij aan de lijn van deugden: openheid, verdraagzaamheid, respect, beleefdheid, empathie en altruïsme. En aan de lijn rechtvaardigheid, integriteit en eerlijkheid.
De ons aangeboren zucht naar macht en rijkdom, op zowel maatschappelijk als persoonlijk niveau, wordt vaak prioriteit gegeven boven mensenrechten. Politieke en maatschappelijke instanties zijn nodig voor de bescherming en uitoefening van mensenrechten. Ze moeten evenwel hand in hand gaan met persoonlijke overtuigingen en gedrag. Deugden kunnen daarbij een handje helpen.
Laten we hopen dat mensenrechten hoog in het vaandel blijven staan van de Nederlandse overheid. We kunnen er zelf een bijdrage aan leveren!

Internationale Dag van de Afschaffing van de Slavernij (2-12-2024)

Moderne slavernij neemt toe

De laatste schattingen van de I.L.O. tonen aan dat er de laatste vijf jaar wereldwijd een significante toename is geweest in gedwongen arbeid en gedwongen huwelijken. Tien miljoen meer mensen waren in moderne slavernij in 2021 vergeleken met 2016. Dat brengt het totaal wereldwijd op 50 miljoen. Vrouwen en kinderen zijn extra kwetsbaar. Volgens de ILO waren er 27.6 miljoen mensen in gedwongen arbeid in 2021. Tussen 2016 en 2021 nam het aantal met 2.7 miljoen toe, vooral door gedwongen private arbeid
Hoewel moderne slavernij niet door de wet gedefinieerd is, wordt het als overkoepelende term gebruikt die verschillende praktijken bestrijkt zoals gedwongen arbeid, schuldslavernij, gedwongen huwelijken en mensenhandel. In essentie verwijst het naar situaties van uitbuiting die een persoon niet kan weigeren of ontgaan vanwege dreigingen, geweld, dwang, bedrog en/of misbruik van macht.
Moderne slavernij vindt plaats in bijna ieder land ter wereld, en snijdt door etnische, culturele en religieuze verschillen. Meer dan de helft (52 %) van alle gedwongen arbeid en een kwart van alle gedwongen huwelijken zijn in landen met een bovengemiddeld of hoog inkomen.

De wereldwijde, jaarlijkse winst van gedwongen arbeid wordt geschat op $ 236 miljard
Dit bedrag vertegenwoordigt het loon, dat in feite van slavenarbeid wordt gestolen, in het bijzonder van degenen die al worstelen om hun gezinnen te onderhouden. Voor migrant-gezinnen betekent het dat minder geld naar hun families kan worden overgemaakt. Daar komt nog bij dat, vanwege de illegale aard van deze winsten, regeringen belastinginkomsten derven. Deze besparingen door exploitanten kunnen verdere uitbuiting stimuleren, misdaad-netwerken in stand houden en de rechtsstaat ondermijnen.

Er is geen continent dat voor het probleem van gedwongen arbeid gespaard wordt. De Azie en Pacific regio heeft het hoogste aantal met 15.1 miljoen, gevolgd door Europa en Centraal Azië (4.1 miljoen), het Amerikaanse continent met 3.6 miljoen en de Arabische Staten met 0.9 miljoen.
De meeste gedwongen arbeid vindt plaats in de private sector, met 86 % van de gevallen, 63 % voor uitbuiting van arbeid en 23 % voor seksuele uitbuiting. Door de staat gedwongen arbeid neemt de overige 14% voor haar rekening. De belangrijkste sectoren die er bij betrokken zijn, betreffen industrie, diensten, landbouw en huishoudelijk werk. Samen zorgen ze voor 89% van gedwongen arbeid. Er zijn ook nog kleinere sectoren zoals gedwongen bedelen en betrokkenheid bij illegale activiteiten
Bijna een op de acht personen in gedwongen arbeid is een kind. Meer dan de helft van deze kinderen bevinden zich in commerciële seksuele uitbuiting.

Moderne vormen van slavernij
Het verschijnsel slavernij is geëvolueerd en heeft zich in de geschiedenis in diverse vormen gemanifesteerd. Vandaag aan de dag hebben zich nog enkele traditionele vormen van slavernij gehandhaafd, terwijl andere in nieuwe vormen zijn getransformeerd. De VN mensenrecht- organisaties hebben de hardnekkigheid van traditionele slavernijvormen gedocumenteerd, vaak nog ingebed in traditionele geloofsvormen en gewoontes. Deze vormen van slavernij zijn het resultaat van langdurige discriminatie tegen de meest kwetsbare groepen in de samenleving, zoals een lage kastes, etnische minderheden en inheemse bevolkingen.

Gedwongen arbeid

Naast traditionele vormen van gedwongen arbeid, zoals gebonden arbeid en schuldslavernij bestaan er nu meer eigentijdse vormen van gedwongen arbeid , zoals migrant arbeiders die verhandeld zijn voor economische uitbuiting van elke soort in de wereldeconomie: arbeid in huishoudelijke dienstbaarheid, de bouwsector, de voedsel- en kledingindustrie, de landbouwsector en gedwongen prostitutie.

Mensenhandel

Handel in mensen houdt in de recrutering, transport, transfer, huisvesting of ontvangst van personen, door middel van dreiging, geweld of andere vormen van dwang ten behoeve van uitbuiting. Uitbuiting houdt ook in prostitutie van anderen of andere vormen van seksuele uitbuiting, gedwongen arbeid of diensten, slavernij of praktijken overeenkomstig slavernij, dienstbaarheid of de verwijdering van organen. De toestemming van de verhandelde persoon voor uitbuiting is irrelevant en als de verhandelde persoon een kind is, is het zelfs een misdaad zonder het gebruik van geweld.

Kinderarbeid

Wereldwijd werkt één op de tien kinderen. De meerderheid van hedendaagse kinderarbeid is voor economische uitbuiting. Het gaat in tegen de Conventie over de Rechten van Kinderen, die ervan uitgaat ‘dat het recht van het kind is om beschermd te zijn tegen economische uitbuiting en van het uitvoeren van werk dat waarschijnlijk gevaarlijk is, dat het onderwijs interrumpeert of dat schadelijk is voor de gezondheid van het kind of zijn/haar fysieke, mentale, spirituele, morele of sociale ontwikkeling’.

Er zijn natuurlijk overgangsvormen tussen het vrije leven en slavernij, die ook niet aangenaam zijn voor betrokkenen maar niet onder de definitie vallen van slavernij. Dat bestrijkt grotere aantallen mensen en dan krijgen we te maken met lichtere vormen van menselijke uitbuiting en armoede.

