Categorie: nieuws

De laatste tijd is er regelmatig sprake van de behandeling van inheemse volken. Het gaat onder meer over de vernieling van culturele erfgoederen van de originele inboorlingen (aboriginals) in Australië door mijnbouwmaatschappijen, de achterstelling van de Maori’s in Nieuw Zeeland, de gedwongen assimilatie van Indiaanse kinderen in Canada (en van aboriginal kinderen in Australië). Het bekende Engelse dagblad de ‘Guardian’, publiceerde op 27 juli een artikel over de protesten die in heel Noord- en Latijns Amerika zijn uitgebroken over de erfenissen van geweld, uitbuiting en culturele vernietiging die inheemse culturen in de loop van de geschiedenis ondergaan hebben. Standbeelden van Europese vorsten en veroveraars sneuvelen en inheemse bewoners ageren voor een regio-wijde afrekening met de moordpartijen en culturele vernielingen van een bittere koloniale erfenis.
Het is een tragisch deel van de politieke, economische en maatschappelijke overheersing, de uitroeiing en uitbuiting door dominante, vooral Europese machtshebbers. Samen met slavernij en kolonisatie is de onderdrukking van de inheemse volken een schandvlek op onze geschiedenis. Dergelijke tragische situaties hebben bestaan sinds het begin van de geschiedenis van de mensheid en veel volkeren zijn in de loop van de tijd onderworpen, verdreven of uitgeroeid door hun overwinnaars. En deze problemen, en zeker hun gevolgen, zijn er nog steeds.

Er zijn meer dan 476 miljoen inheemse personen die in 90 landen over de wereld wonen en die iets meer dan 6 percent van de wereldbevolking vormen. Ze vertegenwoordigen wel ongeveer 15 percent van de allerarmsten op de wereld.
Twee derde van de inheemse bevolkingen in de wereld woont in Azië, wat het tehuis is voor meer dan 2000 beschavingen en talen. Ze sluiten dikwijls groepen in die als stammen worden aangemerkt (Er is geen eensluidende definitie over wat inheems inhoudt).
De eilanden in de Stille Zuidzee, inclusief Nieuw Zeeland (Maori’s, 15 % van bevolking), Australië (aboriginals, 2% van bevolking), Hawai (Manoli, 15%) zijn het tehuis voor een gediversifieerde groep van inheemse bevolkingen, die 19 percent van de geschatte 5000 tot 7000 talen op de wereld spreken.

Meer dan 86 percent van de inheemse bevolkingen werkt globaal in de informele economie, vergeleken met 66 percent van hun niet-autochtone tegenhangers.
Wereldwijd, hebben 47 percent van alle inheemse volken die werk hebben, geen onderwijs gehad, vergeleken met 17 percent van hun autochtone tegenhangers. Deze kloof is nog groter bij vrouwen.
Ondanks een diepgaand gebrek aan informatie over de gezondheidstoestand van inheemse volken, zijn er sterke aanduidingen dat zij disproportioneel worden geraakt door zwangerschapssterfte, gebrek aan toegang tot vrijwillige geboorteplanning en moderne methoden van contraceptie.
Kindersterfte komt ook veel voor onder inheemse volken.
Beschikbare gegevens suggereren dat inheemse volken een buiten verhouding groot aantal zelfmoorden onder de jeugd hebben. Hoewel de redenen voor zelfmoord onder jeugd complex en moeilijk te definiëren zijn, heeft inmenging en vernietiging van culturele structuren stress veroorzaakt onder opeenvolgende generaties, wat gewoonlijk een belangrijke bijdrage levert aan zelfmoord gedrag.

