web analytics

Ons Deugd Blog

From Dutch to English (www.deugd.net)

                                     Message

With modern translation facilities, it is easy to change an article, essay or document from Dutch into English or into any of a variety of languages. That gives us the opportunity to translate part of our website into English. We are making a test with ‘Avontuur Stoutmoedig’, under ‘Training’ on the left site of the opening page. The translation of that article is entitled ‘Adventure Bold’.

Minor elements of the website have always been in English
We will gradually and selectively translate other articles or essays from Dutch into English to cover a wider audience. When in English, we will mark it after the title.
For the translation we have used the facility ‘Deep L’. Only minor corrections were required after the automatic translation.

                               Mededeling

Met modern vertaalfaciliteiten, is het makkelijk een artikel essay of ander document van het Nederlands naar het Engels of een andere vreemde taal om te zetten. Dat geeft ons de gelegenheid om een deel van deze website naar het Engels te vertalen. We gaan daar een test mee doen en het Nederlandse ‘Avontuur Stoutmoedig’, onder ‘Training’ links op de openingspagina, in het Engels weer te geven als ‘Adventure Bold’. Enkele elementen van de website stonden al in het Engels.
We gaan in het vervolg selectief andere artikelen of essays van het Nederlands in het Engels omzetten om een groter publiek te kunnen bestrijken. Voor de vertaling hebben we gebruik gemaakt van de vertaalfaciliteit ‘Deep L’. Slechts kleine aanpassingen waren nodig na de automatische vertaling.

Niet belangrijk doen, maar zijn (Gracián)

De mensen die het minst presteren maken er de meeste drukte over. Zij doen overal geheimzinnig over, voeden zich als kameleons* met bijval, en vormen een onuitputtelijke bron van hilariteit voor de buitenwereld. IJdelheid is altijd stuitend, maar in hun geval ook bespottelijk. Deze miertjes van de eer bedelen eerbewijzen bij elkaar. Men moet zich echter op zijn grootste gaven het minst laten voorstaan. Volsta met het leveren van prestaties, en laat het ophemelen aan anderen over. Handel eervol, maar vraag niet om eerbewijzen. Streef er meer naar een groot man te zijn dan te lijken.

*Vroeger dacht men dat kameleons zich met lucht voeden

EERBIED

                                               
eerbied voor het transcendente

Las onlangs het boeiende boek van Paul Woodruff over het verschijnsel ‘eerbied’ 1/. Hij zegt dat het een oude deugd is die in de huidige tijd geen plaats heeft in seculiere discussie over ethiek of politieke theorie. Door zijn boek wil Woodruff deze deugd laten herleven. Ik heb daar sympathie voor omdat ik denk dat hij gelijk heeft en omdat ik er in mijn opvoeding intensief kennis mee heb gemaakt.

Eerbied begint met een diep begrip van onze menselijke beperkingen. Het is de deugd die menselijke schepselen ervan weerhoudt om te proberen als goden op te treden. Een oneerbiedige geest is arrogant en schaamteloos, niet in staat om ontzag te voelen voor dingen die groter zijn dan hemzelf en niet in staat respect te tonen voor mensen die lager op de ladder staan dan hij/zijzelf. Macht zonder eerbied is blind voor het algemene belang en doof voor meningen van mensen zonder macht.
Eerbied moet niet verward worden met respect. Dat laatste is soms goed , soms wijs en soms gek. Je kunt te veel respect hebben en voor de verkeerde dingen. Het is onjuist om foute oordelen of gemene mensen te respecteren.
Eerbied is een soort deugd. Het is een van de sterktes in het karakter van een goed persoon. Een eerbiedige persoon zal uitzoeken hoe je eerbied op verschillende manieren en in verschillende omstandigheden kunt uitdrukken
Eerbied, vindt Woodruff, geeft betekenis aan veel van wat we doen. Eerbied is het degelijk ontwikkelde vermogen om gevoelens van ontzag, respect en schaamte te tonen, wanneer dat toepasselijk is. Alle eerbiedige handelingen moeten van binnenuit gemotiveerd worden en kunnen niet van buitenaf opgelegd worden.
Eerbied ontwikkelt warmte in vriendschap en het gezinsleven. Ieder aspect van het menselijk leven geeft gelegenheid voor eerbied, inclusief het seksuele leven.
Eerbied alleen is op zich niet voldoende voor een compleet goed karakter, maar het is noodzakelijk, net als moed voor de normale uitoefening van alle andere deugden.
Ceremonieel gedrag is een teken van eerbied. Het laat ook respect voor andere mensen zien. Wanneer een ceremonie ontdaan is van eerbied, verliest het zijn waarde en wordt het alleen ritueel. Eerbied helpt de juiste houding te geven aan een ceremonie.
Overmoed is een altijddurend gevaar voor de menselijke geest en de beste verdediging ertegen is luisteren naar anderen met eerbied. Eerbied betekent niet nederigheid. Het tegengestelde van eerbied is hoogmoed. Ieder succes , iedere overwinning is een gelegenheid voor overmoed. Daarom is een eerbiedwaardige geest achterdochtig als het om een overwinning gaat.