Thanksgiving Day is een jaarlijkse nationale feestdag in de Verenigde Staten en Canada die de oogst en andere zegeningen van het afgelopen jaar viert. Amerikanen denken in het algemeen dat hun Thanksgiving is gemodelleerd op het oogstfeest in 1621 dat de Engelse kolonisten (Pilgrims) uit Plymouth samen vierden met de Wampanoag indianen.
Deze Amerikaanse feestdag is rijk in legende en symboliek. Het traditionele Thanksgiving gerecht bestaat uit kalkoen met broodvulling, aardappelen, zure bosbessen en pompoen cake. Wat betreft mobiliteit, is deze feestdag vaak de drukste van het jaar, als gezinsleden dan samen komen uit alle delen van het land en zelfs het buitenland. Dit heeft te maken met het feit dat de V.S. steeds stedelijker werden en familieleden steeds verder uit elkaar kwamen te wonen.
Thanksgiving wordt gevierd op de vierde donderdag van november, dit jaar op donderdag de 28ste. De religieuze wortels van het feest zijn afgezwakt, waardoor immigranten van velerlei oorsprong aan deze gemeenschappelijke traditie deel kunnen nemen. Het feest is nu geëvolueerd in een moderne feestdag met de nadruk op een uitgebreide, smakelijke maaltijd en het doorbrengen van tijd met de familie.
Helaas roept voor veel indianen de feestdag een erfenis op van racisme, geweld, genocide en mishandeling. In de jaren zeventig rond het tweede eeuwfeest van de Amerikaanse onafhankelijkheid, begonnen indianen bijeen te komen om een rouwdag te houden, een traditie die bekend staat als ‘Unthanksgiving Day’.
Behalve in de V.S. en Canada wordt deze dag ook gevierd, op variabele datums, in Grenada, Sint Lucia en Liberia. Gelijksoortig genaamde dagen worden ook gevierd in Japan en Duitsland
Veel van de Pilgrims die migreerden naar de Plymouth Plantation woonden in Leiden van 1609 t0t 1620 en hadden hun gegevens van de burgerlijke stand geregistreerd in de Pieterskerk aldaar. Als herinnering daaraan wordt ieder jaar een niet-religieuze dankzeggingsdienst in de Pieterskerk gehouden. Daarbij wordt de gastvrijheid die de Pelgrims in Leiden ondervonden op hun tocht naar Amerika gememoreerd.

Thanksgiving wordt ook waargenomen door orthodox Protestantse kerken in Nederland op de eerste woensdag in november (Dankdag). Het is geen openbare feestdag.
Het zou fijn zijn als we in Nederland ook een openbare feestdag zouden hebben om onze dankbaarheid uit te drukken voor de gulle gaven die ons ten deel vallen. Vergeleken met de meeste aardbewoners, leven we, ondanks allerlei probleempjes, relatief in een aards paradijs.
Er zijn honderden wetenschappelijke studies gemaakt naar de positieve effecten van dankbaarheid. Je dankbaar voelen wordt gelinkt aan minder stress, diepere slaap en een betere gezondheid. Het maakt mensen vriendelijker, hulpvaardiger en minder materialistisch. Dankbaarheid is een positieve emotie net zoals blijdschap en liefde. De Amerikaanse psycholoog Robert Emmons doet al 15 jaar onderzoek naar de effecten van dankbaarheid. Hij zegt dat het erom gaat, dat we, net als bij zelfcompassie, dankbaarheid als een levenshouding ontwikkelen. Dankbaarheid is een keuze en een manier van leven. Het is een vorm van bewustzijn. Volgens Emmons zijn de volgende effecten door oefening in dankbaarheid aangetoond: vitaler en enthousiaster; het vaker bereiken van persoonlijke doelen; beter kunnen omgaan met stress; eer waardering voor zichzelf; genereuzer en vriendelijker zijn en het hebben van hechtere relaties; langer genieten van positieve ervaringen; een gezonder hart hebben en veerkrachtiger zijn.
Sonja Lyubomirsky – hoogleraar psychologie aan de universiteit van Californië – is in haar onderzoeken tot de conclusie gekomen dat geluk voor 50% genetisch bepaald is. Een klein deel, namelijk 10%, wordt beïnvloed door (leef)omstandigheden. En op de overige (maar liefst) 40% kun je zelf invloed uitoefenen
Hoe kunnen we dan die overige 40% zodanig beïnvloeden dat we in ons dagelijkse leven gelukkiger worden.
Lyubomirsky omschrijft in haar boek ’De maakbaarheid van het geluk’ 12 strategieën voor een gelukkig leven die gestaafd zijn op gedegen onderzoek. Dit zijn allemaal mooie en praktische aanpakken zodat je een positieve invloed realiseert op hoe gelukkig je bent. Maar de top 3 zijn:
Nr.3: lange termijn doelen, waar je geëngageerd aan werkt.
Nr. 2: positieve, versterkende en verruimende gedachtes.
En Nr 1: dankbaarheid.

Martin Seligman is de grondlegger van de positieve psychologie. Hij vond dat er in de psychologie te weinig aandacht was voor wat mensen gelukkig maakt (de overgrote meerderheid van de onderzoeken richt zich op psychische stoornissen). In de vele psychologische onderzoeken die volgden, sprong dankbaarheid eruit als een eigenschap met opvallend veel positieve effecten.
• minder last van stress
• gelukkiger
• betere relaties
• positieve verwachtingen over de toekomst
• minder angst en depressie
• niet-materialistisch ingesteld
• niet snel jaloers
• behulpzaam
• inlevingsvermogen
• vergevingsgezind
• goed omgaan met tegenslag
Dankbaarheid blijkt meer een oorzaak te zijn dan een gevolg van deze kenmerken. Wanneer we onze aandacht richten op al het positieve, gebeurt er blijkbaar een hoop goeds.
Dankbaarheid ‘werkt’ alleen maar als het echt is. Wanneer het een trucje is die je inzet in de hoop gelukkiger te worden, dan is het effect klein. Maar wanneer dankbaarheid een authentieke levensinstelling wordt, dan is dat heel krachtig.
Door ‘dankjewel’ te zeggen, erkennen we de gaven die in ons leven komen en, bijgevolg ook, de waarde van andere mensen. Dankbaarheid kan ons minder doen focussen op ons zelf en meer op anderen, een kenmerk van nederige mensen. Een recente studie kwam tot de conclusie dat dankbaarheid en nederigheid elkaar wederkerig versterken.