96 percent van de ongeveer 5000 tot 7000 talen wordt gesproken door slechts 3 percent van de wereldbevolking. Het overgrote deel van deze talen, grotendeels inheems, zal in 2100 uitgestorven zijn. Naar schatting verdwijnt er iedere twee weken een inheemse taal. De dreiging voor deze uitroeiing wordt algemeen gezien als het directe gevolg van kolonisering en koloniale praktijken die resulteerden in de decimering van inheemse volken, hun culturen en hun talen. Inheemse talen zijn niet alleen manieren van communicatie maar ook uitgebreide en complexe kennissystemen. Ze zijn ook centraal voor de identiteit van inheemse volken, het bewaren van hun culturen, wereldbeschouwingen en visies en een expressie van zelfbeschikking.
Inheemse volken zijn de bezitters van een grote diversiteit van unieke culturen, tradities, talen en kennissystemen. Ze hebben een speciale relatie met het land waarop ze leven en hebben gevarieerde begrippen van ontwikkeling.
Inheemse volkeren zien zichzelf vaak betrokken in conflictsituaties, die meestal verband houden met hun land, gebieden en hulpbronnen, of hun burgerlijke, politieke, culturele sociale en economische rechten. Bij het gebruik van geweld, behoren inheemse volken vaak tot de meest kwetsbare vanwege hun situatie van armoede, politieke marginalisatie en systematische discriminatie, waar velen nog onder lijden.

Hoewel talrijke inheemse volkeren op de wereld zichzelf besturen en sommige succesvol zijn geweest in verzelfstandiging op gevarieerde manieren, komen veel inheemse volken nog onder het uiteindelijke gezag van centrale regeringen, die controle uitoefenen over hun gronden, gebieden en hulpbronnen. In bijna iedere regio van de wereld, worden inheemse volken verjaagd en ernstig verstoord door geweld. In sommige landen zijn inheemse personen slachtoffer van massamoorden die bij conflicten uitgevoerd worden door het leger of paramilitaire groepen.
De rechten van inheemse volken zijn over de afgelopen drie decennia een belangrijk onderdeel geworden van internationaal recht en politiek als gevolg van een beweging gestuwd door inheemse personen, maatschappelijke organisaties, internationale mechanismes en publieke instanties. Om internationale samenwerking te versterken voor de oplossing van problemen die inheemse bewoners hebben op gebieden zoals mensenrechten, milieu, ontwikkeling, onderwijs en gezondheid, heeft de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties eerder twee Internationale Decennia voor Inheemse Volken uitgeroepen en een jaarlijkse Internationale Dag op 9 augustus.

De V.N. richtte het Permanent Forum on Indigenous Issues op (marks the date of the inaugural session of the Working Group on Indigenous Populations at the United Nations in 1982). Een van de belangrijkste resultaten was de aanname door de Algemene Vergadering van de V.N. in 2007 van de Verklaring van de V.N. over de Rechten van Inheemse Volken.
DeCOVID-19 pandemie heeft veel bestaande ongelijkheden blootgelegd en verscherpt die onevenredig bevolkingen treft over de hele wereld die al lijden onder armoede, ziektes, discriminatie, institutionele instabiliteit of financiële onzekerheid. Naar de mening van de V.N. is het, op zijn minst, nodig het sociale contract met de inheemse volken te herzien. Dit is dan ook de titel van het virtuele evenement‘ Laat Niemand Achter: Inheemse Volkeren en de Roep om een Nieuw Sociaal Contract’, dat het V.N. Permanente Forum op 9 augustus gaat houden en waarvoor inheemse personen, vertegenwoordigers van V.N. lidstaten, VN organisaties, maatschappelijke bewegingen en het algemene publiek allemaal uitgenodigd worden.
Het recht van inheemse volken om deel te nemen aan het nemen van beslissingen is van essentieel belang om verzoening tot stand te brengen tussen inheemse bevolkingen en de staten waarin ze wonen. Daarom moet een sociaal contract de wettigheid van de uitsluiting en de marginalisering van inheemse volken bestrijden, door hun betekenisvolle en effectieve deelname en het verkrijgen van hun vrijwillige, voorafgaande en geïnformeerde toestemming. Een dergelijk contract zou de individuele en collectieve rechten van inheemse volken moeten omvatten zoals neergelegd in V.N. Declaratie over de Rechten van Inheemse Volken.