Je kunt eerbiedig worden door eerbiedige dingen te doen, net als dat je moedig kunt worden door moedige dingen te doen.
Alle deugden behoren toe aan leiderschap, maar eerbied in het bijzonder is een deugd van leiders. Eerbied, niet rechtvaardigheid, is de deugd die ware leiders onderscheidt van tirannen. Waar eerbied is, zijn er geen winnaars en verliezers.
Bijna alles kan heilig verklaard worden. De handelingen die iets heiligen worden sacramenten genoemd. Religies ontbreekt het vaak aan eerbied. Dat is waarom er godsdienstoorlogen zijn.
Eerbied brengt mededogen met zich mee, omdat eerbied begrip inhoudt voor de zwaktes die je deelt met andere menselijke wezens. Mededogen vraagt niet om medelijden of clementie. Het vraagt om begrip.
Eerbied toont zichzelf eerder door stilte , dieper en waarachtiger dan door spreken.
Als we samen een taal van eerbied kunnen ontwikkelen, zal het ons samenbrengen, zegt Woodruff. Muziek en poëzie zijn talen van eerbied. De traditionele taal van eerbied is ceremonie. Simpele handelingen van groet en herkenning kunnen meer zijn dan een teken van respect, kunnen zelfs in de taal van eerbied gegoten worden.
De eerbiedige geest doet meer goed door vragen te stellen dan door ze te beantwoorden – vragen aan zichzelf en vragen aan anderen. Een goede vraag aan zichzelf, zegt Woodruff, is deze: Kan datgene wat ik van plan ben te doen in een eerbiedige geest gedaan worden?
De aanwezige zaadjes van eerbied kunnen in iedere ziel ontluiken, maar ze kunnen makkelijk vertrapt worden of afsterven. Laten we ze helpen vruchtbaar te worden.

                            

1/ Reverence. Renewing a Forgotten Virtue, Paul Woodruff, Second Edition (2014) first edition 2001

Rijpheid van Geest (Gracián)

               

Deze straalt van het voorkomen af, maar nog meer van de levenswijze. Het stoffelijk gewicht bepaalt de waarde van goud, het zedelijk gewicht de waarde van de mens. Bezonkenheid geeft luister aan zijn gaven, doordat zij eerbied oproept. Het waardig voorkomen van een mens is de gevel van zijn ziel. Waardigheid is niet in toom gehouden dwaasheid, zoals oppervlakkige mensen denken, maar rustige ernst. Waardigheid betekent afgewogen spreken en doeltreffend optreden. Hiervoor is rijpheid vereist, want de waarde van een mens wordt bepaald door de mate van zijn volwassenheid. Zodra een mens ophoudt kind te zijn , begint hij wijsheid en gezag te krijgen.