Internationale Dag tegen Vrouwengeweld (25-11-2024)

Op 25 november viert de wereld de Dag van de Verenigde Naties voor de Uitroeiing van Geweld tegen Vrouwen en Meisjes.
Geweld tegen vrouwen en meisjes is een van de meest wijdverspreide, aanhoudende en verwoestende aantastingen van de mensenrechten in de wereld van vandaag. Het is een gevolg van discriminatie en van voortdurende ongelijkheid tussen mannen en vrouwen.
Dit geweld is grotendeels verborgen vanwege gebrek aan vervolging, zwijgen, stigma en schaamte die het omgeven. Het kan zich manifesteren in fysieke, seksuele en psychologische vormen, die omvatten:

• Intiem partnergeweld (slaag, psychologische mishandeling, huwelijksverkrachting, vrouwenmoord);
• Seksueel geweld en pesten (verkrachting, gedwongen seksuele handelingen, ongewenste seksuele toenaderingen, pedofilie, gedwongen huwelijken, straatagressie, stalking, cyberpesten);
• Mensenhandel (slavernij, seksuele uitbuiting);
• Vrouwenbesnijdenis (sinds 2016 met 15% toegenomen);
• Kindhuwelijken wereldwijd;
• Schattingen geven aan dat wereldwijd 35 % van vrouwen (735 miljoen) fysiek en/of seksueel geweld van een intieme partner, of seksueel geweld door een niet-partner, in hun leven hebben meegemaakt. In oorlogs-, conflict en rampengebieden hebben zelfs 70% van vrouwen fysiek of seksueel geweld ervaren;
• Sommige vrouwen en meisjes, zoals die in kwetsbare situaties of humanitaire crises, migranten, LGTBI, inheemse bewoners, gehandicapten, lopen een groter risico. Wereldwijd hebben vrouwen die fysiek of seksueel mishandeld zijn door hun partner, een twee maal zo grote kans op abortus, bijna twee maal zoveel kans op depressie en in sommige streken anderhalf maal zoveel kans om HIV/AIDS op te lopen, vergeleken met vrouwen die geen geweld van hun partner ondervonden;
• Ten minste 51.000 vrouwen werden in 2023 vermoord door hun partner of een familielid, d.w.z. één vrouw per tien minuten;
• Meisjes lopen een verhoogd risico: één op de vier adolescente meisjes wordt misbruikt door hun partner;
  
• Deze gesel van geweld is nog erger geworden in bepaalde omgevingen, met inbegrip van de werkplek en online; en het probleem is nog verergerd door conflicten en klimaat verandering.
• Nederland
• 
  Het lijkt er evenwel sterk op dat fysiek en/of seksueel geweld in Nederland minder voorkomt dan in armere landen. Bij ons en andere welvarende landen speelt psychologisch geweld een relatief grotere rol. Dit wordt geïllustreerd door de actuele #metoo campagnes. In Frankrijk zijn momenteel omvangrijke protesten tegen vrouwenmishandeling gaande. In de publicatie Geweld tegen vrouwen. Europese onderzoeksgegevens in Nederlandse context zette Atria de belangrijkste cijfers uit Europese onderzoek op een rij en vergeleek dezen met onder andere Nederlandse onderzoeksgegevens. Het onderzoekrapport ‘Violence against women’ is het meest recente onderzoek en geeft een actueel beeld van aard en omvang van geweld tegen vrouwen.
  Enkele opvallende uitkomsten:
  • 45% van alle vrouwen maakte ooit in haar leven fysiek en/of seksueel geweld mee;
  • Bijna driekwart (73%) is ooit seksueel geïntimideerd;
  • Eén op de tien vrouwen is ooit in haar leven verkracht;
  • Eén op de vijf vrouwen is ooit fysiek mishandeld door een partner of ex-partner;
  • 3% van de vrouwen heeft het afgelopen jaar uit angst voor geweld het eigen huis wel eens vermeden;
  • In de meeste gevallen is de pleger een man;
  • Eén op de vier vrouwen maakte ooit stalking mee;
  • Eén op de drie jonge vrouwen (18-29 jaar) maakte een vorm van cyber intimidatie mee;
  
• De eigen woonomgeving blijkt relatief de gevaarlijkste plek voor vrouwen en meisjes. Plegers van geweld tegen vrouwen zijn in veel gevallen de partner, de ex-partner of andere bekenden afkomstig uit de familie- of vriendenkring.
  Het is duidelijk dat we ons uiterste best moeten doen zowel fysiek/seksueel als psychologisch geweld tegen vrouwen en meisjes te verminderen en te voorkomen. De grotere openheid hierover in de samenleving, de grotere bereidheid van vrouwen aangifte te doen en de beschikbaarheid van beschermende instanties zijn positieve ontwikkelingen. Het is evenwel een hardnekkig probleem met taaie wortels in de samenleving en in de aard van de persoon. Seksualiteit is een primaire drijfveer. Hoewel het gedrag van vrouwen en meisjes sterk geëvolueerd is, speelt de man nog een overwegende rol in de toenadering tussen de seksen en speelt de factor ‘macht’ een belangrijke rol. In openlijke vorm heeft de man nog veel macht aan zijn kant. En zoals het spreekwoord zegt, macht corrumpeert, ook in de verhoudingen tussen de seksen.
  Er zijn waarschijnlijk ook situaties waarin beide partijen zich overgeven aan psychisch geweld, zoals in moeilijk lopende huwelijken en vechtscheidingen
  Als de samenleving van alle vormen van fysiek/seksueel en psychologisch geweld gespeend zou zijn, zouden we, met een lichte overdrijving, in het aards paradijs wonen. Maar dan valt er nog het één en ander te doen, zoals de verbetering van houdingen en verfraaiing van ons gedrag ten aanzien van het andere geslacht. Ook een realistische kijk op liefde, verliefdheid en huwelijk, meer ruimdenkendheid, meer zelfbeheersing, meer altruïsme en zeker ook meer vergevingsgezindheid. Allemaal deugden waarin we ons kunnen oefenen. Je geluk kan er door bepaald worden, ook en vooral als het over samenleven met anderen gaat.

Internationale Herdenkingsdag voor Verkeersslachtoffers (17-11-2024).