Enige durf bij alles wat u onderneemt is verstandig en zinvol. Men moet zijn oordeel over anderen matigen en niet zo’n hoge dunk van hen krijgen dat men hen vreest. Uw verbeeldingskracht mag u nooit de baas worden. Sommige mensen lijken heel wat tot men in persoonlijk contact met hen komt. Dan leidt die omgang meer tot ontgoocheling dan waardering. Niemand kan buiten de nauwe perken van het menselijke treden; voor eenieder geldt een limiet, bij de een heeft deze betrekking op zijn verstand, bij de ander op zijn karakter. De waardigheid van het ambt dat iemand bekleedt, gaat maar zelden samen met persoonlijke waardigheid. Meestal wreekt het lot zich op de hoogheid van een ambt door de inferioriteit van de verdiensten van wie het uitoefent. Onze fantasie overdrijft alles en schildert de dingen mooier af dan ze zijn. Zij toont ons niet alleen hoe iets is, maar ook hoe het zou kunnen zijn. Ons door ervaring ontgoocheld verstand dient haar terecht te wijzen. Zoals wijsheid niet gepaard mag gaan met vreesachtigheid, zo mag dwaasheid geen risico’s nemen. Als zelfvertrouwen al kracht schenkt aan eenvoudigen van geest, hoeveel te meer aan mannen van verdienste en ontwikkeling.

Gewoonlijk denken we bij vriendschap aan persoonlijke vriendschappen, van één of enkele personen met één of enkele andere mensen. Persoonlijke vriendschappen zijn essentieel als uiting van onze persoonlijke liefde en relaties met anderen. Ze zijn fundamenteel voor een gezond geestelijk en ook fysiek leven.

Vriendschap is een vorm van liefde. Zo goed als iedereen is geïnteresseerd in de liefde, meer dan in wat dan ook. Volgens de Franse filosoof Comte-Sponville (Een Kleine Verhandeling over de Grote Deugden) zijn er drie soorten liefde: eros, philia en agapè.
Allereerst eros, de specifieke begeerte voor een bepaald object, voor zover we speciaal dát object missen. De onvolledigheid is zijn lot, want hij wordt gedefinieerd door gemis. Liefde, ‘kalverliefde’, die vleselijke begeerte, is niet meer en niet minder dan dat: verliefd zijn betekent de ander liefhebben om er zelf beter van te worden. Zulke liefde is niet het tegenovergestelde van egoïsme, het is er de gepassioneerde, relationele vorm van.
Niettemin, liefde is goed, en de hartstochtelijke liefde, die de eenvoudigste is, kan ons misschien leren om meer en beter lief te hebben.

De tweede vorm van liefde dan is vriendschap (philia) waarbij er geen sprake is van gemis, van angst, van jaloezie, van lijden.
De grote Griekse wijsgeer Aristoteles, schreef in zijn beroemde deugdenleer ‘Ethica Nicomachea’ dat vriendschap voor het leven allernoodzakelijkst is. Dat vriendschap een voorwaarde is voor geluk, een plaats om te schuilen tegen ongeluk, dat ze tegelijkertijd nuttig, aangenaam en goed is.
Philia is liefde wanneer ze opbloeit tussen mensen, liefde in welke vorm dan ook mits ze zich niet laat herleiden tot gemis of hartstocht (tot eros). Philia is liefde-als-vreugde, voor zover ze wordt of kan worden beantwoord. De vriendschappelijke liefde is een edelmoedige liefde: ze houdt in dat we de ander liefhebben om der wille van die ander.

Agapè, de derde vorm van liefde is, volgens Comte-Sponville, goddelijke liefde, als God bestaat, en misschien nog wel meer als God niet bestaat.
Niet langer gemis, hartstocht of hebzucht (eros), niet vrolijk expansief vermogen, de gemeenschappelijke bevestiging van een over en weer aangewakkerd bestaan, de liefde voor onszelf verdubbeld door de liefde van de ander (philia), maar terugtreden, zachtmoedigheid, de tact om minder te bestaan, onszelf minder op de voorgrond te plaatsen, minder ruimte in te nemen, de zelf opgelegde inperking van onze macht, de onbaatzuchtige liefde, de belangeloze liefde. Het is op een andere wijze bezitten, op een andere wijze vreugde beleven, geven aan de vreemdeling (niet aan een vriend, waardoor je eigenlijk niets afstaat), de onbekende, de vijand.