Nieuwe wereldorde

                                                      
Gevallen engelen

Het wordt tijd dat we ons laten horen over het drama van de Oekraïne-oorlog. We hebben ons allereerst verbaasd dat ‘westerse’ opvattingen daarover sterk homogeen zijn en dat er zoveel eensgezindheid in de publieke opinie heerst. Dit lijkt vooral gebaseerd op begrijpelijke emotionele reacties, waarbij mondiale rechtvaardigheid en geopolitieke overwegingen een beperkte rol spelen.
Onze algemene stelling is dat Europa en Rusland, in feite heel Europa nauw met elkaar zouden moeten samenwerken, op alle terreinen, inclusief uitwisseling van natuurlijke hulpbronnen. Dat zou perfect logisch zijn en met enkele uitzonderingen, gebeurt dit de hele wereld over bij buurlanden, bijvoorbeeld tussen de V.S. aan de ene en Mexico en Canada aan de andere kant. Daarvoor is in Europa de Europese Unie opgericht, maar men heeft Rusland en enkele andere landen opzettelijk daarbuiten gehouden.
Toen President Poetin aan de macht kwam in 2000 heeft hij uitdrukkelijk de wens uitgesproken om Rusland bij de Europese Unie en de NAVO te laten aansluiten. Maar dat viel op ongastvrije oren. Er was door het westen ook de toezegging gedaan dat de NAVO niet op zou schuiven naar het Oosten, maar daar hebben het westen/V.S./ NAVO zich niet aan gehouden. Men zou toch minstens een vredesarchitectuur hebben kunnen opzetten die een stevige garantie had geboden tegen onderlinge agressie en voor betere samenwerking. Maar het tegendeel gebeurde, de NAVO en vooral de Verenigde Staten waren Rusland vijandig gestemd. En die hebben, samen met neoliberale belangen een compromitterende rol gespeeld voor, gedurende en na de Oranje revolutie in Oekraïne in 2014. Zoals het ook Paus Franciscus verwoord heeft, bleef de NAVO aan de deur van Rusland morrelen om het land uit te lokken. Het leek er ook op dat in de periode kort voor de inval in Oekraïne, de V.S. een confrontatie zocht.
Rusland heeft herhaaldelijk gewaarschuwd dat bepaalde grenzen niet overschreden mochten worden; het westen leek erop uit dat juist wel te doen. De vastbeslotenheid van Rusland werd of onderschat of verwelkomd om nu, via een proxy oorlog, Rusland proberen in te dammen. Oekraïne wordt ten dele gebruikt om Amerikaanse imperiale ambities na te jagen.
Rusland had Oekraïne niet binnen moeten vallen. Oorlog is te onmenselijk en wreed om die te kunnen rechtvaardigen. Andere, diplomatieke en politieke kanalen, zouden gebruikt hebben moeten worden om een sterkere internationale vredesorde op poten te zetten. Er is hier een geopolitiek spel door het westen geënsceneerd, waar humanitaire drama’s uitgebuit worden, maar waar egoïstische geopolitiek de drijfveer is. Oorlog is niettemin alleen in het uiterste geval toegestaan uit zelfverdediging. President Poetin zegt dat dat nu het geval is met een niet erg betrouwbaar en agressief Amerika en met President Biden als een spreekwoordelijke wolf in schaapskleren. Maar een krachtig Rusland zou meer vreedzame middelen hebben moeten aanwenden voor de oplossing van dit conflict. Laten we hopen op een snelle wapenstilstand en vruchtbare vredesonderhandelingen.