Op de derde zondag in november is er de jaarlijkse Internationale Dag van verkeersongelukken. Die Dag is bedoeld om diegenen te gedenken die overleden of gewond raakten van verkeersongelukken evenals het lot van hun naasten die met de consequenties daarvan te maken hadden. Het betreft niet alleen personen en families maar ook overheidsinstellingen en niet-gouvernementele organisaties die deze Dag met activiteiten opluisteren

Achtergrond

• Ongeveer 1.2 miljoen mensen sterven jaarlijks wereldwijd als een gevolg van verkeersongelukken. Het meest kwetsbaar is Afrika, het minst Europa.
• Het is de leidende doodsoorzaak wereldwijd voor kinderen en jonge mensen tussen 10 en 24 jaar en de derde belangrijkste doodsoorzaak tussen 30 en 44 jaar
• Onder mannen zijn er drie keer meer dodelijke ongelukken dan onder vrouwen
• Tussen de 20 en 50 miljoen mensen lijden aan niet-dodelijke verwondingen, waarvan velen met een handicap
• Verkeersongelukken kosten de meeste landen 3% van hun bruto nationaal product (Nederland 2% = 15-20 miljard)
• Meer dan de helft van alle dodelijke verkeersongelukken treffen kwetsbare weggebruikers, met inbegrip van voetgangers, fietsers en motorrijders.
• De Algemene vergadering van de V.N. heeft de halvering van het aantal doden en gewonden bij verkeersongelukken als doel gesteld voor 2030.).

---

Er zijn diverse omstandigheden en gedragingen die de omvang van verkeersongelukken en slachtoffers bepalen. Er is menselijke fout, leeftijd, wegomstandigheden, alcohol- en drugsgebruik, snelheid, gebruik van veiligheidssystemen, kwaliteit vervoersmiddelen, handhaving verkeersregels , preventie, hulp bij ongelukken, etc

Aantal ongelukken in het verkeer in Nederland
In het verkeer in Nederland komt elk jaar een groot aantal ongelukken voor. Jaarlijks raken meer dan 430.000 personen (18+) betrokken bij een verkeersongeluk. In 2023 vielen er 684 doden in het verkeer in Nederland. De meeste slachtoffers vielen onder de fietsers (270).
Hiervan belanden zo’n 130.000 mensen op de spoedeisende hulp; voor 110.000 was dit zeer stressvol.
Er zijn twee omstandigheden die opvallen.
Allereerst de enorme verbetering in verkeersveiligheid in Nederland. In de jaren 70 van de vorige eeuw waren er jaarlijks meer dan 3000 verkeersdoden (2023: 684) met een veel lagere verkeersintensiteit (3.5 miljoen motorvoertuigen, 11 miljoen 2024).Dat is ontzagwekkend en te danken aan omvangrijke verbeteringen in alle aspecten van het verkeer: aantal voertuigen, kwaliteit van het wegennet, handhaving verkeersregels, kwalitatief betere rijopleidingen en examens, betere kwaliteit en rijhulpsystemen van auto’s.
Het tweede punt wat opvalt is het rijgedrag van chauffeurs. In de jaren zeventig leek het drukke verkeer in nauwe stadscentra met vaak oorverdovend claxonneren een soort wild west, a ‘struggle for life’.
Op de drukke, maar riante autowegen nu loopt het, afgezien van files, gewoonlijk soepel. Men geeft er vaak gelegenheid voor invoegen vanuit zijwegen, er wordt niet geclaxonneerd en het is makkelijk rijden en rustig. Wel wordt er veel de hand gelicht met de maximum snelheid, maar dat schijnt de veiligheid niet veel aan te tasten want op autosnelwegen was er maar een dodelijk ongeluk en op autowegen twee in 2023.
In de middelgrote stad waar ik woon is het verkeersgedrag vaak hoffelijk, vooral voor overstekende voetgangers en fietsers.
In feite heb ik het idee dat de verkeersorde en reglementen significant hebben bijgedragen aan een verbeterd maatschappelijk, en niet alleen verkeersgedrag. Het verkeer als een vormer van cool en deugdzaam gedrag!

EERBARE MORELE NAVIGATIE

Internationale Dag van Verdraagzaamheid (16-11-2024)

UNESCO Constitutie

Aangezien oorlog ontstaat in de menselijke geest, is het ook in de menselijke geest dat de verdediging van de vrede moet worden opgebouwd.

UNESCO Constitutie

Verdraagzaamheid of tolerantie is respect voor de rijke verscheidenheid van wereldculturen, en voor de verschillende manieren waarop mensen leven.
Ze bestaat op diverse niveaus, op persoonlijk en groepsvlak en het kan gaan over zowel futiliteiten als grote waarden. Universele tolerantie erkent de mensenrechten en fundamentele vrijheden. Dat betekent een vredescultuur en geweldloosheid, de toepassing van de rechtsstaat en wereldburgerschap, de promotie van inclusieve en niet discriminerend onderwijs en de verspreiding van onpartijdige informatie.
Tolerantie is harmonie in verscheidenheid. Het is niet alleen een morele plicht, maar tevens een politiek en wettelijk vereiste. Verdraagzaamheid is de deugd die vrede mogelijk maakt en bijdraagt aan de transformatie van een oorlogs- in een vredescultuur. Vrede is niet vanzelfsprekend. Het is een keuze die telkens opnieuw gemaakt moet worden, een alledaagse beslissing zelfs om te gaan voor een oprechte dialoog met individuen en groepen.

Verdraagzaamheid heeft vijf kenmerken: actief zijn (het is niet passief), bewustzijn (d.w.z ethische reflectie), respect, acceptatie van de ander en zelfcontrole. Uit een onderzoek van de Groningse Universiteit in 2008 over het verband tussen deugden en de integratie van minderheden kwam naar voren dat alle groepen in dat onderzoek de deugd respect belangrijk vonden. Samen met openheid wordt het gezien als de beste mogelijkheid om de relatie tussen de verschillende bevolkingsgroepen te verbeteren

In staat zijn elkaars verschillen te accepteren kan een gunstig effect hebben op het welzijn. Dat komt geregeld voor in het dagelijks leven.Verdraagzaamheid verwijdert zelf opgerichte mentale barrières, stelt in staat ruimer te denken en een grotere innerlijke vrede te bereiken. Verdraagzaamheid leidt tot minder stress en een grotere mate van geluk in de gemeenschap. Het wordt gestimuleerd door kennis, openheid, communicatie en vrijheid van denken, geweten en geloof.
Verdraagzaamheid is een continu engagement om met elkaar van gedachten te wisselen ondanks tekorten aan begrip en andere hindernissen. Wanneer gewelddadig extremisme boodschappen verspreidt van haat en intolerantie, als mensen lijden onder vervolging, uitsluiting of discriminatie op basis van hun geloof of achtergrond, dan moeten wij een andere boodschap brengen, een open oproep voor verdraagzaamheid.

‘Alle Menschen werden Brüder’ !