                 Door vriendschap de menselijke warmte delen

Naast persoonlijke vriendschappen, heb je ook collectieve vriendschappen en daar is de Internationale Dag vooral op gericht.
(https://www.un.org/en/observances/friendship-day)

Onze wereld kent veel uitdagingen, crises en tegenstellingen – zoals armoede, geweld en misbruik van mensenrechten, die vrede, veiligheid, ontwikkeling en sociale harmonie in de wereld ondermijnen.
Om deze crises en uitdagingen het hoofd te bieden, moeten hun fundamentele oorzaken aangepakt worden door een gemeenschappelijke menselijke solidariteit te promoten en te verdedigen. Deze solidariteit kan verschillende vormen aannemen; de meest eenvoudige is vriendschap. Door vriendschap – d.w.z. door banden van camaraderie en vertrouwen – kunnen we bijdragen aan fundamentele veranderingen die nodig zijn om duurzame stabiliteit te bereiken, een veiligheidsnet te weven dat ons allemaal zal beschermen, en passie op te roepen voor een betere wereld waar we allemaal verenigd zijn om het gemeenschappelijke grotere goed te realiseren. Sportevenementen zijn een fantastisch middel om verdraagzaamheid en vriendschap te scheppen tussen diverse groepen. De huidige Olympische Spelen zijn een prachtvoorbeeld!

Achtergrond
De Internationale Vriendschapsdag is in 2011 uitgeroepen door de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties met het idee dat dat vriendschap tussen volken, landen, culturen en personen kan inspireren tot inspanningen voor vrede tussen gemeenschappen.
De betreffende V.N. Resolutie plaatst de nadruk op het engageren van jonge mensen, als toekomstige leiders, in gemeenschapsactiviteiten, die verschillende culturen omvatten en die internationaal begrip en respect voor diversiteit promoten.

Ontwikkelingen in de wereldbevolking

Het duurde honderd duizenden jaren voor de wereldbevolking om 1 miljard te halen – toen in zo’n tweehonderd volgende jaren verzevenvoudigde de wereldbevolking. Die bedraagt momenteel 7.7 miljard en wordt verwacht toe te nemen tot ongeveer 8.5 miljard in 2030, 9.7 miljard in 2050 en 10.9 miljard in 2100.
Hoewel de groei van de wereldbevolking sinds het eind van de jaren tachtig van de vorige eeuw afneemt, komen er tegenwoordig per saldo toch nog altijd ongeveer 83 miljoen mensen (1,1%) per jaar bij, ongeveer de omvang van de bevolking van Duitsland.
Het recente verleden heeft enorme veranderingen in vruchtbaarheidscijfers en levensverwachtingen gezien. In het begin van de jaren zeventig in de vorige eeuw hadden vrouwen gemiddeld ieder 4.5 kind; in 2015 was het wereldvruchtbaarheidscijfer gemiddeld minder dan 2.5 kind per vrouw. Ondertussen iss de levensverwachting toegenomen van 64.6 jaar in het begin van de jaren negentig tot 72.6 in 2019.
Tegelijkertijd kent de wereld een hoog niveau van urbanisatie en toenemende migratie. In 2007 woonde voor het eerst meer mensen in stedelijke gebieden dan op het platteland; in 2050 is de verwachting dat 66 percent van de wereldbevolking in steden woont.
De coronapandemie heeft gezondheidsvoorzieningen beschadigd vooral op het gebied van reproductie en seksuele gezondheid. Die heeft ook genderongelijkheden blootgelegd en verscherpt: gender-gebaseerd geweld nam toe onder de ‘lockdown’, evenals het aantal kinderhuwelijken en genitale verminking omdat programma’s die die kwalijke praktijken moesten afschaffen, verstoord werden. Het gevaar van deze veranderingen is dat mensenrechten in het algemeen en die van de vrouwen in het bijzonder worden gekortwiekt. Ondanks dat veel landen gelijkheid van vrouwen als een grondrecht erkennen, hebben vrouwen wereldwijd gemiddeld slechts 75 % van de wettelijke rechten van de man.
Kwantitatieve onderzoekingen suggereren dat tussen vier en negen en twintig procent van de vrouwen die aan geboorteplanning doen, dit zonder medeweten van hun man of partner doen. Een geschatte 58 % van vrouwelijke moordslachtoffers worden jaarlijks gedood door een intieme partner of lid van hun eigen familie, 137 vrouwen per dag
Uitgebreide gegevens over de status van de wereldbevolking, ook per land, vind je op het World Population Dashboard, inclusief gegevens over vruchtbaarheidsindex, gender gelijkheid in het onderwijs, seksuele en reproductieve gezondheid, en nog veel meer .(https://www.unfpa.org/data/world-population-dashboard). De gegevens worden jaarlijks geactualiseerd.