overleg in plaats van oorlog

Het is bewonderenswaardig hoe snel men in het westen welkom en hulp aan de Oekraïense vluchtelingen heeft gegeven. Menselijke solidariteit bestaat. Men zou hetzelfde moeten doen voor vluchtelingen uit andere landen om het verwijt van een zekere discriminatie te ontkrachten. Ook in ons land kan dat beter, zoals ook blijkt uit de anderhalf miljoen inwoners die zich gediscrimineerd voelen. Discriminatie is een taaie, moeilijk uit te roeien ondeugd.
Het lijkt nu onvermijdelijk dat er een nieuwe machtsstructuur gaat ontstaan in de wereld met aan de ene kant het neoliberale westen en aan de andere kant een structuur van nieuw opkomende landen, waarschijnlijk gegroepeerd rondom BRICS: China, Rusland en enkele grotere landen in Azië, Afrika en Latijns Amerika. Kleinere landen hebben zich hier ook al voor aangemeld. Er zou niets logischer zijn dan dat alle landen met elkaar samenwerken via democratische internationale organisaties. Maar de V.S. spant zich in om het westen zich eerst tegen Rusland en vervolgens tegen China te keren. De V.S. is een agressief land gebleken, verwend door haar westerse hegemonie na WO II en unipolariteit na 1990. Het heeft diepe interne problemen, waarbij het verleidelijk zou kunnen worden die te neutraliseren door een conflict op grotere schaal te ensceneren. Laten we hopen dat de klassieke deugden wijsheid en maat houden, de agressieve en zelfzuchtige ondeugden in toom kunnen houden. Die opdracht is door de wereldmachten aan de V.N. toegekend en die machten zouden haar en andere(n) de gelegenheid moeten geven die rol ten volle te spelen. Laat ook ons hier, waar mogelijk, collectief en individueel, inzetten voor een rechtvaardige en vreedzame wereldorde.
Het westen heeft de wereld goede dingen gebracht, zoals technologie en ontwikkeling. Aan de andere kant heeft het op grote schaal kolonialisme, slavernij en economische uitbuiting opgeleverd. Een toekomstige bipolaire wereld brengt risico’s met zich mee voor ernstige confrontatie. Een talrijkere multipolaire wereld zal het hopelijk beter doen dan de westerse machten het in het verleden gedaan hebben.

De kunst anderen te doorgronden (Gracián)

    

De oplettendheid van een verstandig man dient de omzichtigheid van een listige belager te evenaren. Er is veel scherpzinnigheid voor nodig de scherpzinnigheid van anderen te meten. Het is belangrijker de aard en eigenschappen van de mens te bestuderen dan die van planten en stenen. Het doorgronden van mensen is een van de meest verfijnde bedrevenheden in het leven. Metalen herkent men aan hun klank, mensen aan hun woorden. Woorden, en nog veel meer daden, bewijzen rechtschapenheid. Hiervoor zijn buitengewone voorzichtigheid, grote opmerkingsgave, subtiel onderscheidingsvermogen en bezonken zelfoverleg vereist.

Rechtvaardigheid

                 
Vrouwe Justitia

De afgelopen maanden zijn vooral besteed aan het redigeren van een essay over rechtvaardigheid. Sinds de Oudheid één van de kardinale deugden. In recente onderzoeken en opiniepeilingen wordt deze deugd nog steevast als belangrijk genoemd. Maar er zijn meerdere termen voor deze waarde in omloop, zoals integriteit en eerlijkheid.
Het is dan ook van vitaal belang dat er rechtvaardigheid is in een samenleving En dat op twee manieren, als een persoonlijke kwaliteit in de omgang met de medemens en in functie en op de tweede plaats als basis voor de samenleving in zijn geheel. Als er geen rechtvaardigheid bestaat in de maatschappelijke organisatie, krijg je ontevreden burgers en groepen en die ontevredenheid kan de maatschappelijke vrede in gevaar brengen. De meningen en bijdragen van grote filosofen op dit gebied worden in het essay weergegeven.
In de dagelijkse politiek wordt er op de diverse niveaus continu ‘gestreden’ om de rechtvaardigheidsbeginselen van diverse groepen in balans te houden of te brengen. Dit wordt bemoeilijkt door het feit dat ideeën over rechtvaardigheid evolueren, zoals emancipatie van de vrouw en uitroeiing van de slavernij aantonen.
Er is ook een delicate balans op het terrein van de rechtspraak. Wetten dienen rechtvaardigheid te promoten, maar dikwijls zijn wetten onvolkomen en is het aan de rechter om te interpreteren tegen het licht van echte rechtvaardigheid.
Voor verdere inzichten en informatie, wordt graag verwezen naar het Essay zelf, dat op website ‘www.deugd.net’ staat, links onder ‘aparte artikelen’.