Dag van de Heiligen (01-11-2024)

Lang is de weg der opvoeding door voorschriften, kort en doeltreffend echter door voorbeelden.
Seneca

Allerheiligen is een christelijke feestdag waarop alle heiligen (ruim 100 000) van de rooms-katholieke kerk gezamenlijk worden vereerd en herdacht.
Het feest wordt sinds de achtste eeuw gevierd. Op Allerzielen (2 november) worden alle gestorven herdacht. Allerheiligen en Allerzielen zijn de dagen waarop in de rooms-katholieke kerk de onderwerpen dood en leven na de dood aan de orde komen.
Paus Gregorius IV riep Allerheiligen in 837, in navolging van de Byzantijnse Kerk, uit als algemene en officiële rooms-katholieke gedenkdag voor alle heiligen en stelde de datum vast op 1 november.

Rooms-katholiek feest

Allerheiligenavond wordt in het Engels Halloween * genoemd.
In Engeland heeft Halloween zich sinds de Reformatie in de zestiende eeuw als wereldlijk feest verder ontwikkeld. Nadat het door (Ierse) kolonisten naar Amerika was overgebracht, heeft het zich de laatste decennia van daaruit weer over Europa verspreid. Met de kerkelijke feesten heeft het huidige Halloween niets meer te maken.

In de Protestantse kerk wordt Allerheiligen niet gevierd, omdat ze heiligenverering afwijst.

Met de geringere deelname aan kerkelijke activiteiten, zijn ook de heiligen wat in de vergetelheid geraakt. Vroeger namen ze een belangrijke plaats in het (godsdienstig) leven in. Je kreeg bij de doop de namen van één of meer heiligen, waarvan je dagelijkse (roep)
naam werd afgeleid. En in plaats van de verjaardag, vierde men de naamdag van ‘zijn/haar’ heilige.
Het leven van de heiligen werd herdacht en als voorbeeld gesteld voor een goed christelijk leven. Robert Ellsberg beschrijft in zijn ‘Het Geluk is met de Heiligen’ dat je een aantal zaken van heiligen in het algemeen kunt leren, zoals leven, loslaten, werken, liefhebben, lijden en sterven.
In plaats van heiligen in de Katholieke Kerk hebben we nu vooral voorbeeldpersonen op het gebied van sport, vermaak, wetenschap en business. Minder op het gebied van hoogstaand en integer gedrag, hoewel Moeder Theresa en Paus Franciscus hoge ogen gooien. Er leven ook talloze ‘rolmodellen’ onder ons die een integer en voorbeeldig leven leiden. Heel waarschijnlijk hebben we zelf ook de potentie om gedragsmatig uit te blinken. Onze levensopdracht bestaat er eigenlijk uit ons te ontplooien tot steeds deugdzamere personen. Zo zag de grote Griekse filosoof Aristoteles, Vader van de Deugden, die ontplooiing om echt gelukkig te worden.

*Een dag waarop het griezelen centraal staat is Halloween (jaarlijks op 31 oktober). Dit verhaal verklaart de oorsprong van het feest. Op een nacht ontmoet een Ierse man de duivel die bezit van zijn ziel wil nemen, maar de man is hem elke keer te slim af. Na zijn dood is hij echter welkom in hemel noch hel en is hij gedoemd eeuwig rond te dolen. Hij vraagt aan de duivel een lampje dat hij in een uitgeholde raap (pompoen) plaatst: de lampion die nog steeds met Halloween gebruikt wordt.

(met referentie naar www.beleven.org)

Dag van de Verenigde Naties (24-10-2024)

Donderdag, 24 oktober is het 79 jaar geleden dat de Verenigde Naties werd opgericht.
De oprichting was een akte van bezinning door de overwinnaars na het trauma van de Tweede Wereldoorlog. De vijf overwinnaars verzekerden zichzelf wel van een blijvende controle op de internationale gang van zaken via hun vetorecht in de Veiligheidsraad. Nooit meer oorlog klonk het; de V.N. zou het grootste leger in de wereld krijgen om mogelijk gevaarlijke conflicten het hoofd te kunnen bieden.
Het duurde niet lang of er ontstond een Koude Oorlog tussen het Westen en de Sovjet Unie. De Veiligheidsraad (VR) werd daarbij voor een groot deel lam gelegd door het frequente gebruik van het vetorecht. Oorlogen konden daardoor weer de kop opsteken, gesponsord of gesteund door éen van de supermachten.
Niettemin heeft de Veiligheidsraad een groot aantal vredesmissies op touw gezet en nu zijn er ook nog zo’n 100.000 blauwhelmen in een tiental vredesoperaties. Wel zijn er klachten over een onevenwichtige vertegenwoordiging van continenten in de Veiligheidsraad , een vertegenwoordiging die nog hetzelfde is als in 1945. Al sinds de jaren negentig van de vorige eeuw wordt er continu onderhandeld over een betere vertegenwoordiging van rijke ontwikkelde ontwikkelde landen (Duitsland, Japan) en grote, opkomende landen in Afrika , Latijns Amerika en Azië. Maar het vlot niet: de veto-houders willen geen water in hun wijn doen.
De gedeeltelijke verlamming van de Veiligheidsraad heeft de functie van de V.N. om economische ontwikkeling te steunen niet echt in de weg gelegen. Daar heeft de V.N. steeds een belangrijke en in zekere zin toenemende rol gespeeld. Met de oprichting van nieuwe organisaties (onder meer milieu), en de uitbreiding van bestaande organisaties is de V.N., samen met haar 16 Gespecialiseerde Organisaties, uitgegroeid tot een wereldomspannend netwerk van planning, informatie en steun aan ontwikkeling. Met zo’n 125 employés en uitgaven van 67.5 miljard dollar spelen de V.N organisatie een belangrijke rol in de wereldontwikkeling. De duurzame ontwikkelingsdoeleinden (2015 -2030) zijn van deze huize. Ze zitten momenteel wel in lastig vaarwater en het is zeer twijfelachtig of de doeleinden in bereikt gaan worden.
Op het gebied van de mensenrechten heeft de V.N. ook een sleutelrol gespeeld. Allereerst door de proclamatie in 1948 van de Universele Rechten van de Mens en vervolgens door de ontwikkeling van een groot stelsel van verdragen. En er komen steeds nieuwe verdragen bij.