Het VN Bevolkingsfonds (UNFPA) is de invloedrijke en actieve arm van de Verenigde Naties voor bevolkingsvraagstukken. Nederland levert belangrijke financiële en andere bijdragen aan deze organisatie
UNFPA stelt dat goede seksuele en reproductieve gezondheid een staat van complete fysieke, mentale en sociaal welzijn betekent in alle zaken die met reproductie te maken hebben. Het houdt in dat mensen in staat zijn een bevredigend en veilig seksueel leven te hebben, de gelegenheid hebben om zich voort te planten en de om vrijheid te beslissen of, wanneer en hoe vaak ze dat doen.
Om seksuele en reproductieve gezondheid in stand te houden, hebben mensen toegang nodig tot correcte informatie evenals veilige, effectieve en de betaalbare contraceptiemethode van hun keuze. Ze moeten voorgelicht worden en in staat gesteld zichzelf te beschermen tegen seksueel overdraagbare aandoeningen. En wanneer ze beslissen kinderen te hebben, moeten vrouwen toegang hebben tot de zorg die hun kan helpen een gezonde zwangerschap te hebben, een veilige bevalling en een gezonde baby

een drukke winkelstraat in Azië

Nederland

Nederland doet het goed wat seksuele en reproductieve gezondheid betreft. De percentages aan abortussen, teenager zwangerschappen en seksueel overdraagbare aandoeningen horen tot de laagste in de wereld. Openheid voor seksuele aangelegenheden en toegang tot seksuele gezondheidszorg voor eenieder zijn belangrijke factoren achter deze successen.
Om keuzevrijheid voor vrouwen en jongeren te verschaffen, investeert de regering in informatie, gezondheidsproducten, goede gezondheidszorg en de rechten van alle personen
In 2018-2019 verschafte de regering alomvattende seksuele opvoeding voor 1,077,261 jongeren. Het doel van het programma seksuele vorming is dat kinderen en jongeren van 0 tot 25 jaar compleet ondersteund worden in hun seksuele vorming. Zodat ze (later) prettige, gewenste, veilige en gelijkwaardige (seksuele) relaties aan kunnen gaan. Sinds 2012 hebben 2.750.000 meer vrouwen en meisjes toegang gekregen tot moderne anticonceptie.
618,937 personen van kwetsbare groepen waren bereikt door HIV/AIDS gezondheidsdiensten
In vergelijking met andere landen is het anticonceptiegebruik in Nederland relatief hoog en de abortuszorg is in Nederland van hoge kwaliteit. Maar er zijn nog steeds vrouwen die onbedoeld en ongewenst zwanger raken en vrouwen die geen goede toegang hebben tot abortuszorg. Jaarlijks kiezen ongeveer 27.000 in Nederland wonende vrouwen ervoor een zwangerschap af te breken. Een derde van hen gebruikte geen anticonceptie. Twee derde wel, maar daar ging dus iets mis. Het bevolkingsonderzoek ‘Seksuele Gezondheid in Nederland 2017’ laat zien dat 8% van de seksueel actieve vrouwen geen anticonceptie gebruikt terwijl ze wel vruchtbaar zijn en geen kind willen. Deze groep loopt dus een risico op onbedoelde zwangerschap.
Seksuele grensoverschrijding is een groot maatschappelijk probleem. Als zoenen en aanraken tegen de wil worden meegerekend, heeft 53% van de vrouwen en 19% van de mannen dat wel eens meegemaakt. Deze cijfers verschillen niet veel met cijfers uit internationaal onderzoek, en laten al jaren zien dat ongewenst seksueel gedrag een omvangrijk probleem is, waarbij de impact op slachtoffers enorm kan zijn.
Als conclusie kunne we zeggen dat Nederland een soort gidsland is dat een goed voorbeeld en steun kan betekenen voor grote noden in de rest van de wereld.

Onderscheid maken tussen mensen van het woord en van de daad.
Dit onderscheid vergt dezelfde uitzonderlijke nauwkeurigheid als vereist is voor het beoordelen van vrienden, mensen en beroepen, die alle zeer verschillend zijn.
Woorden kan men niet eten, ze zijn lucht, en van complimenten kan men niet leven, het zijn beleefde illusies. Vogels met een spiegeltje vangen is hen letterlijk verblinden. Opgeblazen mensen betaalt men met wind. Woorden dienen het onderpand van daden te zijn, en daardoor waarde te bezitten. Bomen die geen vruchten maar alleen loof dragen, zijn meestal hol; men dient ze te onderscheiden om te profiteren van de opbrengsten van de ene en de schaduw van de andere.