       Gerechtigheid is er alleen in de hel; in de hemel is er genade.
                                                                                                                          Gertrud von Le Fort
       

Rijpheid van Geest (Gracián)

              

Deze straalt van het voorkomen af, maar nog meer van de levenswijze. Het stoffelijk gewicht bepaalt de waarde van het goud, het zedelijk gewicht de waarde van de mens. Bezonkenheid geeft luister aan zijn gaven, doordat zij eerbied oproept. Het waardig voorkomen van een mens is de gevel van zijn ziel. Waardigheid is niet in toom gehouden dwaasheid, zoals oppervlakkige mensen denken, maar rustige ernst. Waardigheid betekent afgewogen spreken en doeltreffend optreden. Hiervoor is rijpheid vereist, want de waarde van een mens wordt bepaald door de mate van zijn volwassenheid. Zodra een mens ophoudt kind te zijn, begint hij wijsheid en gezag te krijgen.

waardigheid voor allen

Kunnen vergeten (Gracián)

Kunnen vergeten, meer een gave dan een kunst. Juist de dingen die men het best zou kunnen vergeten, onthoudt men steeds. Het geheugen is niet alleen zo gemeen ons in de steek te laten wanneer we het nodig hebben, maar ook zo dom zich aan ons op te dringen als het ons ongelegen komt. Het is overdreven nauwgezet als het erom gaat ons verdriet te doen, maar laks als het genoegens betreft. Het geneesmiddel voor een kwaal bestaat soms uit vergeten – en wij vergeten het geneesmiddel. Men dient daarom zijn geweten goede manieren te leren, want het kan ons leven zowel in een hemel als in een hel veranderen. Een uitzondering hierop vormen de zelfgenoegzamen, die in een staat van onnozelheid van hun simpele gelukzaligheid genieten.

Love Thy Neighbour as Thyself

..en ze zullen hun zwaarden omsmeden in ploegscharen.. (Isaïah)

Deugden zijn niet alleen van belang voor individuen, ze zijn dat evenzeer voor groepen, organisaties en landen. En er zijn paralellen te trekken in oorzaken van ondeugden en in deugdvorming tussen deze entiteiten. Hou van je naaste als van jezelf is een spreekwoord bij de deugd van de liefde.