Wat staat er op het spel voor de toekomst? Het lijkt er bij de media op dat de kritiek op de V.N. toeneemt. De onevenredige vertegenwoordiging in de VR is er één van. Door gebruik van het vetorecht en de eenzijdige steun van de V.S. moet de V.N. machteloos toezien hoe er genocide in het Midden Oosten gepleegd wordt en haar steunprogramma aan de Palestijnse bevolking vernield wordt.
Het lijkt erop dat Israël, opgericht door de V.N. in 1948, op ramkoers ligt met de V.N. De uitspraken van het Internationale Hof van Justitie (V.N. onderdeel) liegen er voor Israël niet om en het lijkt in eerste instantie niet waarschijnlijk dat dit land die vonnissen zal respecteren. Dan wordt belangrijk wat de V.S. gaat doen. Het is niet te hopen, maar het is niet uitgesloten dat de V.S. de V.N. financieel lam gaat leggen om Israël te beschermen.
Daar zal dan wel verzet van andere leden tegen komen. De BRICS groep van landen heeft al kritiek geuit op de partijdigheid van de V.N. en die zouden een soort alternatieve of gemodificeerde V.N. kunnen oprichten.
De wereld zal door blijven draaien en multilaterale instellingen en arrangementen zullen steeds harder nodig worden.
Het belangrijkste is de wereldvrede te handhaven. Daar heeft de V.N. ,ondanks ernstige obstakels, een belangrijke rol in gespeeld. Jammer dat machtswellust voor een groot deel heeft verhinderd dat het oorspronkelijke ideaal gerealiseerd is geworden. Op naar betere tijden!

Internationale Dag van de uitroeiing van de armoede (17-10-2024)

Met armoede heb je niet genoeg geld om in je basisbehoeften te voorzien, zoals voedsel, kleding en onderdak.
Armoede wordt geassocieerd met een serie gezondheidsrisico’s, met inbegrip van verhoogde risico’s voor hartziektes, diabetes, hoge bloeddruk, kanker, kindersterfte, geestelijke aandoeningen, ondervoeding, lood vergiftiging, astma en gebitsproblemen.
Naast de duurzame gevolgen van kinderarmoede, hebben volwassenen die in armoede leven, een hoger risico van slechte gezondheid zoals overgewicht, roken, misbruik van verdovende middelen en chronische stress. Tenslotte ervaren oudere volwassenen met lagere inkomens hogere handicap aantallen en overlijdens.
Wat zijn de oorzaken van armoede?

• Gebrekkig onderdak
• Beperkte toegang tot schoon water
• Voedsel onzekerheid
• Fysieke handicaps
• Gebrekkige toegang tot gezondheidszorg
• Werkeloosheid en beperkte economische kansen
• Afwezigheid van sociale voorzieningen
• Gender discriminatie

Deze factoren versterken elkaar, waardoor mensen gevangen raken in een cyclus van ontbering en hun vermogen om uit armoede te breken zonder externe interventies en ondersteuning wordt belemmerd.
Dit komt vaak door een onzeker arbeidscontract, slecht betaalde baan, of het risico op onveilige en ongezonde arbeidsomstandigheden. Andersom is het ook zo. Armoede heeft invloed op de mogelijkheid om werk te vinden.
Op basis van onderzoek in de Veenkoloniën concludeert de Rijksuniversiteit Groningen dat de kans groot is dat armoede van generatie op generatie wordt doorgegeven.

De grote meerderheid van armen bevindt zich in Afrikaanse landen: Zuid Soedan, Burundi, Centraal Afrikaanse Republiek en Democratische Republiek Congo (DRC), maar ook Niger en Rwanda. Volgens een recente Wereldbank-studie zijn de 26 armste ontwikkelingslanden er in armoedebestrijding op achteruit gegaan.
In 2021 liepen 95,6 miljoen inwoners van de 27 lidstaten van de Europese Unie een risico op armoede of sociale uitsluiting. Dit komt neer op 21,7 procent van de bevolking in de EU-27.
Toen het huidige Nederlandse kabinet begon, had 6,1% van de mensen een inkomen onder de armoedegrens. Dat blijkt uit cijfers van het Centraal Plan Bureau (CPB). In 2024 zou dit percentage dalen naar 4,7%. Een zojuist gepubliceerde nieuwe definitie van armoede brengt dat percentage op 3.1%.
De regio Groningen spant de kroon: hier hebben 11 van de 27 gemeenten een bovengemiddeld armoedepercentage.
Rotterdam had het hoogste aandeel arme inwoners (10,9%), direct gevolgd door Amsterdam (10,5%) en Den Haag (10,3%). Deze hoge armoedepercentages hangen samen met de bevolkingssamenstelling in deze drie steden.
Om de doelstelling van het kabinet te halen, moet het armoedecijfer dalen naar 3,15% in 2030.

Hoe kunnen we armoede uitroeien?

De duurzame ontwikkelingsdoelen van de Verenigde Naties zijn een ambitieus streven om het aandeel van armen onder mannen, vrouwen en kinderen van alle leeftijden die in armoede leven ten minste te halveren. Daarbij wil men zich concentreren op de meest kwetsbare groepen, de basis hulpmiddelen en diensten verbeteren en gemeenschappen ondersteunen die conflict- en klimaat-gerelateerde rampen kennen.

Prioriteiten om armoede uit te roeien omvatten:

• Toegang verbeteren tot duurzame inkomensbronnen,
• Algemene toegang verlenen tot primaire sociale voorzieningen zoals onderwijs, gezondheidszorg en schoon drinkwater
• Kindervoeding verbeteren
• Emanciperen van vrouwen en meisjes
• Milieu programma’s verbeteren
• Kinderen in conflictgebieden helpen
• Kinderhuwelijken voorkomen
• Beschermende sociale voorzieningen treffen voor degenen die zichzelf niet kunnen helpen
  Volgens UNESCO, als alle studenten in lage-inkomens-landen alleen al maar konden lezen (en niets anders) dan zouden een geschatte 171 miljoen mensen uit de armoede geraken. Als alle volwassenen middelbaar onderwijs zouden hebben, zou de globale armoede meer dan gehalveerd worden

We moeten het (eerdere) goede nieuws niet weg laten. Sinds 2000 zijn zeven honderd miljoen mensen uit de armoede gekomen door versnelde economische ontwikkeling, vooral in China. De tien procent extreem armen betekent nog steeds wel zo’n 700 miljoen mensen.
Er is de laatste jaren een stilstand zo niet achteruitgang opgetreden in de omvang van de wereldarmoede.
Laten we ervoor helpen zorgen dat internationale samenwerking en sociaaleconomische investeringen, vooral in landen in opkomst daar weer een positieve draai aan gaan geven. Maar laten we tevens en vooral vrede op de hele wereld brengen, noodzakelijke basis voor werkgelegenheid en ontwikkeling.
Laten we ons ondertussen bewust zijn van de historisch uitzonderlijk welvarende situatie, waarin de overgrote meerderheid van ons, westerlingen en vooral Nederlanders, zich bevinden. Laten we niet vergeten solidair te zijn met de nog resterende armen hier en met de grote groep in de rest van de wereld.
Er is helaas ook een groeiende vermogenskloof tussen rijken en armen op wereldniveau en in de meeste landen. Het voorstel van Brazilië en de G20 om 3000 miljardairs een minimum belasting van 2% te laten betalen is een stap in de goede richting. Laten we ervoor proberen te zorgen dat de miljardairbelasting en andere progressieve maatregelen er snel komen!