Een wijs man kan weliswaar gedwongen worden strijd te leveren, maar niet tot lage strijdmethodes. Iedereen moet handelen zoals hij is, niet als degene die men wenst dat hij is. Ridderlijkheid bij het rivaliseren wekt bijval op. Men moet bij het strijd leveren zowel door kracht als stijl zegevieren. Een met laaghartige methodes behaalde overwinning strekt niet tot eer, maar is een nederlaag. Grootmoedigheid behoudt altijd de overhand. Een rechtschapen man gebruikt nooit verboden wapens, zoals die van vroegere vriendschap tegen ontkiemende haat, want wat ooit in vertrouwen is verteld, mag nooit voor wraakdoeleinden worden gebruikt. Alles wat zweemt naar verraad werpt een smet op uw naam. Bij mensen die aanspraak op achting maken, valt het geringste spoor van laagheid al sterk op; ziele-adel en laaghartigheid moeten ver van elkaar blijven. Als ridderlijkheid, edelmoedigheid en trouw van de aardbodem zijn verdwenen, dient u ernaar te streven dat men deze in uw persoon nog aantreft.

Ethan Kross heeft een informatief boek geschreven, getiteld ‘Chatter’ (Het Stemmetje in je Hoofd). Dat stemmetje analyseert continu hoe we er voorstaan, reflecteert over verleden en toekomst, en vertelt ons wie we zijn. Terwijl die stem soms vriendelijk en optimistisch is, kan die ook kritisch en negatief zijn. Het kan ons beschuldigen van fouten of beslissen dat ons leven in puin ligt. Het kan negatieve gevoelens en ervaringen in stand houden en die opdiepen zonder enige constructieve oplossing.
Volgens Kross zijn er drie hoofdmanieren om dat geklets in ons hoofd af te zwakken: ons perspectief veranderen, zodat we niet in onze problemen ondergedompeld worden; met anderen contact maken om steun te krijgen en; de omgeving om ons heen veranderen.
Ons perspectief kunnen we veranderen door afstandelijk tegen onszelf te praten (je met je voornaam of jij/hij aanspreken); een vriend virtueel adviseren met hetzelfde probleem; je perspectief verruimen door het gebeuren te plaatsen naast eerder soortgelijke ervaringen; je negatieve ervaring herformuleren als een uitdaging; de reactie van je lichaam op je klets-stemmetje herinterpreteren als mogelijk een normale reactie; de ervaring als normaal zien want gedeeld door anderen; mentale tijdsverandering: je ervaring bezien vanuit een waarschijnlijke toekomst; je gezichtshoek veranderen (bijvoorbeeld kijk er naar als een vlieg op een muur); je ervaring opschrijven; het perspectief aannemen van een neutrale buitenstaander; een talisman of een bijgeloof en een ritueel volgen of ontwerpen.
Voor hulp voor en van anderen is het belangrijk dat we tegelijkertijd de emotionele en de cognitieve behoeften steunen, d.w.z. zorg en emotionele steun aan de ene kant en concreet advies hoe verder te gaan aan de andere kant. Vaak wordt het sterk gewaardeerd als er onzichtbare hulp gegeven wordt; dat tast de autonomie en zelf-effectiviteit van de ander niet aan. Respectvol, lichamelijk contact, zoals een omhelzing of hand op de schouder is ook krachtig. En als een placebo fungeren voor anderen door optimisme en positieve verwachtingen op te roepen.
Om zelf steun te ontvangen is het goed om een groepje sympathisanten te hebben die zowel je emotionele als je cognitieve behoeften kunnen vervullen. Je kunt ook zelf lichamelijk contact met anderen initiëren; het bekijken van een foto van een geliefde; een ritueel samen met anderen doen; passief gebruik van sociale media minimaliseren en die media gebruiken voor ondersteuning.
De omgeving om ons heen veranderen is volgens Kross de derde manier om ons negatieve stemmetje te kalmeren. Kross maakt daarvoor drie suggesties;

