‘De verwondering over het onverwachte leidt tot achting bij het slagen van een onderneming. Met open kaart spelen is onelegant en dient geen enkel doel. Wie niet meteen zijn opzet laat blijken, houdt de spanning erin, vooral als men door een hoge positie de algemene belangstelling trekt. Alles lijkt dan geheimzinnig, en deze mysteriositeit wekt ontzag. Zelfs als men zich bloot geeft, moet men vertrouwelijkheid schuwen, zoals men ook in de omgang niet iedereen alles maar vertelt. Behoedzaam zwijgen is het toevluchtsoord van de wijsheid. Een uitgesproken voornemen roept nooit achting op, maar eerder afkeuring, en bij een ongunstige afloop is men dubbel ongelukkig. Volg daarom de goddelijke werkwijze na en houd de mensen in onzekerheid en spanning’.
N.B. In onze ideale samenleving van transparantie en communicatie komt dit als lichtelijk machiavellistisch over. Edoch de stelling blijft een kern van waarheid bevatten.