---

Internationale Dag voor Geestelijke Gezondheid (10-10-24)

---

Deze dag beoogt de vitale relatie tussen geestelijke gezondheid en werk te belichten. Veilige, gezonde werkomgevingen kunnen functioneren als een beschermende factor voor geestelijke gezondheid. Ongunstige omstandigheden, met inbegrip van stigma, discriminatie en blootstelling aan risico’s zoals intimidatie en andere povere werkomstandigheden, kunnen belangrijke risico’s opleveren voor de geestelijke gezondheid. Met 60 % van de globale bevolking betrokken bij arbeid , is er haast bij om ervoor te zorgen dat het werk risico’s vermijdt tegen geestelijke gezondheid.
Slecht betaalde of onzekere banen ontbreekt het vaak aan voldoende bescherming, wat mensen in deze banen een groter gevaar oplevert voor psycho-sociale risico’s
Slechte geestelijke gezondheid kan leiden naar geringere prestaties, absenteïsme en groter verloop. Depressie en overmatige bezorgdheid alleen al leiden tot een verlies van ongeveer twaalf miljard werkdagen per jaar.
Gebrek aan ondersteuning voor mensen met geestelijke gezondheidsproblemen kan een negatieve invloed hebben op hun zelfvertrouwen, arbeidsvoldoening, arbeidspotentieel, absenteïsme en geschiktheid om werk te krijgen. Verzorgers en familieleden worden eveneens geraakt.
Hoewel regeringen en werkgevers de primaire verantwoordelijkheid hebben om geestelijke gezondheid op het werk te beschermen en te bevorderen, kunnen werknemers stappen ondernemen voor hun eigen welzijn. Methodes kan men aanleren om stress te beheersen en alert te zijn voor veranderingen in mentale gezondheid. Desgewenst kan hulp gezocht worden bij een vriend, familielid, collega of gezondheidsprofessional.
Volgens het Trimbos Instituut heeft bijna de helft (48%) van de volwassenen in Nederland (18-75 jaar) ooit in het leven één of meerdere psychische aandoeningen gehad. Stemmingsstoornissen en angststoornissen komen allebei bij ruim een kwart van de volwassenen voor. Middelenstoornissen komen minder vaak voor, 17% van de volwassenen krijgt hier ooit in z’n leven mee te maken.
In de afgelopen 12 maanden had ongeveer een op de vier volwassenen (26%) één of meerdere psychische aandoeningen. Dit komt overeen met bijna 3,3 miljoen volwassen Nederlanders van 18-75 jaar. Angststoornissen komen het vaakst voor, namelijk bij 15% van de volwassenen. Van alle specifieke psychische aandoeningen komt depressieve stoornis het vaakst voor (9%).
Vrouwen krijgen in hun leven vaker één of meerdere psychische aandoeningen dan mannen. Er zijn duidelijke verschillen tussen hoofdgroepen van aandoeningen: vrouwen hebben vaker een stemmings- of angststoornis, terwijl mannen vaker een middelenstoornis hebben. Ook hebben mannen vaker ADHD.
Over de afgelopen 12 maanden geldt in het algemeen: hoe ouder hoe kleiner de kans op één of meer psychische aandoeningen. Dit geldt voor de stemming-, angst- en middelenstoornissen. Bij ADHD is er geen duidelijke samenhang met leeftijd.
Het percentage volwassen Nederlanders (18-64 jaar) met een psychische aandoening in de afgelopen 12 maanden is in de afgelopen 12 jaar fors toegenomen. Namelijk van 17% in 2007-2009 (NEMESIS-2) naar ruim een kwart (26%) in 2019-2022 (NEMESIS-3).
De toename is goed zichtbaar bij stemmings- en angststoornissen. Zo had in 2007-2009, 6% een stemmingsstoornis in de afgelopen 12 maanden, in 2019-2022 was dit bijna verdubbeld naar 11%.
Dat deze Dag het bewustzijn van mentale gezondheid vergroot en de manieren stimuleert om die te bevorderen.

De Wereld Gezondheids Organisatie (W.H.O) is de sponsor van deze Internationale Dag. Dit is een internationale dag en wordt dus over de gehele wereld gehouden. Het thema van dit jaar is ‘mentale gezondheid is een universeel menselijk recht.’
De T.U. Delft, De Stichting ‘Mind’ en De Fitte Medewerker’’ organiseren rond deze dag een aantal activiteiten
De komende jaren organiseert Nederland in de eerste week van juni de Week van de mentale gezondheid (GGZ Totaal). Nederland heeft zich sinds vorig jaar aangesloten bij de jaarlijkse European Mental Health Week.

---

Internationale Seniorendag (01-10-24)

Internationale Dagen worden jaarlijks gevierd, ook de Dag voor Senioren. Die is vastgesteld door de V.N. op dinsdag 1 oktober. Het thema voor dit jaar is : Waardig Oud Worden, de Uitbreiding van Zorg en Ondersteuning voor Senioren Wereldwijd.