• Omgeef jezelf met natuur, op welke manier dan ook. Zelfs dat virtueel doen heeft zijn voordelen. Onderzoek bevestigt dat praktisch zonder uitzondering. Een straat met bomen levert al aanzienlijke voordelen vergeleken met puur stenen straten.
• Maak gelegenheden voor ontzagwekkende dingen, ook buiten de natuur om, zoals fraaie prestaties op het gebied van literatuur, muziek of sport. Het is een zelf-transcenderende emotie die mensen in staat stelt hun eigen behoeften en wensen te overstijgen;
• Orde op zaken. Als we onze gedachten en gevoelens niet onder controle hebben, is een manier om grip te krijgen, om controle over onze omgeving uit te oefenen, door orde in de chaos te scheppen.
  Op het einde van het boek vat Kross de diverse manieren van het stemmetje tot zwijgen te brengen, samen. Dat stemmetje kan soms als onze vijand over komen maar er zijn talloze manieren dat die conversatie in een positieve richting veranderd kan worden.

Hoogontwikkelde mensen stellen altijd hoge eisen: met de kennis groeit het ongeduld. Wie van veel op de hoogte is, neemt niet met weinig genoegen. Volgens Epictetes is kunnen dulden de belangrijkste levensregel en kan men de helft van alle wijsheid daartoe herleiden. In het geval dat wij alle vormen van dwaasheid moeten verdragen, dienen wij over veel geduld te beschikken.
Soms hebben we het meest te verduren van degenen van wie we het meest afhankelijk zijn, wat een goede oefening in zelfoverwinning betekent. Berusting leidt tot de onschatbare zielsrust die het geluk van deze wereld vormt. Wie echter van nature weinig verdraagzaam is, kan zich beter in zichzelf terugtrekken, als hij wel in staat is zichzelf te verdragen.

We weten allemaal hoe belangrijk het is om moedig in het leven te staan. Moed is sinds de oudheid een van de vier kardinale deugden, naast rechtvaardigheid, wijsheid en maat houden.
Volgens Aristoteles, de Griekse Vader van de deugden, is een deugd het midden tussen twee extremen, in het geval van moed tussen roekeloosheid en lafheid. Moed dient in dienst van het goede te staan om als deugd aangemerkt te kunnen worden.
We zijn vaak bevreesd voor omstandigheden en personen en het is met moed dat die angst overwonnen kan worden. Er is fysieke en morele moed, en een combinatie van die twee. Een deskundige op dit gebied, zegt dat er voornamelijk drie categorieën zijn van morele moed: initiatieven nemen, vertrouwen aan anderen schenken en de waarheid spreken. Je dient uit je comfortzone te komen om nieuwe prestaties te leveren en te groeien.
We hebben een essay opgesteld ‘Essay Moed’ om meer inzicht in deze deugd te krijgen. Dat essay staat onder ‘Andere artikelen’ op deze website. Het bevat talrijke ideeën om moediger te worden. Onder het kopje ‘Training’ op deze site staat ‘Avontuur Stoutmoedig’, wat toegespitst is op het ontwikkelen van moed. We proberen dit Avontuur verder te gamificeren om het nog aantrekkelijker te maken om de deugd moed te versterken en daardoor beter uitgerust in het leven te staan.

Voorkom zo mogelijk door voorzichtig zelfoverleg dat u door vulgaire opwinding wordt meegesleept. Een voorzichtig man (of vrouw, TV) zal dit niet moeilijk vallen. Als u zich opwindt, dient de eerste stap te zijn dat u zich daar rekenschap van geeft, wat betekent dat u uw gemoedstoestand beheerst en kunt bepalen tot waar, en niet verder, uw boosheid mag gaan. Door deze voorname berekening bent u in staat naar believen uw woede weg te sturen of te ontbieden. U moet tijdig en op goede wijze kunnen ophouden.
Het getuigt van veel wijsheid de controle over uzelf te behouden als uw emoties u tot dwaasheid aansporen. Elke buitensporige emotie is een aanslag op ons redelijk denken, maar dank zij deze superieure waakzaamheid raakt onze rede niet van slag en overschrijden wij de grenzen van het gezond verstand niet. Om een heftige emotie te bedwingen dient men haar voortdurend bij de toom van de bezinning te houden, waardoor men de eerste, zo niet de laatste ‘wijze te paard’ zal zijn.