In dit verband wil ik het hebben over de huidige confrontatie tussen de V.S., NATO en Europa aan de ene kant en Rusland aan de andere kant. Dit is, zacht gezegd, een vreemde situatie. Tenminste sinds de Koude Oorlog is die tegenstelling er al, met dien verstande dat Oost-Europese landen tot 1990 onder USSR gezag stonden. De NAVO was het militaristische bondgenootschap aan de Europese kant, waarbij die bijna totaal onder V.S. gezag stond. De Geallieerden, en daarbij vooral de V.S. , hebben ons bevrijd van de Hitler bezetting. Daar moeten we dankbaar voor zijn. Maar ook de USSR heeft enorme inspanningen getroost en verliezen geleden voor die bevrijding. Volgens sommige kenners heeft Rusland daarin een superieure bijdrage geleverd en zou zonder dat land Duitsland moeilijk of niet te verslaan zijn geweest.
Na de oorlog ontwikkelde zich de tegenstelling tussen Oost en West en werden achtereenvolgens de NAVO en het Warschau Pact opgericht. Niet alleen door de NAVO, maar door politiek in het algemeen en door een heel netwerk van belangen en organisaties, werd (en wordt) Europa gedomineerd door de V.S.
Bij de implosie van de USSR in 1990, beloofde de V.S dat NATO haar invloed niet oostwaarts zou uitbreiden. Het Westen hield evenwel niet haar woord en sindsdien zijn talloze Oost-Europese landen, in opeenvolgende golven, lid van de NAVO geworden. En de V.S. blijven zich, soms met minder scrupuleuze methoden, agressief opstellen voor de uitbreiding van de NAVO invloedssfeer, zoals in het geval van Oekraïne en Georgia.
Poetin heeft in 2000, om zijn land niet geïsoleerd te laten worden, publiekelijk voorgesteld, Rusland lid van de NAVO en de Europese Unie te laten worden, maar dat is hem geweigerd. Wat was er beter geweest dan deze integratie van de USSR in het westerse machtssysteem. Maar helaas waren de Amerikaanse ‘neocons’ en andere ‘warmongers’ aan onze zijde meer geïnteresseerd in de handhaving van een zondebok.
En vanwege de machten die er zijn, inclusief de internationale media, blijven we aan het lijntje van de V.S. en NAVO lopen. En niets is onnatuurlijker. We blijven ons verbinden met een agressief, minder betrouwbaar Amerikaans regime tegen onze grote buurman, Rusland. Die qua nabijheid, geschiedenis, cultuur en natuurlijke rijkdommen bij ons hoort. Maar nee we gaan liever met de Amerikanen een oorlog riskeren die op Europese bodem zou worden uitgevochten en waar wij, niet de Amerikanen, het gelag voor betalen.
En Nederland doet volop mee met dit gevaarlijke circus. We lopen gezapig aan de Amerikaanse leiband en durven of willen geen onafhankelijke stem laten horen.


Den Haag is de wereldstad voor Recht en Vrede. Wat we bijna vergeten zijn is dat dit oorspronkelijk te danken is aan Tsaar Nicolaas II van Rusland, die Nederland overtuigde de internationale Haagse Vredesconferenties op te zetten in 1899 en 2007. Bij de eerste Conferentie werd het permanente Hof van Arbitrage opgericht, wat nog steeds functioneert. In 1913 werden de sleutels van het Vredespaleis in Den Haag overhandigd waar dit permanente orgaan is gaan zetelen. Dit was een geschenk van de Amerikaanse staalmagnaat/weldoener Andrew Carnegie. In 1922 werd het Permanente Hof van Internationale Justitie van de Volkenbond daar ook gehuisvest en in 1945 verving het V.N. Internationale Hof van Justitie het Permanente Hof van de Volkenbond. Het Vredespaleis had nog meer belangrijke functies. Internationale Strafhoven voor Joegoslavië, Iran en Libanon zetelden ook in Den Haag. In 2003 volgde het Internationale Strafhof. Momenteel zijn er meer dan 350 internationale organisaties in Den Haag, vooral werkzaam op het gebied van vrede en internationaal recht. Die de stad het informele predicaat verlenen van Stad voor Recht en Vrede.

We zien hier dat er nog flink werk aan de winkel is om deugdzaamheid van landen te vergroten. Bemin je naaste als jezelf is er nog lang niet bij, zowel spreekwoordelijk als geografisch. Voor landen vaak moeilijker dan voor individuen, omdat in landen vaak machtswellustelingen boven komen drijven. De Verenigde Naties hebben de verplichting betrokken landen op hun tekortkomingen te wijzen en ze te helpen streven naar vreedzame onderlinge betrekkingen. Het zou onvergeeflijk zijn als het wel en wee van grote aantallen mensen opgeofferd zou moeten worden aan de machtswellust van superpowers en hun vazallen.
De V.N. is een hoogst deugdzaam instituut, maar de belangrijkste oprichters ervan, houden zich niet aan de loffelijke idealen en voorschriften die ze in het VN Handvest verwoord hebben. De V.N. is geboren uit het vuur en de misère van de Tweede Wereldoorlog. Laten we hopen dat er niet nog zo’n drama nodig is om de mensheid een stap verder te doen zetten op het spreekwoordelijke pad van de ‘Eeuwige Vrede” van Kant.

oorlog, onbeschrijflijk leed …