Achtergrond:
De samenstelling van de wereldbevolking is dramatisch veranderd in de afgelopen decennia. De vergrijzing van de bevolking is een belangrijke globale trend, die samenlevingen wereldwijd verandert. De levensverwachting bij geboorte is nu meer dan 75 jaar in de helft van alle landen, 25 jaar langer dan in 1950. Geschat wordt dat de levensverwachting naar 81 jaar gaat op het einde van deze eeuw. In 2050 zal voor het eerst in de geschiedenis het aantal 60 – plussers groter zijn dan het aantal kinderen. Bijna 700 miljoen mensen zijn nu boven de 60. In 2050, zullen 2 miljard mensen, meer dan 20 procent van de wereldbevolking, 60 jaar of ouder zijn. De toename van het aantal ouderen zal het grootst en het snelst plaats vinden in de ontwikkelingswereld.
De bevolking van de EU27 zal blijven vergrijzen, waarbij het aandeel 65-plussers zal toenemen van 17% tot 30%. De Nederlandse bevolking zal in 2060 voor ruim 27% uit 65-plussers bestaan.
Om aandacht te geven aan het fenomeen ouderdom, organiseerden de Verenigde Naties twee wereld bijeenkomsten over ouder worden, de eerste in Wenen in 1982 en de tweede in Madrid in 2002.
Via deze bijeenkomsten en actieprogramma’s is er een belangrijke kentering gekomen in de aandacht voor de situatie van ouder worden, vooral ook via het Madrid Internationale Actie Plan van 2002.
Er wordt gewerkt aan een UN Convention on the Rights of Older Persons, die een alomvattend kader zou verschaffen om de rechten van senioren te promoten en veilig te stellen. Daarbij gaat het onder meer over onderwerpen als gezondheidszorg, sociale bescherming, werkgelegenheid en participatie in beslissingsfora.
Ouderen kunnen op diverse manieren bijdragen aan de functionering van de maatschappij, in de ontwikkelde landen via voortgezette arbeid of inschakeling in het gemeenschapsleven, als mantelzorger, vrijwilliger of anderszins. Vanwege gebrek aan werkgelegenheid en een tekort aan financiën is dit vaak moeilijk of onmogelijk in armere landen, uitgezonderd in de agrarische sector of in familiale omstandigheden.

‘Ouderdom is niet het avondrood van het bestaan, maar de dageraad der wijsheid’

Joseph Murphy

---

Rechtvaardigheid en vrede (17-09-24)

Als er rechtvaardigheid is in het hart,
Zal er schoonheid van karakter zijn.

Als er schoonheid van karakter is,
Zal er harmonie in huis zijn.

Als er harmonie in huis is,
Zal er orde in het land zijn.

Als er orde in het land is,
Zal er vrede in de wereld zijn.

---

Democratie (11-09-24)

Zoals de Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties het zegt is de Internationale Dag van de Democratie op 15 september een gelegenheid om het belang te benadrukken van vrije meningsuiting; burgerlijke vrijheden; de rechtsstaat en het beschermen en promoten van mensenrechten.
Het thema dit jaar is gefocust op het belang van Kunstmatige Intelligentie als een hulpmiddel voor goed bestuur.
Democratie is evenzeer een proces als een doel en alleen met de deelname van alle geledingen in de maatschappij, inclusief individuele personen, kan dit ideaal gerealiseerd worden.
Misschien het meest bekend bij de term democratie zijn de periodieke verkiezingen op de diverse niveaus van de samenleving. Ze zijn van essentieel belang in het representeren van de wensen van het volk. Maar op zichzelf schieten ze vaak tekort en zijn ze moment opnames. Als ze al zonder incidenten verlopen, gaat het politieke spel daarna door en gaan partijdige belangen via pressiegroepen de zaak scheef trekken. Er is dan ook regelmatig een fundamentele discrepantie tussen wat het volk wil, zoals vrede, terwijl de politieke en zakelijke top van de maatschappij agressieve landen en oorlogen ondersteunt. Wat van vitaal belang is in dit spel is een vrije pers, die onafhankelijk en kritisch onderzoek naar potentiële misstanden doet. Helaas zijn ook de media regelmatig of continu aan pressie en partijdigheid onderhevig, vooral op het terrein van de internationale politiek. Maar dat gebeurt als je afhankelijk bent van supermachten.

---

International day of charity ( 05-09-24)

In 2022 gaf Nederland 5,3 miljard euro aan goede doelen. Er werd wat minder gegeven dan de jaren ervoor: 0,62 procent van het bbp. Vooral bedrijven lieten het afweten. Wel nam het aantal huishoudens dat doneert toe: 76 procent gaf geld of goederen aan goede doelen, tegen 73 procent twee jaar eerder.
Liefdadigheid bestaat ook uit vrijwilligerswerk. Uit CBS onderzoek blijkt dat in 2022 vier op de tien mensen in Nederland aan vrijwilligerswerk deden.
Ontwikkelingshulp is een vorm van publieke, officiële liefdadigheid. Nederland gaf in 2023, 0,66 % van zijn Bruto National Product aan ontwikkelingshulp, ongeveer 7 miljard euro. Terwijl de norm 0,7 % is, is dat percentage in Nederland momenteel sterk dalende. In 2023, bedroeg de totale hulp van rijke landen US$223.7 miljard, zo’n twee honderd miljard minder dan de 0.7% norm.
Liefdadigheid is een edele deugd. Zij is getuige van empathie en liefde voor de medemens en dient toegejuicht te worden.
Er zijn grote verschillen in levensstandaard tussen de rijke en de arme landen en binnen die landen zelf. In Nederland en de meeste westerse landen hebben we de nationale verschillen grotendeels genivelleerd door sociale wetgeving en belastingheffing. Niettemin zijn er nog aanzienlijke, zelfs groeiende inkomensverschillen in rijke westerse landen. De groep van Twintig rijkste landen werkt aan een lofwaardig voorstel om extra belasting te heffen op miljardairs. Als het aankomt op de verschillen in levensstandaard tussen de rijke landen aan de ene kant en de arme landen aan de andere kant dan is de vraag of die verschillen weggewerkt kunnen worden door liefdadigheid alleen. Wat hier op zijn plaats zou zijn, is solidariteit en rechtvaardigheid. Een groot deel van de welvaart van ontwikkelde landen is te danken aan kolonisatie.
Als het menens is dat we solidair en rechtvaardig moeten zijn, dan hebben de arme landen recht op krachtige steun van ons om zo snel mogelijk een gelijkwaardig bestaansniveau te krijgen. De Verenigde Naties werken eraan via de duurzame ontwikkelingsdoelen 2016 – 2030. Maar helaas is slechts een klein deel van de interim doeleinden bereikt en schiet de financiering door rijke landen sterk tekort. In 2023 gaf de groep van rijke landen (OECD) US$ 224 miljard, terwijl de benodigde financiering voor het realiseren van de duurzame ontwikkelingsdoelen in lagere inkomenslanden tussen de 1.4 en 3 biljard (duizend miljard) dollar bedraagt. En dat terwijl er in 2023 in totaal rond de 2,44 biljoen dollar uitgegeven werd aan defensie. Er is nog een lange weg te gaan om tot een algeheel rechtvaardige en vredelievende wereld te komen. Wij, individueel en collectief, hebben de absolute verplichting agressie en oorlogen te helpen stoppen en voorkomen en rechtvaardigheid in de wereld te realiseren. Dat vraagt moed, actie en opoffering, waarvan ieder dient te getuigen. In de tussentijd dienen we op een royale manier door te gaan met empathie en liefdadigheid, waar dat nodig is, nationaal en internationaal.

---

---